ทหารเกณฑ์คนเศร้า เพลงประกอบหนังที่มีแต่เสียงร้อง
สวัสดีครับเพื่อนๆ กลับมาพบกันอีกครั้งเหมือนเช่นเคยในตอนเช้าๆแบบนี้กับกระทู้เพลินเพลงเก่าไม่เหงาใจ วันนี้จะมาเล่าถึงเพลงประกอบหนังไทยที่ชอบและประทับใจ เป็นเพลง ทหารเกณฑ์คนเศร้า แต่งโดย วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง ขับร้องโดย ศุภกรณ์ กิจสุวรรณ ที่เป็นพระเอกในเรื่องด้วยรับบทแผน และนางเอกของเรื่อง สะเดา รับบทโดย อุ้ม สิริยากร พุกกะเวส เป็นหนังไทยที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งที่เคยได้ดูมาในชีวิตเลยครับ เป็นหนังที่หัวเราะทั้งนํ้าตาได้เลย กำกับโดย เป็นเอก รัตนเรือง สุดยอดผู้กํากับอีกคนของไทย
ที่ลายเซ็นผมเขียนว่า ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างถูกกําหนดมาไว้หมดแล้วตามวิถีทางของมันแล้วจริงๆแล้วเราจะต้องไปกลัวอะไร มันก็แค่เป็นไปตามทางที่มันถูกกําหนดมาไว้หมดแล้วเท่านั้นเอง เราก็แค่ให้อภัยและปล่อยวางให้มากๆและยึดติดให้น้อยลง
เพราะถ้าทุกคนเลือกที่จะสมหวังได้ในทุกๆสิ่งทุกๆอย่างตามที่ตัวเองหวังแล้ว ในโลกนี้จะไม่มีคนยากจน ไม่มีคนอกหัก ไม่มีคนที่ผิดหวังอยู่เลย เพราะทุกคนเลือกที่จะสมหวังกันหมดเลย แต่เรื่องจริงแล้วมันไม่ใช่ เราต้องยอมรับในสิ่งที่มันเป็นและอยู่กับมันให้ได้ เหมือนอย่างที่แผนและสะเดาในเรื่องนี้ได้เจอครับ อะไรจะเกิดมันต้องเกิดถึงแม้ว่าเราจะไม่อยากจะให้มันเกิดก็ตาม เสียงศุภกรณ์ เข้ากับเพลงนี้ได้อย่างน่าประทับใจถึงจะไม่มีดนตรีประกอบก็ตาม เป็นเพลงประกอบหนังไทยในดวงใจอีกเพลงครับ
*** ช็อทประทับใจในหนัง ตอนที่สะเดาไปหาแผนที่ทํางานตามที่นัดกันไว้ แต่คนที่ทํางานบอกแผนหนีไปแล้ว หลังจากนั้น เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นนางเอกหนังไทยด่าได้ชัดถ่อยชัดคําและได้อารมณ์ขนาดนั้นครับ ไอ้....ถ้าภาษาอังกฤษคํานี้จะแปลว่าแอนนิมอล ไอ้... คล้ายๆจระเข้แต่ตัวเล็กกว่า ( ไม่สามารถพิมคําด่าในนี้ได้ไม่งั้นได้ติดคุกอีกรอบแน่ๆ ครับ
แต่หาดูได้จากในหนังครับ )
หนังไทยที่ดีที่สุดเรื่องนึงตั้งแต่มีมา - แฟนๆคอมเม้นในยูทูป
ประทับใจทุกครั้งที่ได้ดู - แฟนๆคอมเม้นในยูทูป
ภาพยนตร์ครบรส ถึงอารมณ์ ชมหลายรอบ ยังรู้สึกสนุก สร้างได้ ยอดเยี่ยม - แฟนๆคอมเม้นในยูทูป
ชอบอุ้มเล่นเรื่องนี้สวยแบบสาวบ้านนาดีครับ
*** ต้องส่งให้พ่อแม่เดือนละ 20000-30000 บาทตลอด 20 ปี ผมว่ามันมากไปอะ - เมื่อวานตอนโพสเรื่องข่าวการเสียชีวิตของคุณเอ๋ พัชรา มีเพื่อนๆเม้นมา ส่วนตัวคิดว่านั่นอาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่งของการจากไปของคุณเอ๋ ทั้งๆที่ตัวเองเป็นน้องคนสุดท้องแต่ต้องรับภาระทั้งหมดของที่บ้านเหมือนพี่คนโตและเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว แต่เอ๋เลือกที่จะเห็นพ่อแม่พี่น้องมีความสุข ถึงตัวเองจะต้องรับหนักแค่ไหนก็ไม่เป็นไร ช่วงจุดเปลี่ยนที่สําคัญน่าจะเป็นช่วงที่ตกงานไม่มีงานไม่มีเงินส่งให้ทางบ้าน
บางครั้งคนที่เข้มแข็ง อาจเพราะเขากำลังเก็บกดมันเอาไว้ คนที่มีรอยยิ้มอาจซ่อนรอยน้ำตาไว้ก็ได้ - ข้อความนี้ในข่าวสรุปเรื่องทั้งหมดไว้ครับ คุณเอ๋เหมือนลูกโป่งที่ถูกเป่าลมเข้าไปด้วยปัญหาและความกดดันโดยไม่ระบายออกมาเลย เพราะกลัวทางบ้านจะเป็นห่วง ขอรับไว้เองคนเดียว พอถึงจุดๆหนึ่งที่มันไม่ไหวจริงๆลุกโป่งเลยระเบิดออก
คนเราพอถึงจุดๆหนึ่งที่มันไม่ไหวจริงๆก็ต้องพัก ซึ่งคุณเอ๋เลือกที่จะพักไปตลอดกาลเลย คุณค่าของคนอยู่กับสิ่งที่เขาให้ ไม่ใช่ความสามารถในการแสวงหา พ่อแม่เลี้ยงเรามากว่าจะโตหมดไปมากมายมหาศาล เมื่อถึงเวลาคุณเอ๋เลยเลือกที่จะตอบแทนบุญคุณท่านและพี่น้องจนถึงวาระสุดท้ายของตัวเอง คนดีตายไปแต่ตัวแต่ชื่อเสียงและความดีที่ได้เคยทําไว้จะมีคนเล่าต่อและพูดถึงกันไปตราบนานเท่านานเลยครับ ขอให้เป็นนางฟ้านางสวรรค์เกิดชาติหน้าฉันใดขออย่าให้พบจุดจบที่น่าเศร้าอย่างนี้อีกเลยครับ