อธิการขำ อาจารย์ขำ อย่าตัดสินคนคนนึงว่าไม่มีมารยาท กับอะไรแบบนี้เลยครับ

มันไม่มีกฏให้สุภาพสำรวมอะไรขนาดนั้น

รับกับอธิการครับชิวๆสนุกๆ มันเป็นอีกวันนึงที่ควรมีความสุขครับ

ฮาดี 555555555

ผมก็เอียงไปทาง นศ. นะ มันก็แค่รับปริญญาอะ ถ้าไม่มีเจ้า ถ้ากฎไม่บอก ก็ตามนั้น
ถ้ามหาลัยเขาจะว่าจะเตือน เขาก็คงออกมาแล้ว นี่ไม่เห็นมีอะไร แล้วพวกด่านี่ด่าอะไร งง
แต่แหม ออกมาขอโทษสังคมแบบนี้ ไม่ใจเลย ไปแล้วต้องไปให้สุดสิ แคร์เพื่อ 555

อยากเห็นซีดานเทิร์นอ่ะ

เรียนมาเหนื่อยเครียดมาหลายปี ปลดปล่อย​เอาให้เต็มที่ผมว่ามันก็โอเคนะ หลังจากนี้ชีวิตจริงแล้วหละ ทํางานให้เป็นประเด็นสําคัญ

ปัญหาของคนไทยคือ คนในไม่มีปัญหา แต่คนนอกชอบมาทำให้มันเป็นปัญหานี่แหละ

ไม่ได้รับกับคนในวังพอได้อยู่แหละ ส่วนตัวนะ

เรียนมาโคตรเหนื่อย กว่าจะจบ

รับครั้งแรกในชีวิต ขอสุดเหวี่ยงไม่ได้รึไง

ถ้าไม่ได้รับกับคนในวังอะ ไม่เห็นจะเป็นไร

คนไทยชอบคิดแทนคนอื่นอยู่เรื่อย คนนอกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านเหลือเกิน

จริงๆ น้องนักศึกษาไม่เห้นต้องขอโทษ

ผมเด็กม.กรุงเทพ ผมมองว่ามันไม่สมควรครับทั้ง 2 กรณี คำว่า Creative มันต้องมีกาลเทศะด้วย

ข่าวโครตไร้สาระครับ ผมยังใส่เสื้อบอลรองเท้าแตะไปทำงานเลย

edit อยากเป็นข่าวมั้ง จะได้เคลียกับทุกคนไปจบๆ ว่าตอนเช้ากุออกไปทำงานเว้ยไม่ได้ออกไปซื้อกับข้าวหน้าปากซอย

ผมว่าม. เอกชน ที่รับกับอธิการ ควรชิวๆก็ดีนะ มันควรเป็นงานรื่นเริงสร้างสรรค์ แบบเรียนจบ

แต่ถ้ารับกับเจ้าก็ควรตามความเหมาะสมอ่ะ

อันดับเเรกคือต้องแยก กฎระเบียบ มารยาท
ผมไม่รู้มหาลัยกรุงเทพมีรึป่าว ว่าให้สำรวม ถ้าไม่มีก็ไม่ผิดอะไร

ส่วนบอกเมืองนอกทำได้ ก็เค้าอนุญาต มันก็ต้องทำได้สิ แต่ถ้าไทยไม่อนุญาต มันก็ทำไม่ได้

ก็ลองขอมหาลัยไปว่า อยากทำ ทำได้มั้ย ไม่ใช่ไปแหกกฎเค้า
เหมือนสาวสองขอแต่งหญิง มหาลัยเค้าก็เปิดให้ทำ ถูกมั้ยครับ ก็ลองขอดีๆ

ส่วนชอบคนที่สมอง ผมก็ชอบครับ ใครก็ชอบ
แต่อันนี้มันดูเห็นแก่ตัว ถ้าจะบอกว่า มองที่สมองฉันสิ อย่ามองการกระทำ ประเทศอื่นก็ทำได้ อยากจะรับจังเลย แต่ไม่อยากทำตามกฎ ระเบียบ

วิธีการก็คุณก็ไม่ต้องเข้ารับครับ ถ่ายชุดกับเพื่อนๆรอบนอกแล้วก็กลับบ้านไป เพื่อนผมก็ทำเยอะแยะตอนสมัยผมรับ ไม่ใช่แหกกฎออกมาแล้วอ้างนู่นนี่นั้น

ก็ต้องดูตามกฏของมหาลัยครับ ว่าเป็นยังไง

ถ้ากฏ ถ้าอาจารย์เค้าไม่ว่า ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ

ส่วนตัวผมจบ ม.รัฐ แต่ตอนจบไม่ได้ไปรับ แล้วก็ไม่ได้ให้ส่งมาที่บ้านด้วย เพราะรู้สึกว่าไม่ได้เหนื่อยยาก ไม่ต้องพยายามขนาดนั้นเพื่อให้เรียนจบได้มา แล้วต้องไปนั่งรอเป็นวันๆ ซ้อมอีก ต้องจองที่พักให้คนนั้นคนนี้อีก

ทุกวันนี้พ่อแม่ยังแซวว่าผมเรียนไม่จบอยู่เลย 55

เห็นด้วยกับทั้งสองท่านนะครับ แต่มันก็ขึ้นอยู่ว่า ณ ตรงนั้นหรืองานนั้นเค้าอนุญาติหรือขอบเขตแค่ไหน แล้วแต่บริบท ณ ตรงนั้นๆ

และก็ถูกครับว่าการคิดนอกกรอบนำมาซึ่งสิ่งใหม่ๆ อย่างตัวอย่างของ ม.โทโด ตอนแรกอาจจะไม่มีคนทำ แล้วพอมีคนทำคนแรกก็เลยมีต่อๆมาซึ่งก็อาจจะอยู่ที่ผลตอบรับของสังคมของคนแรกที่ทำ