สมมุติถ้ารัฐบาลสร้างโรงงานรีไซเคิลเอง, โรงงานยางรถยนต์เองจะเป็นไปได้มั้ยครับผมอยากให้ทำมากๆ เลย ดูแลแบบรัฐวิสาหกิจ ช่วยลดขยะสร้างงานให้ประชาชนดีกว่ามาแจกเงินไปวัน ดีกว่าอุ้มราคายาง,หรือสินค้าอื่นๆ สร้างระบบขนส่งให้เอื้อแก่ประชาชนมากที่สุด

อันนี้ขอบ่นส่วนตัวอยากให้รัฐาำระบบข่นส่งมวลชนดีๆ อันนี้ผมว่าช่วยลดค่าใช้จ่ายได้แน่ๆ อย่างพนักงานออฟฟิศถ้าไม่ขับมอไซต์ฯ มาทำงานอย่างน้อยต้องจ่ายค่าเดินทางวันละ 100 แน่ซึ่งของกินในกรุงเทพแบบไม่แพงผมว่ามีเยอะเลยส่วนใหญ่หมดไปกับค่าเดินทางนี่แหละรถไฟฟ้านี่โคตรแพงเลย

รัฐบาลไหนครับ

เป็นไปได้หมดแหละ มีเงินที่ไม่ใช่เงินตัวเอง อยู่ในมือ เป็น ล้านล้าน ขึ้นอยู่กับว่าจะเอาไปทำอะไร

รัฐบาลไหนก็ได้ครับ

ตืน ๆ เมืองไทยไม่ทำหรอก มีแต่ แจก ๆ ๆ ๆ ๆ

เป็นไปไม่ได้ครับ เพราะจะมีแกนนำพาชาวบ้านมาประท้วง555
ประเทศไทยทำโรงงานพลังงานอะไรได้บ้าง พลังงานน้ำไม่เอามันทำลายป่า พลังงานถ่านหินไม่เอาฝุ่นเยอะ พลังงานลม ลมก็ไม่พอ พลังงานแสงแดดไม่เอาเปลืองพื้นที่ พลังงานนิวเคียร์ไม่เอากลัวระเบิด พลังงานขยะไม่เอากลัวมลพิษ 5555555

ขนส่งมวลชนของรัฐเป็นปัญหามานาน
รถไฟฟ้า ขนาดคนต้องเสียเงิน (เยอะพอสมควร) กับค่าโดยสารเพื่อแลก
กับเวลาการเดินทางที่รวดเร็ว แต่ก็ไม่แคล้วต้องมาเจอ รถไฟผีสิง มีทุกอย่าง
ตั้งแต่จอดเอง จอดไม่ตรงประตู น้ำรั่ว ประตูเปิดเอง
แต่ครั้นพอจะมานั่ง รถเมล์ ก็ติดช้า แถมบางคันนี่ขับยังกะจรวด
พอมามองแท๊กซี่ก็เจอไปส่งรถ แท๊กซี่เมา

ทีนี้พอมามองขนส่งต่างจังหวัด รถไฟ เก่าแก่ที่สุดใน อาเซี่ยน ขนส่งสาธารณะบางคันก็เอาคนเมามาขับ
รถตู้ก็นึกว่าแครื่องง 3000 แรงม้าา

ปัญหาเหล่านี้มีมานานยัง ใช่นานแล้ว แล้วตอนนี้ล่ะ มันก็ยังคงเป็นแบบนี้
ดีเนาะเมืองไทยรักษาวัฒนธรรมสิ่งที่ไม่ดีไว้นานจริงๆ

(เดิน+รถไฟฟ้าส่วนต่อขยาย+เที่ยวปกติ+ใต้ดิน+เดิน) x 2 = 116 บาทต่อวัน
ค่ากิน วันละ 100 นิดๆ

ระบบสื่อสารมวลชนหรือระบบขนส่งมวลชน

เอาจริงๆไอ้พวกเมกะโปรเจ็คนี่กว่าจะทำได้มันใช้เวลาศึกษาข้อมูลนานมาก ไหนจะเรื่องเงินลงทุน การคำนวณหาช่วงเวลาการคุ้มทุน ปัญหามลพิษ การยอมรับของคนในพื้นที่ บลาๆๆ และบางครั้งพอเปลี่ยนรัฐบาล รัฐบาลใหม่ก็ไม่สานต่อเมกะโปรเจ็คของรัฐบาลก่อนอีก

แค่จะสร้างโรงไฟฟ้า ก้โดนคัดค้านแล้ว ทั้งถ่านหิน พลังลม พลังขยะ มีคนประท้วงตลอด อะไรที่จะทำให้ประเทศพัฒนาได้ เอ็นจีโอ ไม่ค่อยจะยอม 55

ดูเคสไปรษณีย์ไทย, Airport rail, การบินไทย​ เป็นตัวอย่างครับ​ รัฐต้องแบกขนาดไหน​ โรงงานรีไซเคิลอาจจะมีทางเป็นไปได้​ แต่โรงงานยางรถยนต์​ไม่มีทางเป็นไปได้ครับ​ เพราะต้องใช้ต้นทุนสูงมากไหนจะต้องวิจัยอีกน่าจะขาดทุนหลายหมื่นล้าน ไหนจะต้องสร้าง​ Branding สู้กับยางคุณภาพจากเอกชนอีก​ อีกอย่าง​ Quality​ ของยางพาราในไทยในแต่ละภาคในแต่ละจังหวัดไม่เหมือนกันอีก​ เพราะใช้สูตรคนละสูตรซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ถ้าจะทำให้ยางมีคุณภาพดี

เคยไปมีส่วนร่วมในโครงการโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนจากขยะของเอกชนแห่งหนึ่ง

ได้ไฟเขียวทุกอย่างจากรัฐ ทั้งใบอนุญาตก่อสร้าง ใบอนุมัติขายไฟฟ้า อนุมัติเรื่องสิ่งแวดล้อม

ยังโดนชาวบ้าน และกลุ่ม NGO มาประท้วงอยู่หลายปีจนแทบไม่ได้ทำ นี่ขนาดเป็นเอกชน เงินพร้อมทุกอย่างพร้อม ถ้าเป็นรัฐบาลที่ต้องเปลี่ยนตลอดจะขนาดไหน

เหตุที่เค้าประท้วงคือ โรงงานนี้พร้อมกำจัดขยะในระดับอำเภอ แต่มาตั้งอยู่อีกตำบลหนึ่ง นอกเขตตัวอำเภอเท่านั้นแหละ ประมาณว่าขยะแก เรื่องไรเอามากำจัดบ้านฉัน

ขนส่งมวลชนดีๆ ในไทย บอกได้เลยครับว่า เป็นไปไม่ได้ถ้าจะทำจากของเดิมที่มี

ประเทศนี้แทบทุกเมืองในไทย ไม่ได้มีผังเมืองเอื้อให้สร้างระบบขนส่งมวลชนที่มีประสิทธิภาพได้เลย ลองเปิด Google Map ดูก็ได้ครับ

ปกติการจัดการ รัฐสวัสดิการ รัฐจะดูแลเอง ตามหลักเศรษฐศาสตร์

หรือถ้ามีสิ่งใหม่ๆที่ต้องลงทุนเยอะๆ เช่น MRT BTS เป็นต้น ก็จะให้สัมปทานเอกชนเข้ามาดำเนินงาน

จากนั้นเมื่อหมดสัญญารัฐจะเป็นคนดูแลเอง เพื่อที่จะได้จำกัดค่าใช้จ่ายในการใช้บริการได้

เพื่อเป็นการช่วยเหลือประชาชน แต่พอผมดูรัฐบาลนี้ ตรง BTS แล้ว ก็ได้แต่ถอนใจ

สงสารประเทศและประชาชนในประเทศมาก

ป.ล. จริงๆหลายภาคส่วนรัฐควรจัดตั้ง รัฐวิสาหกิจมาดูแลเฉพาะด้านเลยนะ แต่ทำแล้วมันแพ้อำนาจเงินแค่นั้นเอง

เห็นด้วยกับความคิดเห็นนี้นะจะสร้างไรก้อประท้วง บางครั้งมันไร้เหตุผล แต่บางทีที่ประท้วงก้อมีเหตุผลนะ เช่นสร้างเขื่อนที่สมควรสร้างไม่สร้างย้ายมาสร้างที่มันไม่สมควรเพื่อเอื้อประโยชน์อันนี้ผมเห็นด้วยนะที่ประท้วงแต่ไม่ใช่ไม่ให้สร้างยินดีมากกับการสร้างสำหรับผม ส่วนประเด็นอื่นก้อเหมือนกันไม่ชอบการประท้วงแบบดะๆไป แต่ที่ไม่พูดถึงอันอื่นเพราะไม่มีข้อมูลเบื้องลึกเหมือนสร้างเขื่อน