ถ้าเค้าเวิ่นนักก็เลิกจบๆไป

ปล่อยใน ให้ท้องไป.. เมื่อคนเป็นแม่แล้ว มักจะเลิกทำตัวงี่เง่าไปเอง

ถ้าไม่เคยขอโทษหรือโทษตัวเองผมคบไม่ไหวอะ ทำอะไรก็ได้ให้เค้าคิดได้วัดใจหน่อยๆ
แต่จากนิสัยที่ท่านว่ามาเค้าจะไม่ง้อท่านแน่นอน ถ้าเลิกจริงๆชีวิตท่านอาจจะดีขึ้นก็ได้นะ

พอเปลี่ยนแฟน มันจะโตขึ้น

ไม่รุ้จะทำไงนะ คงต้องแบบนั้น

เป็นผม เลิกครับ แบบนี้เกินไปสำหรับผม....

คล้ายๆแฟนผมเหมือนกันนะ เอาแต่ใจตัวเองอไม่ผิด อยากได้อะไรต้องได้

ผมเป็นฝ่ายยอม ง้อ ขอโทษตลอด

สุดท้ายก็ต้องบอกเลิกแล้วก็บอกว่าสาเหตุมาจากนิสัยของเค้า

แล้วเค้าก็ขอปรับปรุงตัว ทุกวันนี้ก็ดีขึ้นเยอะมาก

แบบเดียวกันเลย เค้าอาจจะติดนิสัยไปแล้วเพราะคุณยอมตลอด
ผมเข้าใจเลยอ่ะพอคนบอกให้เลิกเจอกับตัวเองต้องใจแข็งมากเลยนะ
และคิดว่าทำยากอยู่
ต้องกล้าพูด อย่ายอมเยอะดัดนิสัยไปเลยแล้วเค้าจะลด guard ลงยอมฟังคุณ

ถ้าไม่บ่อยก็ยอมๆไปเหอะ เราเป็นผู้ชาย ไม่คิดเล็กคิดน้อยอยู่แล้ว
แต่ถ้าบ่อยๆเข้า ก็อยู่ที่ท่านแล้วว่าอยากจะยอมแบบนี้ไปเรื่อยๆมั้ย
ถ้าท่านรับได้ก็ทนไป ถ้ารับไม่ได้ก็ต้องใจแข็งหน่อย

ปล.ในเมื่อท่านคิดว่าคนนี้เป็นคนที่ใช่ อยากฝากอนาคตร่วมกัน
ก็ควรจะคุยกันครับ การจะอยู่ด้วยกัน มันมีอะไรมากกว่าความรักเยอะครับ
การที่เขาไม่เข้าใจเรา หรืองี่เง่าใส่ ไม่ได้แปลว่าเขารักเราน้อยลงครับ

ถ้าทนได้ก้ดีครับ
แต่ที่สำคัญคือคุณวางแผนยาวๆกับเขาไว้แล้ว จะทนแบบนี้ได้ทั้งชีวิตไหมครับ มีวิธีไหนบ้างที่ช่วยให้มันดีขึ้นได้ ถ้าไม่ไหวจะทำยังไงต่อไป ถามตัวเองดูก้พอครับ

แฟนผมก็เป็นครับ
- ผมทำไม่ได้ แต่แฟนทำได้
- ผมผิดต้องขอโทษ แฟนผิดก็จะเงียบ
- เวลาทะเลาะกัน ยิ่งเถียงเรื่องยิ่งแย่ เพราะฉะนั้นต่างคนต่างเงียบ อีกวันค่อยมาคุยกัน จะคุยง่ายขึ้น
- ทุกวันนี้ผมเป็นคนทำกับข้าว เก็บกวาดห้อง
- แฟนผมขี้หงุดหงิด ขี้โวยวาย แต่ถ้ามันไร้สาระมากผมจะด่ากลับ เค้าก็จะเงียบ แต่ไม่ขอโทษผมนะ
- บางทีรับโทรศัพท์ช้า ยังโดนบ่น
- ต่างคนต่างเคยจะเลิกกันครับ สุดท้ายก่อนที่จะจากลากัน มันตัดกันไม่ขาดครับ ผมก็เคยอ้อนวอนเค้าให้อยู่ และเค้าเองก็เคยอ้อนวอนผมให้อยู่
- ปัจจุบันคบกันมา 10 ปีครับ
สุดท้ายนี้อยากให้ย้อนมามองข้อดีของแฟนครับ ข้อดีเค้ามีเยอะขนาดไหน ในด้านที่ไม่ดีแม้จะทำให้เราหัวเสีย แต่ถามใจตัวเองจริงๆครับว่า เราพร้อมจะเสียเค้าไปไหม เพราะเอาจริงๆ อยากเลิกเพราะโมโห กับตอนที่มันเลิกกันจริงๆ มันคนละเรื่องเลยนะครับ

ทำไมแฟนดูไม่โตเลย ถ้าเป็นวัยทำงานแล้วไม่น่าเป็นแบบนี้นะ

ยิ่งอายุมากขึ้นเรายิ่งต้องการเวลาส่วนตัวมากขึ้นตามลำดับครับ

จะอยู่กันได้ด้วยเหตุผลมากกว่าอารมณ์นะ เรื่องเหวี่ยงวีนงอนนี่

โกรธได้งอนได้ ถ้ามีเหตุผลเพียงพอแบบเราผิดจริงๆ ไม่ใช่ว่า

ไม่ตอบไลน์ ตอบช้าแล้วงอน แบบนี้ผมถือว่าไม่มีเหตุผลนะต้องคุยกัน

ปรับได้ก็ปรับ ปรับไม่ได้ก็เลือกเอาทนอยู่ต่อไปหรือจะยังไง

อายุยังน้อยอยู่ก็คงต้องค่อยๆปรับกันไปครับ

ไม่ไหวก็เลิก ทนไหวก็ทนครับ

ถ้าไม่ surprise วันเกิด ระวังหลังให้ดีนะครับ
อาการประมาณนี้นี่ยิ่งแข่งยิ่งแพ้
ปัญหาชีวิตเรานี่หล่ะครับโจทย์ที่ดีที่สุดของคนที่เราจะเรียกเขาว่าคู่ชีวิตล่ะครับ

สู้ๆครับ มืดยังไงก็เช้าครับ

ปกติไม่ค่อยเข้ามาตอบนะ แต่นี่ขอแชร์ละกัน
เคสเดียวกับผมแหละ แต่ช่วงแรก ผมก็ไม่ยอมหรอก
แต่ผมเองทำตัวดีมาตลอดนะ แบบอยากได้อะไรไปซื้อมาให้
อยากให้ช่วยเรื่องไหนทำให้ตลอดแต่เค้าก็ยังทำตัวเหมือนเดิม
จนแบบผมก็บอกกับแฟนอ้อมๆ [ตอนเค้าอารมณ์ดีนะ] ว่า
“ที่รักจ้า ทำไมไม่ชอบตอนเค้าทำแบบนี้อะ••••“ เค้าก็เล่าให้ฟังถึงความคิดของเค้านะ
ผมก็เลยบอกไปตรงๆบอกว่า “เค้าเข้าใจแต่ที่เค้าทำแบบนี้เพราะ••• อย่าเพิ่งโกรธเค้าได้ป่าว”
หลังจากนั้น ถ้าแฟนผมไม่เป็นเมน เค้าก็ดีขึ้นนะ ปัญหาน้อยลง เข้าใจกันมากขึ้น
เป็นกำลังใจให้ครับ