มันต่างกันน่ะ ผมก็ไม่ใช่คนยอมคน แค่ทำเป็นยอมคือเถียงไปก็ไม่ได้ไรอะ ผู้หญิงเป็นอะไรที่เถียงด้วยละมีแต่เสียเพิ่มขึ้นอะ เย็นๆเมื่อไหร่ค่อยคุยเขาถึงยอมรับว่าแรงไปหน่อย แต่ส่วนตัวคิดว่าการอยู่ด้วยกันละไม่มีความสุขมันไม่ใช่ความรักอะ มันคนละเรื่องกับทะเลาะ หรืออารมณ์โมโหนะ แต่ความรู้สึกว่าไม่มีความสุขมันหมายถึงที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา อันนี้พี่ชายต้องถามตัวเองละว่าแค่ไม่สบายใจชั่วครู่ หรือชีวิตส่วนนี้มันไม่มีความสุขจริงๆ คงไม่เชียร์ให้เลิกกันเพราะชีวิตมันไม่ได้ง่ายแค่มาฟังคนอื่นพูดว่าเลิกเหอะละเราทำตาม มันซับซ้อนกว่านั้นเยอะ ค่อยๆลำดับความสำคัญเอาละกันจ่ะ

แต่อันนี้เป็นข้อคิดจากผมนะครับ ว่าชีวิตคู่ อย่าให้คนนึงเป็นผู้นำ และอีกคนเป็นผู้ตามการที่คนนึงไม่ทันอีกคนนึง ไม่ว่าผู้หญิงจะเป็นฝ่ายได้ใจไปตลอด หรือผู้ชายที่เฉยจนผู้หญิงต้องตามตลอด วันนึงมันก็ต้องมีคนนึงที่ตามไม่ทันแล้วมันจะทำให้ชีวิตคู่มันจางครับ เพราะคนรักคือคู่คิดไง ไม่เขาหรือเราถ้าไม่ช่วยกันประคองแล้ว แบกคนเดียวยังไงก็เหนื่อยจ่ะ