เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 2]

แปลจากบทสัมภาษณ์ของเบอร์บาตอฟ จาก ManUtd.com ใครรักใครคิดถึงเบอร์บาตอฟ มาอ่านชีวิตของเขากว่าจะมาเป็นนักเตะแมนยูฯว่าต้องผ่านอะไรมาบ้างกันครับ

ใครยังไม่ได้อ่าน Part 1 ลิงค์อยู่ด้านล่างนะครับ

ขออนุญาตรบกวนพื้นที่บอร์ดถี่หน่อยนะครับ ผมจะรีบแปลให้จบ เพราะเดี๋ยวหลังจากนี้กลัวจะไม่ว่างครับ

--------------------------------------------------------------

Part 2

“เมื่อเวลาผ่านไป ผมเติบโตขึ้น และผมก็ยังคงเห็นอีกหลายๆคนที่มีชีวิตแบบนั้น ไม่ว่าพวกเขาควรจะมีชีวิตแบบไหน พวกเขามีพรสวรรค์ขนาดไหน แต่ถ้าพวกเขาได้รับการชักจูงผิดๆ ติดสินใจผิดๆ และสิ่งเหล่านั้นมันทำลายทุกๆอย่างหรืออาจจะเลวร้ายกว่า”

“นั่นคือสิ่งที่ควรจะอยู่ในหัวคุณเสมอ ถ้าคุณจะไม่อยากให้มันเกิดขึ้น มันเหมือนมีกลไกลที่ทำให้คุณตัดสินใจได้ถูกต้อง ถึงจะไม่เสมอไปก็เถอะ แต่ส่วนมากคุณจะตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง จนบางทีคุณไม่รู้ตัวหรอกว่าคุณทำมันลงไป ผมคิดว่ามันเป็นแบบนั้นนะ”

“พวกเขาเหล่านั้นไม่มีใครคอยบอกว่า ‘เห้ย แบบนั้นมันไม่ถูกนะ มันควรจะเป็นแบบนี้’ คุณอาจจะหงุดหงิดนิดหน่อยตอนที่ได้ยินคำแนะนำ แต่มันจะทำให้คุณประสบความสำเร็จในอนาคต”

“ผมจำผู้คนที่ผมไปฝึกซ้อมฟุตบอลกับพวกเขาได้ พวกเขาปาร์ตี้หลังเกม บางทีก็ก่อนแข่งเลยล่ะ”

‘เบิร์บ มาดิ เรามีชีวิตๆเดียวนะ’

“ผมไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น ตอนนี้ผมก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ เป้าหมายของผมคือการเป็นนักฟุตบอลที่ดี ผมอยากจะประสบความสำเร็จบางอย่าง และนั่นมันช่วยผมได้เยอะมาก โดยเฉพาะทุกๆอย่างที่อยู่ในหัวผม ผมไม่อยากจบชีวิตอยู่ข้างถนน ผมอยากมีชีวิตดีๆแบบเป็นอิสระของตัวเอง”

“ดังนั้น ผมเลยทำงานหนักอยู่เสมอ ตั้งแต่เด็กๆเลย ผมไม่เคยอยากจะหยุดซ้อม หลังเลิกซ้อม ผมออกมาข้างนอกใกล้ๆห้องพัก เตะบอลให้ลอยขึ้นไปสูงๆ และพยายามควบคุมมัน ไม่มีใครสอนผมสำหรับเรื่องนี้ ไม่มีใครบอกให้ผมทำ ผมแค่ทำมัน โดยไม่รู้ว่าเพื่ออะไร ผมแค่รู้สึกว่ามันเจ๋ง มันน่าสนใจดี”

“ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเฟสบุค ไม่มีอินสตาแกรม มีแค่การเตะฟุตบอล”



‘เบิร์บ กลับบ้าน เอ็งต้องกินอะไรบ้างนะ’

“'ไปก่อนเลยครับ ผมยังไม่อยากกิน ผมยังไม่หิว' ผมยังอยากเล่นฟุตบอล แม้ว่าตอนที่ไม่มีเพื่อนอยู่เล่นด้วยแล้ว ผมก็ยังเตะบอลอยู่คนเดียว คุณรู้ใช่มั้ยว่านักเตะบราซิลเก่งเรื่องเตะบอลบนชายหาด ผมก็เก่งในการเตะบอลบนถนนยางมะตอยเหมือนกันนะ อิอิ”

“เราไม่ต้องมีสนามหญ้าเทียมให้เล่น เรามีพื้นยางมะตอยขรุขระในโรงเรียน บอลเด้งโครตสูงเลย คุณต้องควบคุมมันให้ได้ ดังนั้นการฝึกควบคุมลูกบอล ผมเลยทำมันเป็นนิสัยตลอดเวลา คุณไม่รู้หรอกว่ามันดี จนกระทั่งคุณเริ่มประทับใจกับมันและตระหนักว่า เทคนิคคุณเจ๋งได้ยังไง”

“บนพื้นสนามแบบนั้น ถ้าคุณล้มลง เข่าของคุณจะเลือดออกเลยล่ะจนทำให้คุณร้องไห้ได้เลย แต่ไม่มีใครสนใจคุณหรอก เรากำลังเล่นฟุตบอล ลุกขึ้น แล้วเล่นต่อไปซะ เลือดมันไหลออกมาได้ทุกที่นั่นแหละ แล้วไงล่ะ?”

“มันเหมือนว่าคุณมีรองเท้าคู่หนึ่ง ซึ่งมันเป็นรูหลังจากใช้งานไปสักพัก และเพราะว่าคุณไม่มีปัญญาหาคู่ใหม่ คุณก็แค่เอาเทปมาพันมันไว้ แล้วเล่นต่อไป นั่นเป็นวิธีที่เราชาวยุโรปตะวันออกใช้กัน”

“คุณก็แค่เล่นไป และถ้าคุณอยากจะประสบความสำเร็จ คุณต้องซ้อมและรับฟังจากคนชี้นำที่ดี และใช้ชีวิตให้ถูกต้อง และหลังจากนั้น ผมไม่รู้ว่ามันเรียกว่าอะไร แต่บางทีฟ้าจะมอบสิ่งที่ถูกต้องสิ่งที่ดีให้กับคุณเป็นการตอบแทน”

“บางทีมันก็มาในรูปของการที่กำลังจะได้ไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด”

“บางทีมันก็เป็นแบบการที่เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน กำลังยืนรอคุณอยู่ที่สนามบิน”.....

to be continue part 3 (หลังจากนี้จะเป็นเรื่องหลังจากได้เจอท่านเซอร์ และเรื่องชีวิตในทีมแมนยูฯแล้วครับ)
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683304

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านครับ



--------------------------------------------------------------

เบอร์บาตอฟ: เส้นทางชีวิตสู่ United [Part 1]
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1683082

--------------------------------------------------------------

รอเลยครับ ^ ^

อยากให้มีเรื่องตอนออกจากบัลเเกเรียไปเลเวอ แล้วไปสเปอร์ด้วย

ขอบคุณครับ ผมนี่ติ่งพี่แกเลย

ในช่วงพีคของเบิฟ ก็No.1 ในเกาะอังกฤษเหมือนกัน

ฝีเท้าแกระดับฟ้าประทานมากเลยนะ คือถ้าดูเส้นทางชีวิตแกมาไกลมากๆ สำหรับคนที่มาจากประเทศเล็กๆแบบนี้