เรื่องนี้เล่าโดย คุณหาญ ครับ คุณหาญเล่าว่า..
เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องคนหนึ่ง ที่ผมรู้จักชื่อว่า ฝ้าย ครับ
ฝ้ายเล่าเรื่องราวน่ากลัวนี้ ให้ฟังว่า เมื่อปี พ.ศ. 2559
ฝ้าย กับ แพรว เพื่อนอีกคนหนึ่ง เดินทางมาจากต่างจังหวัด
เข้ามาหางานทำในเมืองเหมือนคนทั่วไป โดยไปอาศัยอยู่บ้านญาติก่อน
พออยู่บ้านญาติได้ 2 เดือน ก็ออกไปหาห้องเช่าอยู่ เป็นห้องแถว 2 ชั้น
อยู่สุดซอยแห่งหนึ่ง มีต้นโพธิ์ และชิงช้าอยู่หน้าตึกพอดี
พอฝ้ายกับแพรว ย้ายเข้าไปแล้วก็ตกใจ เพราะในห้องมีผ้ายันต์สีแดงติดอยู่ ไม่พอ
ที่อ่างล้างหน้าก็พบกำไลวางอยู่ คู่หนึ่ง คิดในใจว่า คงเป็นกำไลข้อเท้า
ครั้นจะไม่เอาห้องนี้ก็ไม่ได้ เพราะเป็นห้องเดียวที่ว่างอยู่

สองสาวขนของเข้ามาเตรียมพร้อมที่จะเข้าอยู่
คืนแรกทั้งสองคน ฝันเหมือนกันว่า มีผู้หญิงใส่ชุดนางรำ
เดินรำวนรอบเตียงนอน แล้วพอตื่นขึ้นมา ก็ต้องแปลกใจ
เมื่อกำไลมาใส่อยู่ที่ข้อเท้าของทั้งสองคน แต่ใส่คนละข้าง
ทั้งคู่รีบถอดออก แล้วก่อนไปทำงาน ก็เอากำไลนั้นไปวางไว้
ที่โคนต้นโพธิ์หน้าตึก แต่พอเลิกงาน กลับมาพร้อมกัน ก็พบว่า
กำไลคู่นั้นกลับมาวางอยู่ในห้อง ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งอีก !

เหตุการณ์นี้เป็นไปแบบเดิม 6 วัน จนคืนวันที่ 7 ทั้งสองคน
ถือกำไลออกมาจากห้อง เพื่อจะไปทิ้งที่ใต้ต้นโพธิ์เหมือนเดิม
ขณะนั้นเวลาเที่ยงคืนกว่าๆ คนในห้องแถวนั้น หลับพักผ่อนกันหมดแล้ว
ฝ้ายที่กำลังเดินตามหลังแพรวอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงดนตรีไทย
ปี่พาทย์ลอยมาตามลม.. จังหวะที่แพรวนั่งลงไปวางกำไล
ฝ้ายหันไปมองที่ห้องตัวเอง ก็ถึงกับตาค้าง เพราะเห็นเงาดำที่หน้าต่าง
เป็นนางรำกำลังรำอยู่ในห้อง ! ฝ้ายตกใจมากรีบสะกิดบอกแพรว
แต่พอแพรวหันมา ภาพที่เห็นคือ แพรวตาขวางแล้วค่อยๆ ทำท่าตั้งวง
ก่อนจะลุกขึ้นเดินรำไป เดินรำไปที่ห้องซึ่งเปิดประตูไว้อยู่ ฝ้ายเดินตามไป
อย่างกล้าๆ กลัวๆ พยายามเรียกชื่อแพรว แต่แพรวก็ยังคงเดินหน้ารำต่อไป..
.
แพรวรำไปหยุดตรงหน้าห้องน้ำ แล้วเอาเท้ากระทืบพื้นซ้ำๆ หลายครั้ง
สิ่งที่ฝ้ายเห็น คือกระเบื้องปูพื้นแตกออกแผ่นหนึ่ง
มองไปเห็นเหมือนอะไรบางอย่างโผล่ออกมา ฝ้ายไปแงะดู แล้วก็ตกใจหน้าซีด
เพราะเป็นหุ่นตุ๊กตานางรำ 2 ตัวอยู่ใต้นั้น ฝ้ายรีบหยิบขึ้นมา
แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อแพรวมาพูดใส่หูว่า ‘เอากูไปไว้กับเพื่อนที่ใต้ต้นโพธิ์ที เพื่อนกูอยู่ที่นั่น..’
แล้วแพรวก็เป็นลมล้มไป ฝ้ายเลยบอกว่า ‘ตอนนี้ดึกมากแล้ว
พรุ่งนี้วันหยุด จะเอาไปอยู่กับเพื่อนๆ นะคะ’ แล้วก็เอาหุ่นนางรำ
ไปวางไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง..



คืนนั้น ฝ้ายนอนฝันว่า เดินไปนั่งชิงช้าที่ใต้ต้นโพธิ์ต้นนั้น
แล้วมีนางรำค่อยๆ โผล่มาจากพื้นดินทีละคน แต่ไม่ได้ทำอะไร
พวกเธอเหล่านั้นมองไปที่ห้องของฝ้ายแล้วยิ้ม.. ฝ้ายสะดุ้งตื่น
แล้วภาพที่เห็นในกระจกเครื่องแป้งคือ นางรำใส่ชฎายืนยิ้มหวาน
หน้าขาวปากแดง อยู่ในกระจก ! ฝ้ายกลัวมาก ค่อยๆ ล้มตัวและหันไปทางแพรว
แต่กลับได้ยินเสียงแพรวพูดขึ้นมาว่า ‘จะเช้าแล้ว.. เอากูไปหาเพื่อนได้แล้ว!’
จนฝ้ายต้องรีบดีดตัว ลุกขึ้นเดินไปหยิบหุ่นนางรำ 2 ตัวตรงไปที่ต้นโพธิ์
คิดยังไงไม่รู้ เอาไม้ไปขุดดินออกมา สิ่งที่เห็นคือ มีหุ่นตุ๊กตานางรำ
ตายาย ช้าง ม้า กุมารทอง ถูกฝังอยู่เต็มไปหมด !
ฝ้ายรีบเอาหุ่นนางรำไปฝังพร้อมกับเพื่อนๆ แล้วบอกว่า ‘ทำตามที่ขอแล้วนะคะ..’

อีกวันเลยไปถามคนดูแลหอ แกบอกไม่มีไรหรอก คนเขาเลี้ยงไม่ไหว
เอาศาลไปทิ้งเลยเอาตุ๊กตามากองไว้ที่นี่ ทีนี้มันเยอะ
จ้าของห้องแถวเลยให้เอาฝังไว้ในพื้นดิน ฝ้ายก็ถามว่า แล้วที่อยู่ในห้องล่ะ ?
คนดูแลหอบอก สงสัยคนอยู่ก่อนหน้าล่ะมั้ง เขาเป็นคนเขมรเล่นของ
คงเอามาปลุกเสก ทีนี้ตอนย้ายออก ก็ไม่เอาไปด้วย
เลยคงเอาฝังเอาไว้ใต้กระเบื้องในห้องนั่นล่ะ ส่วนยันต์นั่นก็ของเขานะ
กันผีออกจากห้อง ! พูดจบแล้วแกก็หัวเราะเดินจากไป..
พอกลับห้องมา ฝ้ายก็ไปเอายันต์ออก พอเอาออกเท่านั้นแหละ
คืนนั้นฝันว่ามีนางรำมารำใต้ต้นโพธิ์ให้ดูหลายคน สวยงามมากๆ
พวกเธอยิ้มให้ด้วย ก่อนที่พวกเธอ จะค่อยๆเลือนหายไป ...
..

ไม่เคยฟังแฮะ