บทเรียนในความมืด

...

สวัสดีค่ะทุกคนนี่ชินเองนะคะนานๆทีที่ชินจะโผล่มารีวิวอะไรยาวๆแบบนี้ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะคะ

วันนี้เราได้มีโอกาสไปงานของทางจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยค่ะ ซึ่งแฟนชวนไป(ฮา)
ตอนแรกเราก็งง..เอ๊ะ..มันคืออะไรบทเรียนในความมืด ก็ไปค่ะ(เดี๋ยวจะเขียนวิธีไปตอนท้ายนะคะ)
งานจัดที่ สามย่านค่ะ

พอไปถึงก็จะเจอทางเข้างานค่ะราคาบัตร ผู้ใหญ่ 90 เด็ก 50
เราก็เดินกันไปซื้อบัตรแล้วก็ขึ้นไปตามปกติค่ะ

พี่ที่แนะนำตอนแรกก็ออกมาต้อนรับบอกระเบียบในการเข้าชม
ตอนแรกตะมีไม้เท้าของคนตาบอดให้ค่ะซึ่งจะสอนวิธีใช้ก่อนเข้าไปเพราะข้างใน....

มืดสนิท

....
มืดขนาดที่ว่าสายตาไม่สามารถปรับโฟกัสให้มองเห็นอะไรได้เลยค่ะ

พอเข้าไปด้านในจะมีพี่ไกด์คอยนำทางไปเรื่อยๆ
เรากับแฟนและกลุ่มเพื่อนแฟนเข้าไปกันแค่ 4 คน ซึ่งระหว่างทาง

ไม่มีแสงไฟแม้แต่นิดเดียว

ทุกอย่างมืดสนิท

เหมือนว่าเรากลายเป็นคนตาบอดไปเลยจริงๆ

พี่ไกด์ก็จะพาเราเดินไปค่ะ ในการเดินในความมืดนั้นทั้งหมดใช้เวลา 1 ชั่วโมงค่ะ
ไม่ต้องห่วงว่าเราจะต้องหาทางออกเอง เพราะพี่ไกด์จะนำทางตลอดเวลาค่ะ!
หากใครกลัวหรือไม่ไหวสามารถบอกพี่ไกด์ได้

ไกด์เป็ยกันเองดีค่ะ ทางที่ไปเราทำได้แค่

จับ พูด ดม เดิน

แค่นั้นจริงๆค่ะ... เพราะมืดมาก

ระหว่างทางจะเหมือนกับฉายชีวิตประจำวันของคนตาบอดมาให้เราทำกันค่ะ

ตั้งแต่ ขึ้นรถ ข้ามถนน ซื้อของ เดินเล่น แต่รู้อะไรไหมคะ....

มุมมองนั้น พวกคุณจะไม่เห็นอะไรเลย...เราก็คิดนะ...แค่เราสูญเสียการมองเห็นไป...
มันลำบากได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ..ทุกๆวันของคนตาบอด...รู้สึกได้ แต่คุณมองไม่เห็นอะไรเลย..

ขนาดมีไม้เท้า

ยังรู้สึกว่าลำบาก...แล้วพวกคนที่ตาบอดมาตลอดชีวิตล่ะ...เขาจะใช้ชีวิตกันได้ยังไงนะ...

ตลอดทาง ที่เราเดินในงาน สิ่งที่รับรู้ก็มีแค่เสียงของพี่ไกด์ เสียงของสถานที่ต่างๆแค่นั้น...

ผ่านในบ้าน สวนสาธารณะ ตลาด ร้านขายของ นั่งรถ และบาร์..

ในห้องสุดท้ายเป็นบาร์นะคะจะมีขนมกับน้ำดื่มขายเป็นห้องสุดท้ายที่จะได้คุยกับพวกพี่ไกด์ค่ะ นั่งคุยนะ..

แล้วรู้อะไรไหมคะ

ไกด์ทุกคนในงาน

'เป็นคนตาบอดจริงๆทั้งหมด'

....
อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ

พวกเขาตาบอด....ทั้งหมด....

ตลอดเวลาที่เราเดินในงาน คนตาบอดเป็นคนนำทางเราในความมืดมาตลอด 1 ชั่วโมงน่าเหลือเชื่อไหมคะ...

พี่ๆเขาตาบอดกันมาบ้างก็ตั้งแต่เกิด บ้างก็เป็นมาหลายปี

พี่ๆไกด์เล่าให้ฟังว่า พวกเขาต้องใช้ชีวิตในความมืดกันยังไงและนานมากแค่ไหน
ความลำบากของคนตาบอดที่เราได้สัมผัส 1 ชั่วโมง...

มันเทียบกับพวกเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย...

พอถึงทางออก...เรา เพื่อนแฟนกับแฟน ก็กอดพี่เขากัน ทำได้แค่เพียงพูดว่า

สู้ๆ....

ก่อนจะไปกัน...พี่เขาพูดไว้นะคะว่า

"ถ้าวันไหนพวกหนูท้อถอย รึตกอยู่ในความกลัวอะไรสักอย่าง จงจำไว้ว่า ใน 1 ชั่วโมงของวันนี้
น้องได้มีพี่ช่วยนำทางไว้ แล้วพี่เชื่อว่าต่อไปเวลาน้องจะไปช่วยคนอื่น น้องจะมีความสุขมากขึ้นครับ"

หนูอยากจะบอกพี่ว่า...

ขอบคุณนะคะ

บทเรียนวันนี้ หนูจะไม่มีวันลืมเลย...
.........

พี่เขาทำกระเป๋าขายด้วยนะคะ! ไปอุดหนุนกันได้ที่ Happiness In The Dark และเชเนลยูทูป Jackie Blind ค่ะ!

..........

วิธีการไป

นั่ง BTS ไปต่อสถานีที่มี MRT แล้วต่อไป สามย่าน ออกทางออกสองค่ะ ขึ้นชั้น 4 ของห้างไปจะเจอเลย

อาจจะรีวิวผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ

---------------------------------------------------------------------------

คัดลอกมาจาก :
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=165921387400811&set=a.101412180518399.1073741828.100019488514355&type=3&theater

เห้ย โคตรน่าสนใจเลยแฮะ

น่าสนใจมากเลยครับ

บริษัทเคยพาไป เข้าไปใหม่ๆแอบน่ากลัว แต่พอปรับได้เดินตามไกด์ไปฐานต่างๆก็สนุกดีครับ กลุ่มผมให้ผมเดินท้ายแถว เดินไปเดินมาขานชื่อ ผมมาอยู่หน้าสุดเฉย

เสียดายแผล่บหมดไม่งั้นกดให้แล้วครับ

น่าสนใจมาก ขอบคุณที่แนะนำเรื่องดีๆให้ครับ

ผมไปมาแล้วล่ะครับ สมัยเรียนมหาลัย

อยู่ใกล้ๆคณะผมเอง

ดีนะครับ

ใครยังไม่เคยไป ขอให้ไปลองดู มืดแบบมืดสนิทจริงๆ มีให้ลองเดินข้ามสะพาน ข้ามถนนอะไรแบบนี้

มีของกินให้ซื้อพวกขนม ลองกินตอนมืดๆดู

ถือซะว่าช่วยอุดหนุน คนพิการทางสายตาให้เค้ามีงานทำ มีรายได้ด้วยครับ

เคยไปมาแล้วสนุกดีครับ ได้เข้าใจถึงความลำบากของคนตาบอดเลย ข้างในมืดแบบมืดสนิทมองอะไรไม่เห็นเลยจริงๆ แต่จะง่วงๆนิดนึงเวลาให้นั่งพักเพราะมืดๆเงียบๆแอร์เย็นๆ 5555 ผมไปกับที่คณะแต่เป็นกลุ่มสุดท้ายเลยมีคนอื่นมารวมกลุ่มด้วยพอได้เดินไปด้วยกันแบบนั้นไปๆมาๆได้เพื่อนใหม่เฉย

เป็นนิทรรศการถาวรเหรอครับ

เคยขับรถจากโรงเกลือไปโคราช ช่วงผ่านป่าลองปิดไฟดู โคตรมืดสนิทจริง ๆ ปิดได้แป๊บเดียวก็เปิดเลย อันตรายเกิน

ขอบคุณที่แชร์เรื่องราวดีๆให้ครับ :)

เมื่อก่อนตอนเรียนผมเคยมีโอกาสไปมูลนิธิคนตาบอดอยู่บ่อยคับ น้องๆที่นั่นมีเยอะมาก มีทั้งบอดแต่เกิดกับบอดทีหลัง

ได้ไปอ่านหนังสือ เล่านิทาน สอนการบ้าน เป็นกิจกรรมที่ดีเลยคับ

สะเทือนใจอยู่ครั้งนึงตอนน้องทำรายงาน ก็มีสันปกให้เลือกระหว่างสีฟ้ากับสีชมพู น้องเขาถามสีชมพูเป็นยังไง ผมนี่ตอบไม่ถูกเลย

สักครั้งจะหาโอกาสไปสัมผัสบทเรียนที่นี่แน่นอนคับ

คิดว่าน่าจะใช่นะครับ ผมจบมาหกปีแล้ว

แต่เข้าไปดูเฟสนิทรรศการนี้ยังอัพเดทอยู่เลย แสดงว่ามียาวๆเลยครับ

ลองเสิร์จคำว่า dialouge in the dark ดูครับ สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม

ผมไปตอนเค้าเพิ่งเปิดไม่กี่เดือน เค้าบอกเป็นของ ตปท ไม่แน่ใจว่า เยอรมัน หรือฮอลแลนด์ รึเปล่า ประเทศจำไม่ผิด บอกเปิดประมาณปีนึง จนบัดนี้ ผ่านมาเกิน5ปีละ ยังอยู่ๆเลย

แต่ดีมากๆจริงๆครับ ผมประทับใจ ไกด์ผม ตาบอดตอน 6 หรือ 12 ขวบนี่แหละ

รถชนแล้วเศษกระจกเข้าตา พอลองนึกเป็นตัวเองนี่สะเทือนใจสุดๆจากคนเคยมองเห็น

เดี๋ยวเข้ากทม.ว่าจะไป ขอบคุณครับ

อันนี้เคยไป ดีมากๆเลยครับ แนะนำๆ

ืทำให้เราเข้าใจผู้ที่ตาบอดมากขึ้นเยอะเลย