คงต้องใช้เวลาคิดไปเรื่อยๆเลย ตอนนี้ก็ทำตรงนี้ไปก่อนละกันครับ หางาน ไปสัมภาษณ์งานเรื่อยๆก่อนละกัน ถ้าเจออะไรที่มันลงตัวค่อยตัดสินใจ

พึ่งอายุน้อย ออกมาจาก comfort zone ได้แล้วครับ

อยากได้เงินเดือนเพิ่ม วิธีที่ดีที่สุดคือเปลี่ยนงาน

คุณอยากได้ความก้าวหน้าแต่คุณก็ยังอยากอยู่ในโซนสบายที่ตัวเองเคยชิน บางครั้งสองอย่างนี้สำหรับบางคนเป็นเส้นคู่ขนานเหมือนวิภาวดีรังสิตกับพหลโยธินครับ

- ถ้าคุณผลักดันตัวเองได้และยินดีที่จะอุทิศร่างกาย สมองและเวลาคุณจะได้มากกว่าแค่ทำงานใกล้บ้านและค่าใช้จ่ายน้อยไปตลอดชีวิตครับ

- รวมถึงมีโอกาสที่รายได้คุณจะทำให้ค่าฟิตเนสหลักพันเป็นฝุ่นผง

- การที่คุณเอาประเด็นเรื่องงานไม่หนักมาเป็นข้อดีของการทำงานที่นี่บ่งบอกว่าคุณยังไม่ทุกข์มากพอที่จะผลักดันตัวเอง

สิ่งที่มีค่าและน่ากลัวที่สุดสำหรับเราทุกคนคืออะไร?? - เวลาครับ เวลาเป็นสิ่งเดียวที่ไม่เคยหยุด เราสั่งมันไม่่ได้และเรามีเวลามาแค่ถังเดียวที่เรามีตอนเกิดไม่มีเติมระหว่างทาง คนอายุน้อยมักไม่ให้ความสำคัญกับเวลาเพราะเห็นว่าเป็นของฟรี ผลัดวันประกันพรุ่ง เดี๋ยวจะทำไอ้นั่นพรุ่งนี้ก็ได้ เดี๋ยวจะเริ่มต้นทำอันนี้อาทิตย์หน้าก็ได้ ฯลฯ รู้ตัวอีกทีจากอายุ 20 ก็ปาไป 40 และยังอยู่ในวงจรเดิม ๆ จากนั้นเราก็จะเริ่มแก่ แก่มากขึ้นและความคิดเราก็เริ่มเปลี่ยน เราเริ่มเคยชินกับ "กรอบ" ที่คนอื่นกำหนดให้เราและใช้ชีวิตกระเบียดกระเสียนไปจนวันตาย หลายคนบอกว่าสุขที่ได้ใช้ชีวิตแบบนั้นแต่มีกี่คนที่พูดด้วยความรู้สึกจริง ๆ ที่ไม่ใช่การหลอกตัวเองไปวัน ๆ ครับ?

คุณอายุยังน้อยเพราะเพิ่งเรียนจบนี่เป็นข้อได้เปรียบหลายคนที่อายุมากกว่าคุณโดยเฉพาะคนที่อายุมากกว่าคุณ 10 ปีขึ้นไป พวกเค้าย้อนเวลามาอายุเท่าคุณในตอนนี้ไม่ได้ดังนั้นขอให้พิจารณาทางเลือกของชีวิตอย่างรอบคอบครับ คุณควรเลือกว่าจะออกจากโซนสบายแล้วผลักดันตัวเองเองหรือจะให้โลกเหวี่ยงคุณออกจากโซนสบายแล้วคุณต้องผลักดันตัวเองใต้เงื่อนไขที่หนักหนากว่าเดิม (มาก) ครับ

ขอบคุณทุกท่านมากครับ รู้สึกมีแรงใจขึ้นมาเลย

แนะอยากทำ HR อย่าไปสมัครบริษัทใหญ่ที่มีชื่อเสียงมาก เพราะ ที่ดีๆคนแห่สมัครเยอะมากๆ

หาที่เล็ก-ปานกลาง พอจะมีสิทธิ์เรียกเราไปสัมภาษณ์ ถ้าบริษัทต้องทำวันเสาร์ก็เอาไปก่อน อย่าพึ่งไปคิดเรื่องหยุดวันเดียวแล้วไม่มีเวลาทำนู่นทำนี้ แล้วทำไป1-2ปีก่อนนะ

พอมีประสบการณ์ก็ค่อยไปหาสมัครบริษัทใหญ่ ที่ได้หยุด2วันได้ ก็ไม่สาย เพราะอายุก็ยังไม่ได้มากนิ เพิ่งจบใหม่ไม่กี่ปีเอง

อยากนายมองด้านสกิลงานมากกว่าเงิน ถ้าตัวงานเรียนรู้หมดแล้วไม่มีอะไรใหม่หรือก้าวไปตําแหน่งใหม่ไม่ได้ก็ลองหาที่ใหม่

ปล.ถ้าว่างก็มาตีดอท

ลองเอาเวลาเหลือมาหาข้อมูลทำอาชีพเสริมดูครับ แล้วแต่ว่าชอบด้านไหน ขายของออนไลน์ เกษตร หรืออื่นๆแล้วแต่ชอบครับ อนาคตอาจจะมีธุรกิจเป็นของตัวเองก้อได้นะ

คุ้นๆว่าแต่ก่อน Dave เคยถามเรื่องหางานเปล่า
3 อันด้านล่าง ทำไมถึงคิดแบบนั้น

ไม่มีโอกาสก้าวหน้า
แต่งาน HR ของเอกชนมักต้องการคนที่มีประสบการณ์+ผู้หญิงเป็นส่วนมาก
งานที่ยินดีรับเด็กจบใหม่ก็ไม่ค่อยมี

ถ้ามองว่ามันก้าวหน้ายาก ก็หาทางพัฒนาตัวเอง เน้นภาษา เรียนโทอะไรก็ว่าไป ให้เข้าเอกชนได้ ไมใช่เกิดสมมติเข้าเอกชนได้ มาบ่นว่างานหนักอีกนะครับ 555
ผมทำสายเอกชนมาตลอด รู้เลยไปสายภาครัฐไม่ได้ ไม่ชอบงานว่าง 5555

ครับคงต้องหาบ.เล็กๆ ทำไปก่อนแหละครับ ผมจบไม่ตรงสาย คงต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะเลย

เอาจริงๆ งานทุกวันนี้เหมือนไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไรสักเท่าไหร่ที เหมือนเป็นเบ๊ ขรก

เอาจริงๆผมอยากลองทำเอกชนเหมือนกันนะครับ ผมอยู่กับครอบครัวราชการมาตลอด ตอนนี้ฝึกภาษาเพิ่มอยู่ครับ พออ่าน ฟังได้บ้างละ แต่พูดนี่ เข้าขั้นแย่เลย เคยไปสัมมาที่นึง พอมาถึงจุดที่สัมเป็นอิ้ง ฟังคำถามเข้สแต่พูดตอบโต้ไม่ได้ มันกดดันไปหมด

เรื่องอื่นท่านอื่นตอบไปหมดละ เพิ่มเติมคือให้ท่านลองจินตนาการว่า 1.ตอนมีเมียมีลูกแล้วท่านยังทำงานนี้อยู่ และ 2.ตอนท่านอายุ 50 ยังทำงานนี้อยู่ จะยังโอเคไหม

--- ทำงานเสริมในอินเตอร์เน็ตครับ หรือช่วงเย็นหาค้าขาย มีสินค้าของกินที่ใช้ไอเดียทำให้เรารวยได้กว่าเดิมเยอะแยะ แค่เปลียนวิธีคิด

--- ขายของกิน สร้างแบรนด์ แล้วลงตลาดใหญ่ ยังไงก็รวยครับ

--- ผมเคยทำงานแบ้งค์เงินเดือนบวกคอม 18000-30000 สุดท้ายก็ต้องออก

--- ปัจจุบันทำงานเสริมเป็นงานหลัก เงินดีกว่าเดิมเยอะ

--- แต่ยังเชื่อตลอดว่า ขายของกินแบบใช้ไอเดีย รายได้ดี เป็นนายตัวเอง รวยกว่าเยอะ ช่องทางลู่ทางเยอะครับ ไม่ต้องทำทุกวันด้วย ตลาดรถไฟทั้งหลายขายของแค่ พฤหัสบดี-อาทิตย์ ที่เหลือใช้พักผ่อนได้สบาย ชีวิตมีสีสันด้วย

อย่าคิดจะออกมาจากตรงนั้นเชียวนะครับ สังคมข้างนอกมันโหดร้าย มีแต่อะไรก็ไม่รู้ ยกตัวอย่างผมนี้เลยครับ ผมทำงานแทบตาย งานผมอย่างเนียน พอเปลี่ยนคนมาดูใหม่ ไอ้คนที่มาดูแทนถูกส่งไปดูงานต่างประเทศเฉยเลย ได้หน้าได้ตา ได้โอกาศกันไป ไอ้เราก็นั่งก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป ทำงานแบบไม่รู้จุดหมาย ไม่มีผลงาน ไม่ได้โอกาศขี้เกลืออะไรเลย ไอ้คนที่สนิทก็พร้อมจะแทงเราตลอดเวลา ไม่มีมิตรแท้ ต้องตื่นตัวตลอดเวลาไม่รู้ว่าจะโดนอะไรตอนไหน เชื่อเถอะครับ ท่านจะไม่ชอบชีวิตแบบผม

เป็นผมจะอยู่ที่เดิมไปก่อน แล้วหาอะไรเสริมทำ

งาน สำหรับผม ถ้ามันไม่เครียด ไม่ปวดหัว นั้นคือสุดยอดงานแล้วครับ

เอาเวลาที่สมองโล่งๆ ไปหาอะไรเสริมทำจะดีกว่า ก๊อกๆ แก๊กๆ เดือนละ 3000+ ก็สบายๆแล้วฮะ