เกริ่นนำ

คือว่า น้องชายผม (ลูกลุง) มีความใฝ่ฝันอยากเป็นนักบิน

มันตั้งใจเรียนภาษา เข้าสายวิทย์ ฝึกว่ายน้ำ

สาเหตุของโรค คือ ช่วงสอบเข้ามหาลัย มันก็สอบติดวิศวะมหาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่ง ย่านสยาม

แต่แม่มันล้มป่วย เป็นเนื้อหงอกในสมอง เข้าๆออกโรงพยาบาล มันก็เริ่มทะเลาะกับแฟน เพราะไม่มีเวลาไปหาแฟน เพราะต้องไปเฝ้าแม่ ทั้งห้องธรรมดา และผู้ป่วยอาการหนัก

จนกระทั่งช่วงรับน้องแฟนมัน ไปเจอรุ่นพี่ที่มีเวลาให้ เลยบอกเลิกน้องผม

มันก็เศร้าๆ ซึมๆตามประสาวัยรุ่นแฟนคนแรก

1 อาทิตย์ต่อมาจากเลิกกับแฟน แม่มันเสีย

อาการซึมเศร้าเริ่มแสดงอาการ ลุงผมก็พาไปรักษา จนใช้ชีวิตปกติไม่มีอาการใดๆ

สดใสร่าเริง (ยังไม่ได้เป็น แต่เครียดสะสมหนัก)


จนเรียนจบ มันไปสมัครเรียนการบิน เพื่อเป็นนักบิน เรียนทดสอบจนจะได้เป็นนักบินอยู่แล้ว เสียค่าใช้จ่ายไปล้านกว่า

จนทางการบิน ตรวจพบว่าเคยไปรักษาโรคซึมเศร้า แต่แพทย์ไม่ได้ระบุว่าเป็นโรคซึมเศร้า

แต่ทางการบินวินิจฉัยว่ามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้า มีความเสี่ยงสูง
จนไม่สามารถเป็นนักบินได้

ปล. อย่าเครียดกันนะครับ

สรุปคือไม่ได้เป็นนักบินหรอครับ

อดเป็นครับ

ล้านกว่าบาทที่เสียไปคือสูญเปล่าเลยหรอครับ

ท่าทางหัวดีนะครับ ไปงานด้านอื่นก็ได้

ดีแล้ว นักบิน ต้องรับผิดชอบ ชีวิตคนเยอะ

โห ผู้หญิงที่เป็นอดีตแฟนนี่เกินไปนะ แม่เขาป่วยนอนขนาดนั้น ยังทำตัวงี่เง่าใส่อีกหรอ

ผม อ่านแล้วน่าสงสารมากเลยครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

ใช่ครับ

แต่น้องผมไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้านะ แต่เคยไปพบจิตแพทย์เพื่อบำบัดความเครียด

ค่าเรียนมันเกือบๆ2ล้าน

ตอนนี้เตรียมตัวเรียนปอโท เอก ที่อังกฤษครับ

มันอยากกลับมาเป็นอาจารย์สอนมหาลัย

ไปเป็นนักวิศวะการบิน สจ๊วต หรือ กราวด์ก็ได้ครับ ไม่ก็ไปสายบริหารสายการบืนไปเลย

รับผิดชอบชีวิตคนอื่น
คนอื่นก็มีต้นทุนชีวิตเหมือนกัน
กฏย่อมเป็นกฏปฏิบัติให้เท่ากันทุกคน

ไม่รุ้จะโทษใคร

สมัครสอบไปเรื่อยๆครับ สอบแต่ละที่มันต้องตรวจร่างกายใหม่หมดอยู่แล้ว

ไม่งั้นก็ไปหางานอื่นที่ไม่ใช่สายการบินก็ได้ครับ

หลานผมไม่เก่งภาษาแต่อยากเรียนhigh school ทีอเมริกา สามารถไปได้ปะ แนะนำหน่อย

ช่วงนี้ผมก็เปิดธุรกิจการบินเช่นกันครับ

อาชีพอื่นยังมีให้เลือก เป็นกำลังใจให้ครับ

ได้สิจ้ะ เรียนอินเตอไง
รร เมกา ขอให้มีเงินให้มัน เค้ารับหมดแหละ

ตอนนี้ลุงเรียนจบยังเนี่ย

ใกล้ละ ๆ

ขอลงความเห็นเรื่องแฟนคนที่บอกเลิกน้องท่านหน่อยว่า เชี่ยมากกกกก

แม่เค้าป่วยหนักเจือกทำให้ทุกอย่างมันแย่ลง ดีแล้วที่เลิกไป

ไม่รู้ว่าตอนถูกปฎิเสธน้องท่านเครียดมากไหม
แต่เท่าที่อ่านในเม้น เห็นว่าต่อโทเอกเตรียมเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยด้วย
แสดงว่าน้องท่านน่าจะจัดการความผิดหวังความเครียดได้ดีแล้ว
ผมว่า มันก็เป็นบทเรียนที่คุ้มค่าเรื่องนึงเลยนะครับ

ขออนุญาตนะครับ เรียนทุนส่วนตัวที่ไหนครับ แล้วเรียนจบเพิ่งเจอเนี่ยนะท่าน หลังไมค์มาได้มั้ยครับ

ผมนึกว่าต้องมีใบแพทย์ก่อนป่ะ คลาสสองก่อน จะได้บินได้ แล้วพอจบค่อยไปคลาส1
ละทีนี้ ตั้งแต่ก่อนบิน น้องท่านนี้สอบใบแพทย์คลาสไหนอะไรที่ไหนก่อนมั้ยครับ และหรือ

ได้ไปตรวจโรคซึมเศร้าก่อน ที่จะสอบคลาสสองหรือเปล่า

ถ้างง ผมว่าผมพิมพ์งงๆข้างบน555 น้องท่านถือใบแพทย์อะไรบ้างมั้ยครับ

ถ้าถือ class2 เค้าตรวจไม่เจอประวัติโรคซึมเศร้าเลยหรอ

ผมเอาใจช่วยนะครับ ขอให้น้องท่านประสบความสำเร็จ โคตรสตรองคนๆนี้

ผมขออนุญาต ตอบตามที่รู้นะครับ

คือ ที่สอบผ่านหลายรอบจนจ่ายเงินค่าเรียนบินแล้วนี่ น่าจะเป็น MedClass1 ครับ

แล้วก็น่าจะเป็น เวชศาสตร์ของ ทอ ครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ

ตอนแรกกำลังเครียดหละ เห็นคนตั้งชื่อ Skymile เออ เฉยๆหละ

สมัคหลายๆที่ครับ แต่ละที่คนก็ต่างกัน อาจจะมีคนคิดอีกแบบ มีวิธีทดสอบน้องคุณอีกแบบ*ก็ได้

ถึงเป็นโรคซึมเศร้าจริงก็รักษาหายได้

บอกไปว่าโชคดีแล้ว เอาผญ.บัดซบออกไปจากชีวิตได้

ผญ.ที่สำคัญที่สุดในชีวิตเราคือแม่ครับ

แต่ก็น่าเห็นใจนะ มาเจอเรื่องทำร้ายจิตใจ 2 เรื่องติดๆกันแบบนี้