...เหตุผลที่ฉันร้องไห้ง่าย ๆ น่ะหรอ วันนึงเธอจะเข้าใจมันด้วยตัวเธอเอง...



หลังจากสร้างความประทับใจอย่างมากมายให้กับวัยรุ่นหนุ่มสาวชาวญี่ปุ่นไปแล้วเมื่อไม่นานมานี้
Tomorrow I Will Date With Yesterday’s You
ก็ถึงเวลาลงจอเงินมาเรียกความอิ่มเอมใจไปกับความรักอันแสนอบอุ่นสักที



ภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากนิยาย Best Seller ของญี่ปุ่น ที่มียอดจำหน่ายสูงถึง 1 ล้านเล่ม ในระยะเวลา 2 ปี
ว่าด้วยเรื่องราวของหนุ่มเนิร์ด ทาคาโตชิ (โซตะ ฟุคุชิ ) ที่พรหมลิขิตได้พาเขามาพบกับ ฟุคุจุ เอมิ (โคมัตสึ นานะ)
สาวน้อยผู้ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความน่ารัก และแสนสดใส สเน่ห์ของเอมิจังนั้น ทำให้ทาคาโตชิตกหลุมรักเธอในแรกพบโดยทันที

หลังจากใช้เวลารวบรวมความกล้าไม่นานนัก ทาคาโตชิก็กลั้นใจเข้าไปทำความรู้จักกับเธอ
ทั้งเขา และเธอใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในการสร้างเรื่องราวความรักแบบฉบับของทั้งคู่ ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้พบความจริงบางอย่าง ที่เข้ามาสั่นคลอนความรักที่แสนสวยงามนั้น

ในโลกแห่งความจริง ความสุขมักล่อลวงเราให้ติดอยู่กับเวลา และจากเราไปเสมอ...



ด้วยความที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ สร้างมาจากนิยายโรแมนติคชวนฝัน ทำให้ Live Action นี้ ออกมาสวยงามมากทีเดียวครับ
ไม่ว่าจะเป็นด้านภาพ ที่ออกมาเหมือนในจินตนาการเมื่อได้อ่านการ์ตูนรักโรแมนติคอย่างไรอย่างนั้น

จุดเด่นเห็นจะเป็นด้านภาพ เพราะทุกครั้งที่กล้องแพนไปหาเอมิจังนั้น มันทำให้เชื่อว่าเธอน่ารักมากจริง ๆ
แสงแฟร์ในเรื่องนี้ ถูกใช้อย่างเหมาะสม ไม่มาก หรือน้อยเกินไป ทำให้มีความฟุ้ง ๆ ดูโรแมนติคเข้ากับเรื่อง
เชื่อเถอะครับ แสงในเรื่องทำให้รู้สึกอบอุ่นมากจริง ๆ

ซีนต่าง ๆ ไม่ได้มีความหวือหวามากนัก เป็นการหยิบจับวัฒนธรรม และสถานที่ทั่วไปของญี่ปุ่นมาใส่
เนื้อหาจะเน้นไปที่ความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก ทำให้การดำเนินเรื่องค่อนข้างเป็นธรรมชาติ
ดูเหมือนคู่รักที่เพิ่งเริ่มศึกษาดูใจกันจริง ๆ

ด้านเพลงประกอบ เรื่องนี้แทบไม่มี soundtrack แทรกเลยครับ เป็น score บรรเลงคลอส่งเสริมเนื้อเรื่องมากกว่า

สิ่งที่ผมชอบที่สุดในเรื่องนี้เห็นจะเป็นความเรื่องราวความรักที่อบอุ่น สุขปนเศร้า
ส่วนตัวเคยมีประสบการณ์ไม่ดีกับ Sky of Love ที่รู้สึกว่ามันรักกันเร็วไปหน่อย ง่ายไปหน่อยจนรู้สึกไม่อินเลย
ในช่วงแรกของเรื่องนี้ ทำให้ผมรู้สึกแบบนั้นเลยครับ แบบเอาอีกแล้ว กะจะมาดรามาติคแต่แรกเลยใช่ไหม
แรก ๆ ผมยอมรับว่านอยด์ ๆ นิดนึง เพราะยังไม่ซื้อความรักนี้ และรู้สึกว่าแอบยัดเยียดไปหน่อย

จนกระทั่งมีซีนนึงครับ ที่ตัวพระเอกเหมือนจะ "Realize" ทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว
หนังมันเหวี่ยงผมจากที่กำลังจะเกลียด มาเป็นความเศร้าที่สุดแทนเจ็บปวดแทน
ในรอยต่อของเวลาเพียงไม่กี่นาทีนั้น มันยกระดับหนังเรื่องนี้มาอีกขั้นเลยครับ
(เชื่อว่าทุกคนดูแล้วจะเข้าใจครับ ว่าฉากไหน)

หลังจากนั้นเป็นต้นมา เราจะได้ดำดิ่งไปกับความที่สุขสุดขีด และความเศร้าสุดขั้วไปพร้อม ๆ กัน
ด้วยเคมีที่เข้ากันเหลือเกินของทั้งคู่ ทำให้ผมเชื่อทุกอย่างที่หนังอยากเล่าเลยครับ ผมเชื่อจริง ๆ ว่าพวกเขารักกันมากแค่ไหน
และทำให้เราเอาใจช่วย อยากให้เขาได้รักกัน เพราะไม่อยากเห็นตัวละครทั้งคู่ต้องเจ็บปวด
ยิ่งเมื่อมองไปที่ปลายทาง มี Point of no return รออยู่ ยิ่งทำให้รู้สึกเจ็บปวดที่ทำอะไรไม่ได้มากขึ้นไปอีก
(ถึงขนาดต้องสร้างจินตนาการให้ตัวเอง เพื่อบอกว่าเขาจะได้รักกัน ขนาดนั้นเลย)



ข้อแนะนำ ด้วยความที่เป็นหนังรัก แฟนตาซี ช่วงที่ปมเริ่มคลาย หากตามไม่ทันอาจจะทำให้สับสนได้เล็กน้อย
แนะนำว่าพยายามมองอะไร "ผ่านมุมมองของตัวละครทั้งสองตัว"
อย่าปักธงว่าจะมองผ่านมุมมองของใครคนใดคนดึง เพราะอาจจะงงได้ครับ

ข้อเสียเดียวจริง ๆ ของผมคือหนังดำเนินเรื่องแบบไปเรื่อย ๆ ให้เราค่อย ๆ ซึมลงไป
หากใครไม่ใช่ทางนี้ อาจจะหลับได้ครับ แต่ผมเชื่อว่าทุกคนน่าจะชอบแหละ มันไม่ได้ยากขนาดนั้น

ภาพรวมของหนังเรื่องนี้ มันทำให้เวลา 111 นาทีของผมอิ่มมากครับ อิ่มเอมทั้งความสุข ความเศร้า
จากที่กลัวจะไม่อินในทีแรก กลายเป็นซึมอยู่นานเลยครับ จนข้ามวันก็ยังซึม ๆ อยู่
ดีใจไปกับพวกเขาเมื่อได้รักกัน และอยากจะเสียใจไปกับพวกเขาเมื่อยามจากกัน
เรียกว่าสายแข็งต้องมียวบ สายอ่อนนี่ไม่ต้องสืบครับ ได้ร้องไห้โฮสมใจแน่ ๆ

สุดท้ายอยากบอกว่านางเอกเรื่องนี้น่ารักมากจริง ๆ ครับ สมัครเป็น FC น้อง โคมัตสึ นานะ ในนาทีแรกที่เห็นเลย ฮ่า ๆ



เปิดศักราชการดูหนังเรื่องแรกในปีนี้ของผม ไม่เสียใจที่เป็นเรื่องนี้เลยครับ คุ้มค่าตั๋วทุกบาททุกสตางค์แน่นอน

และไม่ว่าคุณจะกะเกณฑ์คะแนนคะแนนในใจไว้เท่าไหร่ จำไว้ว่าต้อง + อีก 1 คะแนนให้กับความน่ารักของเอมิจังด้วยนะครับ

ปล.พระเอกหน้าเหมือนเต้าหมิงซื่อมาก 5555 หล่อครับ แต่รู้สึกเหมือนเห็นเจอร์รี่ F4 หลายฉากเลย

ท้ายสุด ฝากเพจสำหรับพูดคุย ไม่ว่าจะเป็นสังคม ความรู้ และความบันเทิงทั่วไป
อยากได้กำลังใจ และคำติชมจากทุกคนนะครับ
เพจ : โตแล้วคุยอะไรก็ได้
https://www.facebook.com/TalksWithKaowPong/

กดไลค์เพจแล้วนะครับ เดี๋ยวว่างๆจะเข้าไปคุย

ผมพึ่งพิมพ์ไปเมื่อช่วงค่ำนี่เองครับ ยอมรับเลยว่า หนังครี่งแรกทำให้ผมชะล่าใจ คิดว่าอะไรวะ หนังรักทื่อๆชะมัด แต่พอเริ่มครึ่งหลังของหนังมานี่ผมสะดุดใจเต็มๆ มันครบทุกรสชาติอารมณ์จริงๆ ที่สำคัญคือ หนังถ่ายนางเอกได้ฟรุ้งฟริ้ง สวยน่ารักมาก
อันนี้ผมตั้งไว้ตะกี้ http://www.soccersuck.com/boards/topic/1465435

ไปนั่งดูมาเมื่อวานวันเกิดแฟน มันอยากดู ส่วนผมเฉยๆ ไม่ได้อยากดูอะไรเท่าไหร่ เข้าไปดู เริ่มมาก็ไม่อะไร ดูไปเรื่อยๆ

แฟนก็บ่นแฟนพระเอกหน้าไม่โอเลย เอามาเล่นได้ไงวะ

ส่วนเนื้อเรื่องผมชอบนะ แต่ถ้าบางคนไม่ทันเนื้อเรื่อง ผมว่าหลุดเลยอะ ไม่เข้าใจได้ง่ายๆเลยจริงๆ มันยากตรงนี้หน่อยแค่นั้น

นอกนั้น ผ่านนนน 9/10เลยย เอมิจังงง

มันเศร้า

ขอบคุณมากครับ

ผมดูหนังรักมาค่อนข้างเยอะ ติดสินใจดูหนังเรื่องนี้เพราะ อยากจะเข้ามาดูโทนสีของหนัง


ที่หลุดไฮไลท์ แต่ให้ความรู้สึกอบอุ่น ละมุนละไม เหลืองๆเขียวๆ และมุมกล้อง


เพราะอยากจะหาแรงบรรดาลใจในการถ่ายรูป ไม่ค่อยหวังกับเนื้อเรื่องเท่าไร เพราะคิดว่า


จะมามุกไหนก้อคงเรียกน้ำตาผมไม่ได้แล้วละ


ที่ไหนได้ทั้งโทนภาพ มุมกล้อง ซาวแทร็ค และเนื้อเรื่อง นั้นกล่อมผมให้หน้าตาไหล


ได้ตั้งหลายรอบ โดยเฉพาะฉากเฉลยปมของเนื้อเรื่อง ทรมานใจคนดูอย่างผมเป็นยิ่งนัก

เรื่องนี้ในพันทิพย์มีบางกระทู้จะติงๆ เรื่องการโปรโมทของบ้านเรานะครับ ตรงที่



แต่ในขณะเดียวกัน มันก็อาจจะมองในอีกแง่หนึ่งได้ว่า


ส่วนตัวผมให้หนังเรื่องนี้เป็นหนังรักแบบหวานเจือขม ตรงที่

ผมถือว่าสปอยล์นะ เพราะหนังมันใส่ Symbolic ใบ้หลายซีนเหมือนกัน ก่อนจะเฉลยปมนี้

แปลว่าผกก.ตั้งใจซ่อน Plot นี้ไว้ในคนเซอร์ไพรซ์

ในไทยเลือกจะบอกเลย

ที่จังหวัดผม หนังเรื่องนี้ไม่เข้าแฮะ โคตรเซ็ง ผมเลยต้องมาอ่านนิยายแทน -*-

ก็โอเคนะสำหรับผม ต้นเรื่องดูเรียบๆง่าย ผมว่าจุดนี้นิยายมันจะดูต่างจากหนัง เพราะผมว่านิยายดูให้ความรู้สึกอ่านไปได้เรื่อยๆ ตัวนิยายมันดีตรงบรรยายอารมณ์+ฉากเรียบๆง่ายๆหมด ผมเดาว่ามันน่าจะโอเคกว่าดูหนังแบบเรื่อยๆเอื่อยๆ แต่กลับกัน นิยายก็ไม่มีภาพให้ดูอ่ะนะ เห็นว่าภาพในหนังนี่สวยอยู่

ส่วนช่วงเฉลย ถึงท้ายๆ ผมว่านิยายก็ทำได้ดีไม่ต่างจากหนังละมั้ง

รวมๆให้ 7.5 ละกัน ผมชอบเลยแหละ ติดอยู่แค่ว่า

ถ้ามีโอกาสอยากให้ไปดูนะครับ น่าจะคนละอารมณ์กับนิยาย