หลายคนที่ได้ชมเกมล่าสุดระหว่าง

เชลซี - เอฟเวอร์ตัน คงต้องผิดหวังไปตามๆกัน

สิ่งหนึ่งที่น่าอึดอัดใจคือการหายไปของ ดิเอโก้ คอสต้า ซึ่งพอหมอนี่ขาดหายไป การผลิตสกอร์เกมรุกเราก็ตันซะดื้อๆ

นั่นไม่เท่าจังหว่ะท้ายเกมที่ เชส ยิงจุดโทษเข้าไปทำให้ทีมตีเสมอเป็น 2-2



ใจนึงลึกๆหลายคนคงอยากให้มีการพลิกนรกกลับมาแซงชนะเป็นแน่

ช่วงท้ายมีการปะทะกันของผู้เล่น ก็เป็นเชสและเทอรี่ที่คอยชนกับผู้ตัดสิน (เชสนี่ห้าวตั้งแต่เด็กยันโตจริงๆ)

จนถึงจังหว่ะแทบจะหมดเวลาเป็นบอลออกข้าง ทุกคนเดินทอดน่องเหมือนไม่เอาอะไรกันแล้ว

สิ่งที่หน้าแปลกใจคือ เชส หันกลับมากระตุ้นและโวยวายให้ไล่บอล

โดยส่วนตัวผมมีใจอคติกับเชสมาตลอดไม่เคยคิดว่า เชส จะเป็นสีน้ำเงินขนาดนี้

คือจังหว่ะการกระตุ้นทีมเนี่ยคือบุคลิกผู้นำที่เมื่อก่อน ... เรามีกัปตันทีมชาติอยู่เต็มทีมไปหมด

Terry


Essien


Ballack


Ivanovic


Shevchenko


Drogba


ในยุคสมัยนั้นกัปตันทีมชาติรวมอยู่ที่เชลซีหลายคน

จนสปิริตในทีมนี่มีแต่ภาวะผู้นำล้นเหลือแม้กระทั่งคนไม่ใช่กัปตันยังมีความเป็นซีเนียร์ มีคาแรคเตอร์ของผู้นำทั้งนั้น ทั้ง แลมพาด และ คาวัลโญ่ รึ แอชลีย์ โคล

จนมาถึงยุคที่เปลี่ยนถ่ายเลือดตอนนี้ ...

ปีหน้า ถ้าเป็นไปตามข่าว เทอรี่ อาจจะต้องเก็บของออกไป

ใครหล่ะที่จะมารับช่วงต่อ ก่อนหน้านี้ผมหวังไว้ว่า ดาวิด หลุยซ์ น่าจะมารับตำแหน่งแทน

แต่พี่แกก็หนีไปปารีส ซะได้ ซึ่งต่อมาคนที่เหมาะสม ก็น่าจะเป็น อิวาโนวิช รึไม่ก็ แกรี่ เคฮิล

รึจะเป็นมาติชไปเลย แต่จากจังหว่ะดังกล่าวข้างต้นที่ผมเกริ่นมา

ขอยอมรับแบบสุดใจเลยว่า แม้ เชส จะมีเลือดกูนเนอร์ปนมาบ้าง

แต่นี่แหละคือคาแรคเตอร์ของผู้นำที่ผมอยากได้



แล้วเรามาลุ้นกันว่าในวันที่เทอรี่ลงจากตำแหน่ง

ใครจะก้าวเข้ามารับปลอกแขนที่เราเห็นจนชินของเทอรี่

และก้าวเข้ามาเป็นผู้นำคนใหม่ของ เชลซี

ป.ล.เพิ่งหัดเขียนครั้งแรกผิดพลาดประการใดรึมีข้อแนะนำตรงไหนก็กรุณาด้วยครับ