จักให้ข้า ละทิ้งแมนยูธยา ศรีสนามเทพนคร ไปได้เยี่ยงไร!!
ข้านั้นเสียใจยิ่ง ที่บ้านเมืองประชาชน จะตอบแทนคุณข้าวแดงแกงร้อนข้าเยี่ยงนี้
เจ้ามิได้เจี่ยมกะลาหัวเลยรือ ว่าที่เจ้าจักมีกินมีใช้ มีเอกราชเหนือหงษ์แดงวดีครานี้
มิใช่ความดีความชอบของข้าหรอกรึ ครั้นศึกสงครามกับหงษ์แดงวดี ข้าก็แต่งทัพ
นำชัยกลับมาได้ทุกครา มิให้เป็นขี้ปาก พวกขนเป็ดเลี้ยงไก่ ดูถูกให้หม่นหม่องไม่
แต่ใยพวกเจ้าทั้งหลาย ต่างขับไสไล่ส่งข้า เพียงเพราะเจ้าพระยาตองมู มันจักมาอุ้มชูพวกเจ้ารือ
หากแม้นข้ายังมิสิ้นลมหายใจ ตองมูน้องข้าเจ้าจงฟัง เจ้าจักมิได้อะไรจากแมนยูธยาแม้แต่เพียงธุลีดินเดียว
หากแม้นเจ้าจะขึ้นเป็นใหญ่แทนข้า ข้าจะส่ง ออกหมื่นพระยากิ๊ก ไปเคาะประตูเรือนเจ้า ข้ามิได้ขู่นะ ข้าแค่เตือน
*ข้ามิเคยเป็นขี้ข้าออกรับหน้าแทนไอ้อีตัวไหน ที่ข้าห่างหายไปเพราะข้าทรงงานหนัก
จัดแต่งทัพมิได้มีเวลา มาสนทนากับพวกเจ้าไม่ ไอ้อีตนใดมีปัญหา ข้าจักจับกุดหัวให้สิ้น