เรื่อง "การบริโภคเนื้อสัตว์"
(วิสัชนาธรรมโดย พระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ)



สมเด็จพระสังฆราช เคยปรารถเรื่องการกินเจกับพระราชินีว่าคนไทย "เข้าใจผิด" อยู่มาก

การกินเจ (ตั้งใจไม่กินเนื้อสัตว์) จริงๆไม่ได้บุญ

อธิบาย คือ เราไม่กินข้าวขาหมู แล้วคิด(จิตนาการ) ว่า หมูจะไม่ถูกฆ่า เปรียบได้กับเรานั่งอยู่บ้านเฉยๆ แล้วคิด(จิตนาการ) ว่า เราไปช่วยสอนหนังสือคนอนาถา บุญที่เราไปสอนหนังสือคนอนาถานั้น ไม่มี ไม่เกิด เพราะเรา นึกๆคิดๆไปเองไม่ได้ทำ ไม่ได้กระทำจริง ถ้าอยากได้บุญ เราต้องช่วยชีวิตสัตว์ มี ๒ ข้อ คือ

๑.ช่วยชีวิตมันโดยการไถ่ชีวิต ซื้อสัตว์ที่กำลังถูกฆ่านำมาปล่อย
๒.เมตตาสัตว์ไม่ทำร้ายมัน อย่างนี้ได้บุญเต็มๆ

แต่การกินเจ บุญไม่เกิด เพราะเราไม่ได้ลงมือกระทำจริง(ช่วยชีวิตสัตว์) เป็นเพียงแต่คิดไปเอง

พระเทวทัตเคย มาเสนอให้ชาวพุทธไม่กินเนื้อสัตว์
พระพุทธเจ้าปฎิเสธ พร้อมให้เหตุผลว่า
๑. เนื้อสัตว์ไม่ใช่ของเหม็น อกุศลกรรมต่างหากที่เป็นของเหม็น
๒. พระต้อง ควรเป็นผู้เลี้ยงง่าย
๓. อนุญาติในการกินเนื้อสัตว์ที่ -ไม่เห็น -ไม่รู้ -ไม่ใช่เนื้อที่ฆ่าโดยเฉพาะให้ตน
๔. อาหารเป็นแค่ของเลี้ยงกายไม่ให้ตาย อย่าสนใจมาก



การรับประทานอาหารมังสวิรัติเป็นบุญหรือไม่ ?
การที่จะวินิจฉัยว่าการกระทำอะไร เป็นบุญหรือไม่เป็นบุญนั้น ต้องอาศัยกับหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า ที่ว่าด้วย บุญกิริยาวัตถุ ๑๐ อย่าง คือ

๑. ทานมัย บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน
๒. สีลมัย บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล
๓. ภาวนามัย บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา
๔. อปจายนมัย บุญสำเร็จด้วยประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่
๕. เวยยาวัจจมัย บุญสำเร็จด้วยการช่วยเหลือขวนขวายในกิจการงานต่างๆ
๖. ปัตติทานมัย บุญสำเร็จด้วยการให้ส่วนบุญ
๗. ปัตตานุโมทนามัย บุญสำเร็จด้วยการอนุโมทนาส่วนบุญ
๘. ธัมมัสสวนมัย บุญสำเร็จด้วยการฟังธรรม
๙. ธัมมเทสนามัย บุญสำเร็จด้วยการแสดงธรรม
๑๐.ทิฏฐุชุกัมม์ การทำความคิดเห็นของตนให้ตรง



เมื่อเทียบเคียงกับบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ วิธี แล้ว ไม่พบว่าการรับประทานอาหารมังสวิรัติ คือ รับประทานแต่พืชผักเป็นวิธีทำบุญข้อใดเลย จึงไม่นับว่าเป็นวิธีทำบุญในพระพุทธศาสนา ลองคิดดูว่าถ้าการกินพืช เช่น ผัก หญ้า ได้บุญ แล้วสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหาร เช่น วัว ควาย แพะ แกะ ก็ต้องได้บุญมากกว่ามนุษย์ เพราะสัตว์พวกนี้กินพืชตลอดชีวิตไม่กินเนื้อสัตว์เลย

การกินเนื้อสัตว์ บาป หรือ ไม่ ?

การที่จะวินิจฉัยว่าบาปหรือไม่บาปนั้น ต้องพิจารณาว่า การกินเนื้อสัตว์ที่ตายแล้ว เป็นการผิดศีลข้อปาณาติบาต หรือไม่ ศีลข้อปาณาติบาต คือ งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ นั้นจะผิดศีลก็ต่อเมื่อประกอบด้วย องค์ ๕ คือ

๑. ปาโณ สัตว์มีชีวิต
๒. ปาณสญฺญิตา รู้ว่าสัตว์มีชีวิต
๓. วธกจิตฺตํ จิตคิดจะฆ่า
๔. อุปกฺกโม พยายามที่จะฆ่า
๕. เตน มรณํ สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น



เมื่อครบองค์ประกอบทั้ง ๕ ข้อ จึงถือว่าเป็นการฆ่าสัตว์ ผิดศีลข้อที่ ๑ เป็นบาป แต่ถ้าไม่ได้ลงมือฆ่าเอง และไม่ได้ใช้ให้ผู้อื่นฆ่า ก็ไม่เป็นบาป ตัวอย่าง เราไปจ่ายตลาด ซื้อกุ้งแห้ง ปลาดุกย่าง ปลาทู เนื้อหมู ฯลฯ เราได้มีส่วนร่วมในการฆ่าสัตว์เหล่านั้นหรือไม่ สัตว์เหล่านั้นย่อมตายก่อนที่เราจะไปซื้อมาเป็นอาหาร ถึงเราจะซื้อหรือไม่ซื้อ สัตว์เหล่านั้นก็ตายอยู่แล้ว เราไม่ได้มีส่วนทำให้ตาย

มีพุทธภาษิตบทหนึ่งว่า
“นตฺถิ ปาปํ อกุพฺพโต”
“บาป ไม่มีแก่ผู้ไม่ทำ”

การกินผักก็อาจจะต้องฆ่าสัตว์ทางอ้อมไปด้วยเช่นกัน เพราะต้องไถดิน ใส่ปุ๋ย ใช้ยากำจัดแมลง อาจทำให้แมลงต่างๆ ไส้เดือนตายได้ ถ้าแบบนี้บาปก็คงไม่ต้องทำสัมมาอาชีพกันเลย



หลวงปู่แหวนท่านบอกว่า

"ไอ้วัวควายกินหญ้าอยู่ตั้งนาน ไม่เห็นเป็นพระอรหันต์ซักตัว"



กราบสาธุพ่อแม่ครูอาจารย์ครับ

ต่างคน ต่างความคิด

ได้บุญ ไม่ได้บุญ ใครตัดสิน

เราสบายใจก็ทำๆไปเถอะ

ไม่ได้บุญ แต่ได้ความสบายใจ = สุขทางใจ = จิตใจบริสุทธิ์ = บุญก็เกิด

ปล ผมไม่กินเจ ผมมั่ว

บางคนกินสัตว์เข้าไปหลายล้านตัว ยังสวยได้เลย
กินไอตัวสีขาวๆมีหางอ่ะ เห็นกินบ่อยๆ ในสารคดีญี่ปุ่นอ่ะ
ผมดูบ่อย ก็เห็นมีบุญวาสนา กว่าคนไม่กินสัตว์อีก

ปล. ไม่มั่ว เรื่องจิง

ไม่มีบุญไม่มีบาปอะไรทั้งนั้นแหละ


เรื่องกำเวรก็เช่นกัน

มันอยู่ที่การกระทำของเราในชาตินี้แหละ ไปเบียดเบียนคนอื่นเขา เขาก็เป็นเจ้ากรรมของเราแล้ว ไม่มีวิญญาณภูติผีที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรหรอก มีแต่คนกันเองนี่แหละ ที่เป็นเจ้ากรรมนายเวรที่เราไปทำไม่ดีกับเค้าเอาไว้

ชอบมีกลุ่มคนบางคน/กลุ่ม
เอาความเชื่อไปใช้ในทางที่ผิดๆ จนแตะต้องไม่ได้ไปละ

แม่งเอ้ย!! ศรัรธาล้วนๆ

คิดในแง่ว่าถ้าทุกคนไม่กินเนื้อสัตว์ มันก็เท่ากับช่วยชีวิตสัตว์ไว้ แต่ในเมื่อทุกคนยังต้องกินและก็จะกินพืชแทน ดังนั้นนิเวศน์ก็จะเปลี่ยนแปลงกลายเป็นขาดแคลนพืชและสัตว์มีจำนวนเพิ่มจนอาจล้นเพราะไม่มีการกิน

แต่ที่พูดมาโอกาสเกิดขึ้นไม่มีครับ อย่างน้อยก็ในยุคที่มนุษย์แบบเรา ๆ อยู่ ส่วนตัวผมคิดว่าถ้าใครคิดว่าจะไม่กินก็ทำไป ใครที่กินก็กินไป มันเป็นปกติที่เราบังคับคนทุกคนไม่ได้ครับ ความคิดเรื่องการกินเจได้บุญผมว่าเป็นเพียงกุศโลบาย ในแง่ดีคือถ้าคุณไม่กินแล้วสบายใจนั่นคือ แต่ถ้าคุณไม่กินแล้วเป็นทุกข์ผมก็ว่าไม่ถูกครับ

ปล. ไม่กินเนื้อสัตว์แต่ไปฆ่าคน ไม่กินเนื้อสัตว์แต่โกหกให้คนอื่นชิบหาย ไม่กินเนื้อสัตว์แต่ขโมยของคนอื่น ไม่กินเนื้อสัตว์แต่เป็นชู้กับสามีภรรยาชาวบ้าน อันนี้น่ะบาปจริง ผมว่าเราควรดูการกระทำตัวเองมากกว่าแค่เปลือกนอกอันนี้นะครับ

ได้กินแป้งแปรรูปอมน้ำมัน ใส่สารกันเสีย
แถมวัตถุดิบเป็นของเก่าเก็บที่พวกพ่อค้าหน้าส้นตีนตุนไว้ล่วงหน้าถูกๆเพื่อกะฟันกำไร

ปลง อัพทูยูแล้ว

ที่ผมมาโพสเรื่องนี้ เนื่องจากเห็นเพื่อนๆพี่ๆน้องๆหลายๆท่าน เข้าใจผิดในเรื่องนี้อยู่มาก ถึงกับบอกว่า "กินเจได้บุญเยอะ ถือว่าเป็นการช่วยชีวิตสัตว์" ซึ่งผมคิดว่า สมเด็จฯ ท่านได้อธิบายไว้อย่างละเอียดแล้วนะครับ ใครจะกินเจหรือไม่กินเจ ก็ทำตามความสบายใจเลยครับ แต่อย่าไปว่า หรือไปขัดคนที่ไม่กินเจเลยครับ มันจะทำให้ใจเราเศร้าหมองเปล่าๆ

มันจะไปได้บุญได้ไงการกินผักเนี่ย ชาวพุทธบ้านเราเนี่ยเหมือนเห็นใครทำอะไรเเล้วมันทำให้ตัวเองสบายใจไม่ว่าจะเป็นของศาสนาอะไรหรือไม่ใช่ศาสนาก็ทำตามเขาไปหมด ศีล 5 ที่ง่ายๆส่วนมากยังทำกันไม่ได้เลย (ผมก็ทำไม่ได้) ดันเเสดงไปทำตามความเชื่ออื่นๆเเล้วหวังเอาบุญเอาความสบายใจ

โทษทีอารมณ์ขึ้นจากเรื่องประมาณนี้เเถวบ้าน

เห็นใจ จขกท

นี้แหละมนุษย์ แต่ละคนเต็มไปด้วยมิจฉาทิฏฐิ

ไม่พิจารณาให้เกิดปัญญา อีโก้สูงปริ๊ดดดดดด

เดี๊ยวเจอปู่เสือ

หลวงปู่แหวนท่านบอกว่า

"ไอ้วัวควายกินหญ้าอยู่ตั้งนาน ไม่เห็นเป็นพระอรหันต์ซักตัว"

ถือว่าเป็นการคลีนร่างกายล่ะกันครับ สบายใจก็ทำกันไป

ต่างคน ต่าตรรกะ ต่างความคิด อย่าเอาคำว่า ได้-ไม่ได้ มาพูดกันดีกว่าครับ เอาเป็นถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำไปเหอะครับ แต่ถ้าต้องฝืนทำหรือทำแล้วไม่สบายใจก็ไม่ต้องทำไม่ต้องทำ ไม่มีใครว่าครับ

ช่วงมีเทศกาลผมก็กินบางอันก็อร่อยดี ผมไม่สนเรื่องบุญเลย เพราะผมชอบฆ่ายุง ผมไม่หวังให้ยุงเหล่านั้นอภัยให้ แต่ให้พวกมันได้เอาคืนสักวันจะได้แฟร์ๆ แต่ผมต้องดูดเลือดมันก่อนนะ

เด๋วๆปู่เสือไหน 5+
ผมคิดเหมือน จขกท.นะครับ
ที่เม้นเพราะ ทุกวันนี้ที่โดนหาว่างมงาย
เพราะคนบางกลุ่มเอาความเชื่อผิดไปใช้ตะหาก

ผมเข้าใจเจตนาของคุณครับ แต่พวกแอนตี้ศาสนาในนี้มันเยอะครับ ไม่ว่าอธิบายยังไงพวกนี้ก็ยังหาเรื่องด่าว่าได้อีก ทีเรื่องพระเจ้าในศาสนาอื่นละก็เงียบเชียว

เด่วพอกินเจ จะมีกะทู้มาอีกคอยดู พวกกินเจไม่ได้แล้วเสือกมายุ่งเรื่องคนกินเจ ต่างคคนต่างอยู่ไม่ได้รึไงว่ะ

ผมคนภูเก็ตเห็นพวกมาตั้งกะทู้แนวนี้นี่ขึ้นเลย เข้าใจมั้ยคำว่าประเพณี เหมือน จังหวัดอื่นๆมีประเพณีอื่น ที่นี่ก็กินเจนี่ละตัวท้อป ไม่กินก็อยู่เฉยไปดิ

ที่นี่เค้าไม่ได้กินเพราะเอากระแส เค้ากินบางคนเค้าก็คิดว่าได้บุญ บางคนเค้าก็คิดว่าล้างลำใส้ บางคนเค้าก็คิดว่าจะฝึกจิตใจได้มั้ย


กินก็กินไม่กินก็ไม่กิน ต่างคนต่างอยู่ เคลียร์นะ

ขอบคุณครับที่เข้าใจ ผมไม่ได้คิดมากไรหรอกครับ นินทา สรรเสริญ มันเป็นโลกธรรม 8 เป็นของธรรมดาอยู่คู่กับโลกครับ แล้วแต่วิจารณญานแต่ละท่านครับ

ช่ายครับ เจตนาผมคือ ใครจะกิน หรือไม่กินเจ ก็เป็นสิทธิ์ของเค้า อย่าไปว่า หรือขัดอะไรกันเลยครับ มันจะทำให้จิตใจเราหมองเปล่าๆ ดูตัวเองดีกว่า อย่าไปดูคนอื่นเลย ไม่มีไรดีขึ้นครับ

สาธุ

ผมคิดแบบนี้นะ

ถ้าเขาเชื่อว่าการกินเจ(งดเนื้อสัตว์)ในระยะเวลาหนึ่งจะช่วยให้สัตว์ถูกฆ่ามาเป็นอาหาร
น้อยลงในช่วงนั้นแม้สุดท้ายมันโดนฆ่าอยู่ดีแต่ก็ฆ่าช้าลง(อาจโดนฆ่าเยอะขึ้นวันออกเจหรือเทศกาลอื่น)
คนที่คิดและทำก็มีสิทธิ์ที่จะรู้สึกดีนะ คงไม่ถึงขนาดว่าการงดเนื้อสัตว์นั้นสูญเปล่าไปเสียทั้งหมด
สาระสำคัญน่าจะอยู่ที่
"เขาได้ตั้งใจทำดี และการกระทำนั้นไม่ได้งมงายโดยสิ้นเชิง
มันมีเหตุผลรองรับอยู่ เข้าใจได้ ไม่กระทบสร้างความเดือดร้อนผู้อื่น"

แต่มันจะเริ่มไม่เข้าท่าเมื่อคนไม่กินเนื้อสัตว์ เที่ยวไปชี้หน้าว่าคนที่กินว่าเลวกว่าคนกินเจ
ตัวเองประเสริฐกว่าอันนี้ไม่ใช่แล้วที่กินเจมาไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้ขัดเกลาจิตใจเลย

#####

ส่วนฝั่งที่ไม่งดเนื้อสัตว์และใช้ชีวิตปกติ(ผมนี่แหละ) ก็อย่าได้ไปรู้สึกหวั่นไหวว่าคนอื่นกินเจเราไม่กิน
บางทีก็ไปหาเหตุอ้างนั่นนี่ว่าพวกงดเนื้อสัตว์แหละ โง่เง่าคิดผิดเป็นเหยือแม่ค้าอาหารเจ สารพัดเหตุผล
ทั้งที่แต่ละคนก็มีเหตุผลในการเอาของเข้าปากตัวเองแท้ๆ แต่กลัวจะโดนมองว่าระดับศีลธรรมด้อยกว่า
คนเหล่านี้ถ้าไม่คอยกล่าวโทษคนอื่นก็ถือดีเช่นกัน
สาระสำคัญน่าจะอยู่ที่
"รู้ตัวว่าการกินเพื่ออยู่ของเรา ไม่ประสงค์จะทำลายชีวิตผู้อื่น อยู่ง่ายกินง่ายเลี้ยงดูง่ายไม่เป็นเงื่อนไขใครในวงอาหาร"

สรุปแนวทางการกินของผมนะ
1. กินง่ายเขามีหมูก็กินหมูเขามีเนื้อก็กินเนื้อ แต่ของแปลกๆอย่าง สุนัข ไอ้เข้ ถ้าไม่หิวจริงๆขอผ่าน
2. กินผักบ้างเนื้อบ้าง กินเนื้ออย่างเดียวหรือผักเพียวนานๆ ก็ไม่สมดุลฝืนกินผักกันบ้าง
3. กินของที่ไม่ชอบบ้าง หมายถึงของที่คนอื่นกินนะแต่เราไม่ชอบ บางครั้งก็ต้องฝืนกิน
(ยกเว้นแพ้นะกินไม่ได้เดี่ยวป่วย)
4. อย่าสั่งเวอร์กินเหลือกินทิ้งกินขว้าง อย่ากินมากเกินไป

ชักออกทะเลแล้วแค่นี้ละ

ผมว่ามันก็ลดละได้บ้าง ทำแล้วสบายใจ ได้บุญหรือไม่ก็แล้วแต่มุมมอง


ปล.ส่วนตัวไม่ได้กินเจมาสอง-สามปีละ

กินมัง ผมว่าดีนะ
แต่กินเจผมเฉยๆ คนจีนไหว้หัวหมูกันปีละตั้งหลายหัว จะมางดเนื้อสัตว์ไม่กี่วันแล้วบอกได้บุญ

ส่วนการกินเนื้อผมว่าบาปนะ เพราะตอนบวชถูกสอนว่า ต้องแผ่ส่วนกุศลให้กับสัตว์ที่อุทิศชีวิตเพื่อให้เราได้มีชีวิตอยู่ ตอนกินก้อต้องรู้สึกขอบคุณมันที่เป็นอาหารให้เรา

ผมก็ไม่ได้กินเจนะ แต่อาหารเจบางอย่างก็ทำน่ากินถ้าไม่แพงก็ซื้อ ถ้าแพงก็ไมกิน กินเนื้อสัตว์ปกติ

ผมกินเจเป็นบางมื้อ รู้สึกว่าเบียดเบียนชีวิตสัตว์น้อยลง จริงๆ อยากกินปลาดุกในตลาดที่เป็นๆมันสดแต่กลัวเจาะจงมันบาป เรยไปซื้อในห้างที่ตายแล้ว ถ้าโหดกว่านี้ อีกหน่อยจะไปซื้อแบบยังไม่ตายในตลาดมากิน

ตามหลักแล้วมันต้องเป็นการถือศีลกินเจ ไม่ใช่ว่ากินเจอย่างเดียวแล้วได้บุญ

คือเขากะให้สะอาดทั้งร่างกายและจิตใจ จิตใจก็คือให้ปฏิบัติตัวอยู่ในศีลให้งดเว้นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม

สวดมนต์ภาวนา บำเพ็ญศีลบำเพ็ญธรรมอะไรก็ว่าไป แล้วทางกายก็ให้งดเบียดเบียนสัตว์ด้วยการกินอาหารที่มีแต่ผัก

แต่เดี๋ยวนี้คนเรามันเชื่อกันแบบผิด ๆ เชื่อว่ากินเจแล้วได้บุญ ทั้ง ๆ ที่ปากกินเจแต่ไปเหยียดคนที่ไม่ได้กินเจ

บางทีอยากจะกินเจแต่ใจเกิดกิเลสทำอาหารหลาย ๆ เมนูหลอกตัวเองขึ้นมาว่าเป็นเนื้อสัตว์ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนไม่มีแบบนี้เลย

หนักเข้าหน่อยก็อ้างตำนานมั่วเลยว่าหอยนางรมเป็นของเจ ยกตำนานเจ้าแม่กวนอิมจาริกแสวงบุญมาหาความชอบธรรมให้ตัวเอง

แล้วพอออกเจก็จัดหนักฉลองกันไม่อั้น แบบนี้กินให้ตายก็ไม่ได้บุญ

คนที่ทำตามหลักบำเพ็ญศีลบำเพ็ญธรรมจริง ๆ นั่นแหละถึงจะได้บุญ ซึ่งน้อยคนนักที่จะทำได้อย่างนั้น

กินเจได้บุญ งั้นตรุษจีนคงเป็นเทศกาลคนบาป

ขอบคุณครับ สำหรับบทความดีๆ

ผมขออนุญาต ออกความเห็นง่ายๆนะครับ
ตัวผมรู้สึกสงสาร พวกหมู วัว ที่อยู่ในรถขนสัตว์
ผมไถ่ชีวิต โคกระบือ ผมมีสัตว์เลี้ยง และผมเห็นพวกกินหมากินแมว

ผมเลยคิดว่า วัว กับ หมู เค้าก็มีชีวิตจิตใจ
ผมเองก็สงสารพวกเค้า เลยเลิกกิน ง่ายๆแค่นั้น

ผมลดการกินไป1คน ก็เท่ากับ ลดการบริโภคไป1คน ถ้ามีใครเห็นผม แล้วทำตามก็ดีไป จะช่วยลดการฆ่า ลดการผลิตเนื้อ เค้าจะได้ไม่เวียนว่ายตายเกิด มาให้เรากิน

ผมเลยมีข้อสงสัย ศีลข้อ1ห้ามฆ่าสัตว์ แต่คุณยังกินสัตว์ ที่คุณต้องการบริโภค จึงมีคนฆ่าเอามาให้คุณ ดังนั้นคุณไม่ใช่ต้นเหตุของกระบวนกรรมเหรอ

ผมไม่ได้พูดถึง คำว่า "บุญ" นะ ผมแค่พูดถึงความเมตตา
เทศกาลนี้มันก็ดีนะ ช่วยมอบโอกาสให้คนหันมามีเมตตา ไม่ต้องเบียดเบียนเขา

บุญ บาป อยู่ที่เจตนา

ผมขออนุญาตตอบข้อสงสัยของท่านนะครับ

คือถ้าการที่เรากินเนื้อสัตว์มันเป็นบาปเพราะมันเป็นต้นเหตุของกรรม เนื่องจากทำให้มีคนฆ่าสัตว์เอามาให้กิน ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว ถ้าเรากินพืช เกษตรกรเค้าไม่ใช้ยากำจัดศัตรูพืชหรอ ศัตรูพืชเหล่านั้นก้อเป็นสัตว์เหมือนกันนิ การที่เรากินพืชนั้น เราก้อเป็นต้นเหตุของกรรมที่ทำให้ศัตรูพืชตายเหมือนกันดิ

สิ่งที่ผมตอบคือคหสต. ถ้าท่านไม่เห็นด้วยก้อแย้งผมได้เลยครับ

ผมอยู่ในสายของวิทยาศาสตร์สุขภาพ ผมเลยมองในแง่ของ การพัฒนาของระบบประสาทความรู้สึกครับ พวกแมลง มีระบบวิวัฒนาการที่ยังต่างจากพวกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม อย่างเรามาก ผมแค่สงสารที่พวกเขา(สัตว์มีกระดูกสันหลัง )ที่มีระบบประสาทที่เหมือนเรา เขาก็เจ็บเหมือนเรา
ถ้าจะถามว่าแล้วรู้ได้ไงว่าแมลงไม่เจ็บ ผมว่ามันก็เจ็บแหละ แต่ความลึกซึ้งของsynapse รึการพัฒนาของสมองซึ่งเป็นส่วนกลาง คงจะไม่มีปฏิกริยาเท่าพวกเราแน่ๆ(ผมเคยเรียนตอนปี1และลืมหมดละ555+)พืชพรรณไม้ที่กิน ก็มีความรู้สึกครับแต่ก็ไม่ได้มีระบบประสาทแบบเราๆท่านๆ
ผมแค่รู้สึกว่าถ้าเราโดนฆ่าโดนล่า แบบพวกมันบ้าง ผมคงเจ็บปวดทรมานเหมือนมัน
เราอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตทั้งหมด แค่คุณไม่สบายกินยาไปฆ่าแบคทีเรีย หรือเป็นเอดส์กินยาต้านไวรัส คุณก็ฆ่าสิ่งมีชีวิต เหมือนกัน แล้วกลัวบาป แล้วคุณก็ไม่ต้องทานยา อย่างนั้นมันไม่ใช่ใช่มั้ยครับ
ผมแค่เลือก แค่เห็นใจ สิ่งที่เหมือนๆเรา มากกว่า และก็มีหลายๆคนมองในแง่นี้แบบผม ก็เลยเลือกวิธีทานมังสวิรัติ
บางครั้งมันก็อธิบายยากในความเห็นของเราให้คนอื่นเข้าใจ

ผมยังไม่ได้มองถึงบาปและบุญนะ บาปบุญอะไรส่วนตัวผมแล้วมองว่า มันอยู่ที่ใจเรามากกว่า
ไม่ต้องให้ใครมากำหนดหรอกว่าทำอะไรได้บาป ทำอะไรได้บุญ แค่เราทำแล้วพึงพอใจในการกระทำ แล้วคนรอบข้างหรือผู้อื่นไม่เดือดร้อนจากการกระทำของเราก็พอครับ คิดเห็นยังไงพูดคุยกันได้ครับ

ปล.ถ้าเรากินเนื้อนี่เราเจตนา ให้ผู้อื่นฆ่า แทนเราเลยนะครับ
แล้วเราทำไม่รู้ไม่เห็นอย่างนั้นได้จริงๆหรือ

โอเคครับ ผมขออีกประเด็น ก้อคือแบคทีเรียไม่ใช่สัตว์และไวรัสไม่ใช่สิ่งมีชีวิตนะครับ ฆ่าไปก้อไม่บาปหรอกครับ

ส่วนเรื่องกินเนื้อสัตว์เป็นบาปหรือไม่บาป มันก้อขึ้นอยู่กับวิจารณญาณส่วนบุคคลละกันครับ

ผมเลิกกินเนื้อสัตว์มา 3 ปีแล้ว และคงเลิกกินตลอดชีวิต ผมเป็นพวกไม่มีศาสนา คิดว่าไม่มีสวรรค์ ไม่มีนรก ไม่มีบุณ ไม่

มีกรรม ที่เลิกกินเนื้อสัตว์เพราะขับรถไปแล้วบังเอิญไปจ้องตากับหมูที่จะถูกส่งเข้าโรงเชือด แค่นั้นแหละความสงสารพุ่งจนอยาก

เลิก กินเจได้บุญจริงมั้ยเอาจริงๆผมไม่สนใจเลยนะ แต่ผมไม่ชอบเลยที่คนกินเจยกตัวว่าตัวเองดีกว่าคนกินเนื้อสัตว์ กับคนที่

ไม่ได้กินเจแล้วไปทักคนกินว่าทำไปทำไมคิดว่าได้บุญหรือ ผมว่ามันเป็นเรื่องความคิดส่วนตัวไม่มีผิดไม่มีถูก แต่ถ้าเห็นไม่ตรงกัน

แล้วไปแย้งกันก็ทะเลาะกันเปล่าๆ สมมุติว่าผมเป็นพระนะ แล้วมีคนมาถามเรื่องนี้ถึงแม้หลักศาสนาจะถือว่าไม่ได้บุญแต่ผมคง

ไม่ตอบว่ากินเจไปไม่ได้บุญหรอก ผมจะตอบว่ากินเจได้บุญมั้ยเอาจริงๆผมคงไม่รู้ แต่ถ้าตั้งใจทำอะไรจริง แล้วทำได้ตามเป้า

โดยไม่ได้เบียดเบียนผู้อื่นนั้นถือเป็นเรื่องดี ถ้าไม่สนเรื่องบุญการกิเจนับเป็นการฝึกจิตใจก็ได้ แถมภาวะการไม่ได้กินเนื้อสัตว์

นั้นต่างจากกินเนื้อสัตว์ด้วย ลองดูอาจจะชอบภาวะแบบนั้นก็ได้ ถ้ามีใครถามผมจะตอบลักษณะนี้

ครับผมเองก็ทานมังอยู่พักนึง แต่สุดท้ายรูปแบบชีวิตประจำวัน และการงานที่ทำมันทำให้หาทานยากเหลือเกิน ผมเลยลดเหลือแค่ปลา กับอาหารทะเล (ถ้าเลือกได้)
ตอนที่ทานมังตัวจะเบาเพรียว สดชื่นกว่าตอนทานพวกเนื้อสัตว์มากๆ ตอนกินเนื้อสัตว์นี่ มันแน่นมันจุก ไม่สบายตัว แถมน้ำหนักตัวเพิ่มแบบลงไม่ได้อีก ตอนนี้หุ่นกำลังดี กลับไปใส่ชุดตอนเรียนปี1ได้ละ (คือมันเห็นผลรุ่นน้องกับเพื่อนทักว่าผอมลงเยอะเลย แถมทักว่าหน้าเราเอ๊าะกว่าในรุ่นเดียวกันอีก ไม่ได้อยากให้ใครเชื่อนะ แต่ลองทำดู พวกนี้แม่งมาเอง) เรื่องเวรเรื่องกรรม บาปบุญๆ ผมก็ช่างแม่งมานานละ