ผมนี้เพื่อนสนิทเยอะมาก หลายกลุ่มด้วย โดยเฉพาะมัธยมเพราะเรียนชายล้วน ตอนนี้26-27แล้วยังปาร์ตี้กันทุกอาทิตย์

ลองลงมาก็เพื่อนมหาลัย เพื่อนที่ทำงาน ตามลำดับ

เรา .. อยู่มอไม่ค่อยมีเพื่อนเลยจริงๆ

ผมเพื่อนมหาลัยดูเยอะมากแต่ไม่สนิทเลย คบกันพอจบๆ ตอนนี้เรียนโทก็เรียนคนเดียว แยกย้ายกันไปแต่ละสาขา ส่วนใหญ่ทำงานต่อ

เพื่อนกลุ่ม ม ปลาย มี 20 คน แต่ที่เข้ามาเรียนที่ด้วยกันที่ กทม ประมาณ 9 คน อันนี้โคตรสนิทกันจริงๆ นอกเวลาเรียน ป ตรี เราใช้ชีวิตด้วยกันบ่อยมากๆ ที่กทม เพราะมีกันแค่นี้ รวมไปถึงเวลาวันหยุด กลับบ้าน เราชวนกันกลับตลอด ไปรวมกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด ตอนนี้ก็ยังสนิทกันมากอยู่ครับ เจอกันทุกอาทิต ล่าสุดเพิ่งไปเที่ยวทะเลกันมา

แต่ผมก็อยู่ได้นะ มีความสุขดีด้วย อาจจะเป็นเพราะเป็นลูกคนเดียว เลยค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง เคยชินที่จะอยู่คนเดียว

การเป็นลูกคนเดียวอาจจะมีส่วน แต่เชื่อผมลองติดต่อเพื่อนเก่าๆดูครับ บางครั้งเพื่อนนี้แหละสำคัญมากกว่าแฟน

ของผมนี่กลับกลายเป็นว่าเพื่อนที่ทำงานเยอะสุด ทั้งๆที่ส่วนมากเพื่อน มัธยม เพื่อนแถวบ้านควรจะเยอะ มาลองไล่ดูแล้ว จุดประสงค์ของเพื่อนแต่ละช่วงต่างกันมาก จริงๆ เพื่อน แถวบ้านกับที่ทำงาน อุ่นใจสุดละ ด้วยวัยด้วยมั้งต่างคนต่างเป็นผู้ใหญ่กันหมด

แต่ตรงกันข้ามกับผมนะครับ เพื่อนโคตรเยอะ ตั้งแต่รุ่นประถมยันมหาลัย ยังติดต่อและไปมาหาสู่กันอยู่ครับ

เหมือนกัน ครับ ไม่มีเพื่อนเลย มีเพื่อน สมัยเรียน ก็แยก ย้าย สมัยทำงานแล้วใหญ่ มีแต่รุ่น พี่ จะไปตบหัวเรียกเพื่อนก็ไม่ได้

แต่ก็ ชินล่ะ มีแฟนก็พอ ที่คุย

เพื่อนสนิทผมเยอะนะน่าจะ10คนได้

ตอนนี้แทบไม่ได้เพื่อนใหม่เลยเพราะเปิดธุรกิจเอง สังคมปิดไปเลย

มีเพื่อนเล่นเกมส์อยู่หลายคน แต่พอเรียนจบก้แยกย้ายกันทำงาน ก้ยังมีแวะเวียนเล่นด้วยกันบ้าง

ชีวิตก้แฮปปี้ดีเพราะส่วนตัวแล้วผมก้ไม่ใช่พวกชอบเข้าสังคมเท่าไหร่นะ กิน ขี้ นอน เล่นเกมส์ ทำงาน เที่ยวกลางคืนไม่ค่อยชอบ แต่ถ้าสังสรรค์นานๆที่เจอกันนี้ไปได้

ตอนนี้อยู่มหาลัยปี3ครับ ยังพอมีเพื่อนอยู่บ้าง กลุ่มเพื่อนมัธยมมีประมาณ10คนก็ยังติดต่อกันตลอด เจอกันทุกอาทิตย์ เพื่อนมหาลัยสมัยปี1-2นี่มีเยอะมากครับ กินเหล้าแต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า8-9คน แต่ตอนนี้เพื่อนเริ่มมีแฟนกัน ติดแฟนบ้าง แฟนไม่ให้ออกไปกินเหล้าบ้าง ตอนนี้กินเหล้ากันแต่ละครั้งรวมเพื่อนได้4คนนี่ก็หรูละครับ


ท่านพูดซะผมกลัวชีวิตทำงานเลยครับ

เพื่อนสนิทผมก็ประมาณ 10 คนได้มั้ง(มาจากช่วงก่อนมหาลัยหมดเลย)
นอกนั้นก็แค่เพื่อนที่มหาลัยธรรมดา ไม่ได้สนิทเท่ากลุ่มแรก
เหมือนเพื่อนมหาลัยมันมีเส้นกั้นบางๆที่เรียกว่าโลกส่วนตัวละมั้ง

ช่วงนี้ทำงานแยกย้ายกันหมดแล้วครับ ผมเรียนโทต่อ เพื่อนต่อโทที่สนิทก็ไม่กี่คน

เพื่อน ม ปลาย นานๆจะเจอกันที ส่วนมากช่วง ปีใหม่ สงกราน งานแต่ง

เพื่อน ป ตรี ก็นานๆทีเหมือนกัน เทศกาลมันก็กลับบ้านกันซะ

ผมมีไม่เยอะเหมือนกันครับ
แต่เพื่อนที่มีอยู่สนิทมากๆทุกคน

เพื่อนมัธยมปลาย มีอยู่นะ สนิทก็มี2คน นอกนั้นก็เฉยๆ ขึ้นมหาลัย ก็มี4-5คนที่โอเค นอกนั้นไม่อะ

ผมเลือกคบเพื่อนด้วยมั้ง สังคมโครตแคบ พอเรียนไม่จบ สังคมมหาลัยปิดเลย

ตอนนี้มีเพื่อนแค่ที่เตะบอล กับม.ปลาย4-6คน แค่นี้อะ แต่ด้วยที่ผมไม่ชอบเที่ยวกลางคืนด้วยมั้ง ก็เลยไม่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อย

ส่วนใหญ่พอมีแฟนมา5จะ6เดือนนี้ ติดมาก ไปเที่ยวด้วยกันตลอด เที่ยวกลางวัน-เย็นนะ

ที่ทำงานโตกว่า ไม่ได้คุยสักคน ทุกวันนี้เจอหน้าคนแค่นี้อะ พ่อแม่ พี่ น้อง น้องคนเล็ก แฟน เพื่อนนานๆๆๆๆเจอที

เป็นกำลังใจให้ครับ

สมัยเรียนพื่อนก็ถือว่าเยอะนะ แต่พอจบแยกย้ายทำงาน มีแฟน มีครอบครัว นานๆจะได้เจอเพื่อนที ส่วนเพื่อนใหม่ๆก็เป็นเพื่อนทางธุรกิจมากกว่า ชีวิตอยู่กับครอบครัวมากกว่าสำหรับผมในอายุ 30ปี

เพื่อนสมัยมหาลัยนี่แทบไม่เจอละครับ จบมา 5-6 ปีแล้ว

มัธยม ยังพอเจอบ้าง 4-5 เดือนครั้ง

เพื่อนตั้งแต่อนุบาล ประถม เวลาผมกลับบ้าน จะนัดไปกินข้าวเย็นสักทีครับ ฟิลแบบ เหมือนเป็นพี่น้องกันไปเลย

ตอนนี้อายุ 29 ละครับ คงค่อยๆให้เวลาครอบครัวมากขึ้นเรื่อยๆ

เหมือนกันเลยยยยย

ตั้งเเต่จบมา ก็ไม่ค่อยได้เจอกัน ตั้งเเต่ทำงาน มีเมีย มีลูก

เจอกันนานๆที.

ตอนนี้ผมเหลือเพื่อนน้อยมาก จากที่เคยมีเยอะมาจนอายุ 30 เหมือนความคิดมันเปลี่ยนไป ตัดเพื่อนเที่ยวออกหมด ให้เหลือแต่เพื่อนที่เป็นเพื่อนจริงๆ แม่งเหลือนิดเดียวอะ

เรียนมหาลัย 4 ปี มีเพื่อน 8 คน

ผมนี่แหละ ไปเจอเพื่อนคนนึง ตอนปี 1 ผมเกรดดีกว่าเค้า ตัวผมเองไม่ได้คิดไรนะ ผมเรียนตามอารมณ์เบื่อก็โดด เซงก็ไม่มา อยากเตะบอลก็กลับบ้าน จนมีเทอมนึงผมได้ D+ เพื่อน 3 คน F อีก 2 คน D ส่วนเค้าได้ B เพราะอาจารย์บอกแนวข้อสอบแล้วเค้าไม่บอกใคร แล้วเค้าโทรไปหาเพื่อนอีกคนแล้วดีใจที่ผมได้ D+ ซึ่งจะทำให้ในรุ่นผมไม่มีใครได้ลุ้นเกรดนิยม ส่วนตัวผมเฉยๆ ไม่ได้คิดไรเลย ตอนนี้พอจบก็ต่างคนต่างอยู่แทบไม่ได้คุยกันเลย

- ประถม : เยอะ รู้จักไปหมด เพราะผมพวกคนคุยง่าย
แต่จำสภาวะไม่ได้ละ เพราะตอนนั้นมันเด็ก

- มัธยมต้น : เยอะและนิสัยโอเค มีแค่บางคนที่รู้สึกแปลกๆ
แต่โดยรวมๆก็ถือว่า เพื่อนเยอะ ทั้งร่วมห้อง ต่างห้อง
สนิทๆจริงๆอาจจะไม่ถึง 10 คนหรอกนะ
แต่เอาเป็นว่า เดินไปไหนมาไหน ก็ทักทายคนได้เรื่อยๆ

- มัธยมปลาย : เพื่อนยิ่งมากเข้าไปอีก
จำนวนเพื่อนสนิทก็ยิ่งมากเข้าไปอีก
ยิ่งมันส์ เตะบอล โดดเรียน สารพัด
เรียกได้ว่า แทบจะติดกลุ่มเพื่อนๆตลอดเวลา
ไม่ว่ามันจะเตะบอล เรียนพิเศษ ลอกข้อสอบ ลอกการบ้าน
ไปแดกข้าว เรียนรด. ไปไหนไปกัน

- มหาลัย : ผมประสบวิกฤติชีวิต และปัญหาทางทัศนคติส่วนตัว
ไม่ใช่เรื่องเงินนะ แต่เป็นเรื่องอื่นๆมากกว่า

สรุปคือ ในมหาลัย ผมก็รู้จักคนไม่น้อยนะ
แต่มันไม่เหมือนเพื่อนมปลายละ เพราะผมเรียนเสร็จ ผมกลับบ้านเลย
ไม่ชอบสนิทกับใครมากๆ ไม่ชอบไปเตร่ที่ไหน

สังคมมหาลัยผม ไม่ได้แย่นะ คนดีๆเยอะ
เวลามีปัญหาเรื่องเรียน ก็ได้เพื่อนๆ (ที่ไม่สนิทเนี่ยแหละ) ช่วยเหลือมาตลอด

เพียงแต่ว่า มันไม่เหมือนเพื่อนๆเราตอนมปลายเท่านั้น

--------------------------------------------------------------------------

ทุกวันนี้ ถ้ามองภาพรวม เพื่อนที่อยู่ในชีวิตจริงๆก็
คงมีแต่เพื่อนสมัย ม ปลายนั่นแหละ
ถึงแม้ว่า จะไม่ได้เจอกันบ่อยมากทุกวัน ทุกอาทิตย์
แต่เจอกันทีไรก็ยังทำตัวสบายๆใส่กันได้อยู่

พูดแล้วคิดถึงสมัยมปลายมากเลย
จริงๆ ชีวิตมหาลัยมันก็มีมิติที่มปลายไม่มีอยู่เยอะนะ
แต่อาจจะเพราะมันเรียนหนัก
ทำให้วงจรชีวิตมันไม่มันส์ หรือบ้าระห่ำเหมือนตอนมปลาย

ชีวิตมหาลัยของผมก็วนๆซ้ำๆ ตื่นเช้า เรียน อ่านสือสอบ
เครียด หนีเอฟ เหนื่อย นอน กินข้าว บลาๆๆ วนๆแค่นี้
แฟนเฟินก็ไม่มี
สมัยมปลายผมยังเคยไล่ล่าจีบสาวนะ แต่ มหาลัยไม่ค่อยมีอารมณ์แบบนี้ละ

เพื่อนเยอะนะตั้งแต่มัธยมยันมหาลัย แต่เป็นผมเองมากกว่าที่ขี้เกียจเจอใคร ใครชวนไปไหนไม่ค่อยอยากไปเท่าไร อยากอยู่่เงียบๆมากกว่า