[RE: เมธี ลาบานูน VS โต ซิลลี่ฟูล]
nutkungkabb พิมพ์ว่า:
Bj_sped พิมพ์ว่า:
"อิสลามห้ามเรื่องการร้องที่ใช้เครื่องดนตรี ประมาณว่าร้องอย่างเด๋วพอได้ แต่มีเคาะ มีเป่า ด้วยไม่เอา เนื่องจากการบันเทิงเหล่านี้จะเป็นจุดเริ่มของอย่างอื่นด้วย เช่น แอลกอฮอล์ ยาเสพต่างๆ แล้วก็ไปไหนต่อไหน(จากความรู้น้อยนิดที่ผมมี)"
ที่นี่มาถึงว่าทำไมเมธี กับ ฟิรเดา(โต)มาคนละทาง มันก็ประมาณเดียวกันกับ
สุราหรือของมึนเมาต่างๆ ก็เป็นข้อห้ามในทางศาสนาพุทธ
แต่ทำไมบางคนถึงยังดื่ม......
ขอบอกว่าไม่ได้ห้ามเลยครับ มันมาจากคำว่า ศิล5ใช่ไหมครับ ศิลไม่ใช่ข้อห้ามครับศิลแปลว่าปกติครับ ฉนั้นไม่ได้ห้ามครับแค่บอกว่า ดื่มสุราหรือของมึนเมา ไม่ถือว่าปกติครับ เพราะดูเวลาคนเมาเหมือนคนปกติหรือเปล่าละครับ ฉนั้นศิลไม่ได้แปลว่าข้อห้ามครับ ศิลแค่ข้อควรปฏิบัติถ้าอยากเป็นปกติสุขครับ
ปล. ส่วนเรื่อง พี่โต กับ พี่เมธี ผมว่าเพราะคนเรานับถือไม่เหมือนกันครับ ขนาดศาสนาพุทธยังมีนิกายที่ไม่เหมือนกันเลยครับ อยู่ที่ว่าคนใดจะนับถือแบบไหนแค่นั้นเอง เพราะศาสนาเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคลครับ
พระสารีบุตรเถระได้กล่าวไว้ว่า
ศีล คือ “ เจตนา” ความตั้งใจ ที่จะงดเว้นจากกายทุจริต 3 (ไม่ฆ่าสัตว์, ไม่ลักทรัพย์, ไม่ประพฤติ ผิดในกาม) และวจีทุจริต 4 (ไม่พูดเท็จ, ไม่พูดคำหยาบ, ไม่พูดส่อเสียด, ไม่พูดเพ้อเจ้อ)
ศีล คือ “ เจตสิก” หมายถึงการงดเว้นจากมโนทุจริต 3 (ความโลภอยากได้ของผู้อื่น, มีจิตคิดพยาบาท, มีความเห็นผิด)
ศีล คือ ความสำรวมระวัง ปิดกั้นความชั่ว
ศีล คือ
การไม่ล่วงละเมิดข้อห้าม