[RE: คือว่าผมกับลูกสาวแม่เลี้ยง - -* 17+]
DiwDK พิมพ์ว่า:
หลังจากผมอึ้งไปสักพัก พ่อกับแม่ใหม่ก็เข้ามาพอดี บอกนู๋มายด์นี่พี่ดอสนะ ดอสนี่มายด์ต่อไปเธอสองคนจะเป็นพี่น้องกัน ดูและกันดีๆด้วยค่อยๆพูดค่อยๆจากัน พ่อผมก็ยิ้มและพูดไปว่าตอนนี้ครอบครัวเรามีห้าคนแล้วนะ ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มพ่อมานานดูท่านอบอุ่นเป็นพิเศษวันนี้ พ่อผมบอกว่าเดี๋ยวจะไปรับนู๋ดรีมที่เรียนพิเศษ ให้รีบเก็บข้าวของเย็นนี้พ่อกับแม่ลงครัวทำกับข้าวเดี๋ยวมากินกัน ผมเดินงงๆขึ้นไปชั้นสอง เอาของไปเก็บ ภาพที่ผมสบตากับยายมายด์น้องใหม่ของผมยังคงวิ้งๆและวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้ผมลืมความเศร้าที่ผมต้องจากมหาลัยเก่ามาได้ช่วงนึงเลย ผมมองดูบนที่นอน เห็นหมอนสองใบผ้าห่มจัดแจงไว้อย่างดีมีหนังสือนิยายวางอยู่ริมหมอนผมก็งงว่า เดี๋ยวนี้มายึดที่นอนผมไปละเหรอ สักพักใหญ่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงวิ่งขึ้นบันไดมาเรียกชื่อผมพี่ดอส พี่ดอส ผมรู้เลยว่ายายดรีมน้องผมแน่นอน เปิดประตูมาปั๊บ กระโดดขี่หลังผมเลย ยายดรีมถามผมว่าจะกลับมาอยู่บ้านแล้วใช่มั้ย เย้ ผมก็ อือ แล้วคุณแม่ก็เรียกทุกคนให้ลงมาทานข้าวกัน วันนี้ผมได้เห็นรอยยิ้มทุกคนที่ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ผมบอกกับตัวเองว่ากี่ปีมาแล้วที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มของพ่อ ดูอบอุ่นเหมือนเมื่อก่อนจัง หวังว่าเรื่องแย่ๆของผมคงจะผ่านไปละ ผมจะเริ่มตั้งใจเรียนใหม่ ไม่ทำให้พ่อและยายผมและคนที่รักผมทุกคนผิดหวัง ผมเหลือบมองดูยายมายด์กับดรีมกินไปก็คุยจ้อกันไป ดูสองคนนี้สนิทรกันไวมากๆทั้งๆที่พึ่งย้ายมาได้สองสามวัน สองสาวคุยกันคิกๆคักๆ บางทีทั้งคู่ก็หันมามองที่ผมแล้วก็หัวเราะคิกๆคักๆ ผมนึกในใจ ยายดรีมต้องนินทาเล่าเรื่องน่าอายๆผมให้ฟังแน่นอน เฮ้ออชีวิต

หมดกันตั้งแต่วันแรก - -* หลังจากนั่งทานข้าวและดูทีวีกันสักพักใหญ่ๆ ผมก็ขึ้นมาบนห้องจัดข้าวจัดของ อาบน้ำเสร็จ กำลังใส่ผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ ยายดรีมก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับยายมายด์ใส่ชุดนอนทั้งคู่ ผมเห็นมายด์หน้าแดงๆยืนหันหน้าหนีอย่างอายๆ ผมนึกในใจหมดกันกู - -*

ช่วงนี้ยิ่งไม่ได้ฟิตหุ่นอยู่ด้วย เฮ้ออ และบอกยายดรีมไปว่าวันหลังเคาะห้องด้วยนะ ยายดรีมก็บอกคร่า ลืมไป ผมก็เอาเสื้อไปใส่ในห้องน้ำ แล้วเดินออกมา ยายดรีมบอกว่าวันนี้นู๋กับพี่มายด์จะนอนห้องนี้นะ ห้องนู๋แอร์เสียมาเป็นอาทิตย์ละ ยังไม่ได้เรียกช่างมาซ่อมเลย ผมก็ ถามไปว่าแล้วพี่จานอนไหน ดรีมก็ตอบว่านอนโซฟาข้างล่างก็ได้ห้องรับแขกมีแอร์แต่ยุงเยอะนะ ตอนค่ำลืมปิดประตู ฮิฮิ หรือจะนอนพื้นในห้องนี้ก็ได้ ผมก็ อืมนะ นึกในใจ คิดผิดคิดถูกที่กลับมานอนที่บ้านเนี่ย
น่าสงสาร จขกท.นะครับ