-
ในเดือนพฤศจิกายน ปี 2015 เนรุได้ก้าวเข้ามาเป็นสมาชิกในวงเคยากิซากะ 46 ซึ่งเธอเข้ามาช้าไป 3 เดือนด้วยกัน ซึ่งเมื่อ 1 ปีที่แล้วนั้นเธอได้เคยพูดไว้ว่าตัวเธอเองนั้นว่าเธอนั้นเป็นคนที่มาทีหลังช้ากว่าคนอื่นๆ แต่ว่าในปีนี้ (2017) เธอก็ได้แยกตัวเองออกจากวงฮิรางานะเคยากิซี่งเป็นจุดเริ่มต้นของเธอเพื่อที่จะได้เข้ามาเป็นเมมเบอร์คันจิเคยากิอย่างเต็มตัว ซึ่งสาวน้อยผู้ที่เป็นไอดอลคนนี้นั้นก็พร้อมที่จะมองตัวเองและเตรียมตัวเตรียมใจที่จะก้าวเข้าสู่สิ่งใหม่ๆ
-
สำหรับเนรุแล้ว มีความรู้สึกว่าในปี 2017 ที่ผ่านมานั้น ทางวงเคยากิมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปบ้าง?
-
เนรุ ： ถ้าเทียบกับปีก่อนแล้ว ปีนี้ให้ความรู้สึกถึงความกระตือรือร้นและความรับผิดชอบที่เพิ่มมากขึ้นค่ะ เพราะถึงแม้ว่าในปีแรกหรือช่วงก่อนที่จะทัวร์ทั่วประเทศนั้นพวกเราจะค่อนข้างรับรู้กับสิ่งพวกนี้พอสมควร แต่พอได้ไปทัวร์ได้ไปยืนบนเวทีแล้วนั้น แต่ละคนก็จะมีตำแหน่งบนเวทีและมีคิวที่ต้องออกมาเป็นของตัวเอง ซึ่งทำให้เมมเบอร์แต่ละคนตระหนักถึงหน้าที่ที่ตัวเองจะต้องรับผิดชอบค่ะ และก็พอในปีที่ 2 นั้นเราก็มีความรู้สึกว่าถ้าเราไม่ทำให้มันดีต่อๆไปอีกเรื่อยๆล่ะก็คงจะแย่แน่เลยค่ะ
-
การทัวร์ทั่วประเทศครั้งแรกนี่ถือได้ว่าเป็นประสบการณ์ครั้งใหญ่เลย
-
เนรุ ： คือทุกคนนี่ดูลุกลี้ลุกลนกันค่ะ ซึ่งทางวงก็เป็นแบบนี้กันอยู่แล้วค่ะ แต่ว่าเนื่องจากเรามีประสบการณ์มากมายทั้งถ่าย MV และก็ทั้งออกรายการเพลงนั้น ทำให้เมมเบอร์ต่างร่วมแรงร่วมใจกันเพื่อทำให้บรรยากาศและการแสดงนั้นออกมาดีได้ อย่างที่ช่วงก่อนงานทัวร์นั้นจะมีงานคอนเสิร์ต Republic of Keyaki ซึ่งเป็นงานที่เราให้ทางคนดูได้สนุกสนานไปกับเพลงต่างๆที่ผ่านมาของพวกเรา ซึ่งเพลงเหล่านี้เราก็ผ่านการร้องการเต้นมาหลายต่อหลายครั้งแล้วค่ะ แต่ว่าในช่วงทัวร์นั้นเป็นช่วงที่ทางวงเพิ่งจะวางขายอัลบั้มใหม่ซึ่งจะมีเพลงใหม่ๆมากมายอยู่ด้วยค่ะ แต่ถึงแม้ว่าพวกเราจะกังวลอยู่มากก็ตาม แต่มันก็ทำให้เราได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นด้วยค่ะ เรียกได้ว่าเป็น 1 เดือนที่ทำให้ได้อะไรมากมายค่ะ
-
ตลอด 1 ปีที่ผ่านมานั้นวงเคยากิเป็นวงไอดอลที่มีภาพลักษณ์อย่างชัดเจนว่าเป็นวงไอดอลที่มีสไตล์แบบไม่เหมือนกับวงไอดอลอื่นๆทั่วไปเท่าไร มีบ้างไหมที่อาจจะรู้สึกแปลกๆไปบ้าง?
-
เนรุ ： ความจริงตอนปีที่แล้วฉันกลับรู้สึกแปลกๆมากกว่าค่ะ โดยส่วนตัวของฉันเองแล้ว ระหว่างตัวตนที่คนอื่นมองเห็นกับตัวตนของฉันนั้นก็มีจุดที่แตกต่างที่ดูออกได้ยากและคลุมเครือค่ะ แต่ว่าปีนี้ฉันก็ได้จบการศึกษาจากม.ปลายซึ่งทำให้ตัวเองต้องเตรียมตัวเตรียมใจกับการทำงานเป็นไอดอลอย่างเต็มตัวค่ะ ซึ่งทำให้ตัวเองเริ่มมีความจริงจังมากขึ้นค่ะ แต่ว่าการได้เป็นไอดอลนั้นสิ่งสำคัญคือการให้ผู้คนได้จินตนาการถึงเมมเบอร์แต่ละคนค่ะ ถ้าทุกคนมองมาที่วงของเราและพยายามไปด้วยกันกับพวกเรา โดยที่พวกเราไม่ต้องแสดงอะไรออกไปทั้งหมดนั้นน่าจะดีกว่าค่ะ
-
การเป็นไอดอลนั้นอาจจะต้องมีความพอดีลงตัวในหลายๆอย่าง แต่นั่นก็คือการต้องเปลี่ยนภาพลักษณ์ของตัวเองไปจากช่วงแรกๆที่เข้าวงด้วย ซึ่งตรงนี้มีจุดไหนที่รู้สึกกังวลบ้างคะ?
-
เนรุ ： ถึงฉันจะไม่รู้ว่าการเปลี่ยนแปลงตรงนี้มันจะดีหรือว่าไม่ดีก็ตาม แต่ตัวของฉันเองนั้นฉันก็เริ่มเข้าใจถึงการเป็นไอดอลของตัวฉันเองค่ะ และถึงแม้ว่าจะมีคนพูดอะไรที่ดูเป็นในแง่ลบกับฉันบ้างแต่ว่าฉันก็จะค่อยๆพยายามเข้าใจมันให้มากขึ้นทีละเล็กทีละน้อยค่ะ
-
เนรุนั้นเป็นคนที่มีเสียงร้องเพลงที่เป็นเอกลักษณ์ ซึ่งเสน่ห์ที่เห็นนั้นมีอยู่สองอย่างเวลาร้องเพลงป๊อบซึ่งนั่นก็คือ “มีเสียงร้องที่คนจำได้” และก็ “ให้ความรู้สึกว่าเวลาร้องเพลงไหนแล้วจะเหมือนกับว่าเนื้อเพลงที่ร้องนั้นมีความหมายอย่างอื่นซ่อนอยู่”รวมทั้งภาพลักษณ์การปรากฎตัวด้วยเช่นกัน เมื่อเทียบกับเทะจิแล้วก็จะมีข้อแตกต่างตรงที่ว่าสามารถกระตุ้นผู้ฟังให้จินตนาการได้
-
เนรุ ： ถึงหนูจะรู้ตัวว่าตัวเองนั้นร้องเพลงไม่ค่อยดีเท่าไรค่ะ (หัวเราะ) แต่ว่าช่วงนี้เวลาเจอผู้คนก็มีบางคนบอกเหมือนกันว่า ตัวฉันเองนั้นเป็นคนที่ดูไม่ออกเลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่ค่ะ ถึงตรงนี้จะไม่ใช่การพูดชมแต่อย่างใดแต่ว่าฉันเองก็แอบดีใจค่ะ
-
เมื่อวันก่อนนั้นเนรุมีเขียนบล็อกถึงคุณเคนจิ โอซาวะและก็เมมเบอร์จากวงโนกิซากะ 46 ที่ตัวเองนั้นนับถืออย่าง อิโต้ มาริกะนั้น แต่ละคนต่างก็เป็นศิลปินที่มีจุดยืนของตัวเองต่อปัญหาของสังคม โดยมีความสมดุลย์กันระหว่างโลกภายนอกกับศิลปะด้วย ตัวเนรุเองก็เคยมีเขียนไว้ในบล็อกว่าอยากจะอุทิศตนทำอะไรซักอย่างให้กับบ้านเกิดตัวเองที่นางาซากิด้วย
-
เนรุ ： ใช่ค่ะทั้งคุณโอซาวะและคุณมาริกะนั้น หนูว่าคนที่สามารถพูดอะไรที่มีพลังได้นั้น มักจะดึงดูดคนได้เป็นจำนวนมากค่ะ ถึงแม้ฉันจะนึกถึงนางาซากิในเรื่องเกี่ยวกับสันติภาพและก็ปัญหาประชากรลดลงอยู่ก็ตาม แต่ช่วงแรกๆนั้นฉันยังไม่สามารถถ่ายทอดคำพูดดีๆออกมาได้ แต่ฉันก็คิดว่าในเมื่อเรามาอยู่ในจุดที่สามารถพูดได้แล้ว มันก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีถ้าเราจะพูดออกมาตามหน้าที่บทบาทของตัวเองค่ะ แต่เนื่องจากฉันนั้นก็มีความรักในบ้านเกิดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว การที่ตัวเองได้มาทำงานที่เกี่ยวข้องกับบ้านเกิดตัวเองนั้นทำให้รู้สึกดีใจมากค่ะ (หัวเราะ)
-
เมื่ออยู่ที่บ้านเกิดนั้นช่วยให้ค้นพบธรรมชาติของตัวเอง
-
ใน photobook ของเนรุที่มีชื่อว่า Korekara นั้นได้เลือกสถานที่สำหรับถ่ายทำที่นางาซากิซึ่งเป็นบ้านเกิดของเนรุเองด้วย ตรงนี้นี่ทางเนรุได้เป็นคนที่เลือกเองหรือเปล่าคะ?
-
เนรุ ： ใช่ค่ะ เวลาพูดถึงโฟโต้บุ๊กแล้วส่วนใหญ่จะต้องนึกถึงการไปถ่ายที่ต่างประเทศค่ะ แต่ว่าตอนที่ทางสต๊าฟถามว่าอยากจะไปถ่ายที่ประเทศไหนดี ฉันก็เลยขอไปว่าอยากจะไปถ่ายที่สถานที่ที่เป็นบ้านเกิดค่ะ ถึงฉันเองจะเป็นคนที่รักบ้านเกิด แต่เรื่องถ่ายรูปนั้นฉันไม่ค่อยถนัดเท่าไรค่ะ เวลาถ่ายทำโฟโต้บุ๊กนั้นฉันก็เลยค่อนข้างกังวลค่ะ แต่ฉันก็คิดว่าถ้าได้มาถ่ายที่บ้านเกิดแล้วอาจจะได้เห็นตัวตนของฉันเองที่ดูผ่อนคลายก็ได้ค่ะ
-
เมื่อสักครู่นั้นเนรุก็ได้มีพูดให้ฟังเกี่ยวกับความบาลานซ์ระหว่างการเป็นไอดอลกับความเป็นตัวเองแล้ว ดังนั้นสำหรับการถ่ายภาพโฟโต้บุ๊กนั้นเนรุได้แสดงความเป็นธรรมชาติของตัวเองออกมาบ้างหรือเปล่าคะ?
-
ในการถ่ายทำนั้นมันทำให้ฉันได้ค้นพบตัวตนที่แม้แต่ตัวฉันเองก็ไม่เคยรู้จักมาก่อนค่ะ ถึงฉันเองจะเป็นคนที่ขี้เกรงใจอยู่มากๆแต่ว่าตัวฉันเองก็แปลกใจเหมือนกันที่พอกลับมาที่นางาซากิแล้ว ตัวเองกลับสามารถพูดคุยกับคนแปลกหน้าได้ค่ะ ฉันเองก็เลยคิดว่าบางทีตรงนั้นมันอาจจะเป็นธรรมชาติของตัวฉันก็ได้ค่ะ และก็การถ่ายรูปโฟโต้บุ๊กก็ช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้นค่ะ ช่วงก่อนหน้านั้นฉันเองก็กังวลกับคำพูดที่ทำร้ายจืตใจของฉันอยู่ค่ะ แต่พอหลังจากนั้นแวบเดียวตัวเองก็มาอยู่ที่นางาซากิแล้วค่ะ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ดีมากๆค่ะ ช่วงที่กำลังถ่ายทำอยู่นั้นก็มีคนเข้ามาเรียกแบบว่าอย่างเช่น “ฉันดูรายการมิวสิตสเตชั่นด้วยนะ!” และก็ได้เจอกับแฟนๆที่ให้การสนับสนุนในตัวฉันด้วยค่ะ
-
ในขณะที่ตัวเองกำลังมองย้อนกลับไปเจอกับรากเหง้ากับตัวเองนั้น แต่ก็ยังรู้ตัวว่ามีคนที่คอยเชียร์เอาใจช่วยอยู่มากมายพร้อมกันด้วย ซึ่งตรงนี้ก็เป็นอีกครั้งที่เนรุได้สัมผัสกับประสบการณ์แบบนี้สินะ
-
เนรุ : ใช่ค่ะ ฉันมีทั้งคนที่คอยเอาใจช่วยอยู่ใกล้ๆและก็เมมเบอร์ที่คอยมาแซวมาแหย่เล่นเวลาที่ฉันเศร้า คิดมาก กลุ้มใจอยู่ด้วยค่ะ การที่ฉันมีคนรอบข้างที่เข้าใจตัวเองแบบนี้นั้นเป็นอะไรที่ช่วยได้มากจริงๆค่ะ
-
อีโก้ของตัวเองเท่านั้นและการก้าวขึ้นไปได้อีกก้าว
-
เมื่อพูดถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวกับเนรุในปีนี้นั้นก็ต้องเป็นเรื่องที่เนรุนั้นยกเลิกการทำหน้าที่ควบตำแหน่งและกลับมาทำหน้าที่ในฐานะของเมมเบอร์คันจิเคยากิค่ะ ซึ่งจากจุดนั้นเนรุอาจจะรู้สึกเหมือนคนที่มาทีหลังอีกครั้งหนึ่ง ตรงนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ?
-
เนรุ : ฉันคิดว่ามันทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่มีข้อเสียเปรียบอีกแล้วค่ะ เพราะว่าจนถึงตอนนั้นเนี่ย ฉันนั้นมีงานที่ยุ่งมากพอสมควรเป็นบางครั้งค่ะ การได้ยืนอยู่ในที่เดียวกันตลอดเป็นเวลานานนั้น ทำให้ฉันรู้สึกว่าต้องฝึกฝนพัฒนาตัวเองให้มากขึ้นค่ะ และจนกระทั่งถึงตอนนั้นเนี่ยตอนที่มีการอธิบายความหมายของแต่ละเพลงนั้นฉันก็ไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้เข้าฟังเท่าไรค่ะ ทำให้ฉันมีถามตัวเองเหมือนกันว่าตัวเองนั้นถ่ายทอดความเป็นบทเพลงได้ดีหรือเปล่าค่ะ แต่พอได้มาเป็นเมมเบอร์เฉพาะของทางคันจิแล้วก็มีคิดเหมือนกันว่าถ้าเราจะแสดงตัวเองบอกคนอื่นๆว่าเราเป็นเมมเบอร์ของทางคันจิเคยากินั้นจะดีหรือเปล่านะค่ะ ตรงนี้สำหรับฉันแล้วถือว่าน่าจะเป็นข้อดีของการออกจากตำแหน่งเป็นเมมเบอร์ควบค่ะ
-
ถ้าอย่างนั้นแล้วล่ะก็ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น เนรุก็ได้ทำกิจกรรมกับทางวงฮิรางานะมาตลอด 1 ปีเลยทีเดียว ประสบการณ์ที่ได้มาจากการอยู่วงฮิรางานะนั้นได้ทำให้เนรุนั้นเปลี่ยนไปอย่างไนบ้างคะ?
-
เนรุ : สำหรับฉันแล้ว ประสบการณ์ที่ได้รับจากการอยู่ในวงฮิรางานะนั้นถือว่าเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับฉันค่ะ อย่างเช่น ตอนที่ได้ไปทัวร์แสดงเดี่ยวของวงฮิรางานะเป็นครั้งแรกนั้น ฉันก็พาตัวเองก้าวขึ้นไปได้อีกก้าวหนึ่งค่ะ ถึงฉันจะมีคิดไปว่าถ้าตัวเองไม่พูดไม่แสดงออกอะไรเลย คนที่มาดูคอนเสิร์ตอาจจะแฮปปี้มากกว่าก็ตาม แต่ตอนหลังฉันก็รู้สึกตัวค่ะว่าที่คิดอะไรแบบนี้มันคืออีโก้ของตัวเองทั้งนั้นค่ะ ดังนั้นฉันเองก็เลยคิดว่าจะทำอะไรเพื่อทุกคนค่ะ ซึ่งจริงๆแล้วการที่ฉันได้พูดคุยและมีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนนั้นมันช่วยให้ดูครึกครื้นมากขึ้นค่ะและก็ช่วยให้เมมเบอร์ที่ทำหน้าที่ MC นั้นรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นค่ะ ซึ่งจากตรงนั้นฉันก็ได้มีประสบการณ์กับทั้งความล้มเหลว ความเจ็บปวดผิดหวังค่ะ แต่มันทำให้ฉันมีความกระตือรือร้นมากขึ้นพร้อมกับความกลัวที่มีน้อยลงค่ะ ซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าการได้ไปทัวร์คอนเสิร์ตฮิรางานะนั้นได้ทำให้ด้านนี้ของฉันนั้นเติบโตมากขึ้นค่ะ
-
จากนี้ไป ตัวเองมีความตั้งใจว่าจะทำกิจกรรมให้กับวงอย่างไรคะ?
-
เนรุ : ตั้งใจว่าจะทำกิจกรรมให้กับวงด้วยความรู้สึกกระตือรือร้น และก็จะลดความกลัวความประหม่าให้น้อยลงกว่าแต่ก่อนค่ะ ซึ่งตรงนี้ไม่ใช่แค่เพียงพัฒนาตัวเองอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังมีเรื่องที่ตัวเองนั้นอยากจะเป็นเมมเบอร์ที่สามารถเข้าใจรับฟังความเห็นอื่นๆได้โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชังอะไร จนตัวเองได้รับความเชื่อถือวางใจจากคนอื่นๆค่ะ ดังนั้นในปีหน้าฉันก็อยากที่จะแสดงความกระตือรือร้นและความรับผิดชอบทั้งกับตัวเองและต่อวงในการออกไปมุ่งมั่นท้าทายกับสิ่งต่างๆค่ะ  

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10212558576813314&set=gm.1928295130817234&type=3&theater&ifg=1