หงส์น่าจะเป็นคาลิซี่มากกว่า อดีตเคยยิ่งใหญ่ และใครๆก็ต่างปรามาสและลืมเลือนไปหมดแล้ว

แต่ตอนนี้ค่อยๆรวบรวมกองกำลัง และปลุกตำนานมังกรที่ทุกคนคิดว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้ว

เพื่อกลับมาทวงบัลลังก์อีกครั้ง แต่การเดินทางมันก็แสนยาวไกล (3ซีซั่นก็ไปไม่ถึงไหน) ก็ลุ้นกันต่อไป


ส่วนอาเซน่อล คือเอ็ดดาด สตาร์ค(เน็ด) ด้วยความที่ยึดมั่นในคุณธรรม ในแนวทางตัวเองมากเกินไป เหมือนจะดูดี มีความหวัง

จนบางครั้งลืมไปว่า ความดี สมถะ ไม่ทะเยอทะยานมันกินไม่ได้ เลยนำไปสู่จุดจบอันแสนเศร้า ไม่ใช่แต่ตัวเอง แต่รวมถึงจุดจบของวงตระกูลด้วย  

หงส์น่าจะเป็นคาลิซี่มากกว่า อดีตเคยยิ่งใหญ่ และใครๆก็ต่างปรามาสและลืมเลือนไปหมดแล้ว

แต่ตอนนี้ค่อยๆรวบรวมกองกำลัง และปลุกตำนานมังกรที่ทุกคนคิดว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้ว

เพื่อกลับมาทวงบัลลังก์อีกครั้ง แต่การเดินทางมันก็แสนยาวไกล (3ซีซั่นก็ไปไม่ถึงไหน) ก็ลุ้นกันต่อไป


ส่วนอาเซน่อล คือเอ็ดดาด สตาร์ค(เน็ด) ด้วยความที่ยึดมั่นในคุณธรรม ในแนวทางตัวเองมากเกินไป เหมือนจะดูดี มีความหวัง

จนบางครั้งลืมไปว่า ความดี สมถะ ไม่ทะเยอทะยานมันกินไม่ได้ เลยนำไปสู่จุดจบอันแสนเศร้า ไม่ใช่แต่ตัวเอง แต่รวมถึงจุดจบของวงตระกูลด้วย  

เออ อันนี้ใช่เลย เปรียบเทียบซะเห็นภาพ


แต่น่อลจะตายไวไปหน่อยไหม  

แต่ฤดูกาลนี้ไม่แน่ครับ

ที่ผมเปรียบเทียบคือ ที่เห็นๆกันในหลายๆฤดูกาลก่อน

ทีมสุภาพบุรุษมักน้อย หยิ่ง ทะนง ดื้อรั้น ไม่มีที่ยืน

ลูกๆก็อ่อนแอ มีบาดเจ็บพิการ ล้มตาย และมักมีคนหักหลังเสมอ เพราะความซื่อบื้อ และโลกสวย  

หงส์น่าจะเป็นคาลิซี่มากกว่า อดีตเคยยิ่งใหญ่ และใครๆก็ต่างปรามาสและลืมเลือนไปหมดแล้ว

แต่ตอนนี้ค่อยๆรวบรวมกองกำลัง และปลุกตำนานมังกรที่ทุกคนคิดว่ามันสูญพันธุ์ไปแล้ว

เพื่อกลับมาทวงบัลลังก์อีกครั้ง แต่การเดินทางมันก็แสนยาวไกล (3ซีซั่นก็ไปไม่ถึงไหน) ก็ลุ้นกันต่อไป


ส่วนอาเซน่อล คือเอ็ดดาด สตาร์ค(เน็ด) ด้วยความที่ยึดมั่นในคุณธรรม ในแนวทางตัวเองมากเกินไป เหมือนจะดูดี มีความหวัง

จนบางครั้งลืมไปว่า ความดี สมถะ ไม่ทะเยอทะยานมันกินไม่ได้ เลยนำไปสู่จุดจบอันแสนเศร้า ไม่ใช่แต่ตัวเอง แต่รวมถึงจุดจบของวงตระกูลด้วย