ทำใจและดูแลท่านให้ดีที่สุดค่ะ

ในฐานะที่เคยดูแลพ่อที่เคยป่วยเป้นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองเข้าใจสภาพของคนที่ต้องดูแลค่ะ

บางทีเราอาจเหนื่อย อาจล้า อาจหงุดหงิด เพราะไม่ได้นอน เช็ดขี้เช็ดเยี่ยว

ทรมานฟังเสียงเค้าตอนเจ็บปวด...ตรงนี้คุณต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้

ใช้เวลาอยู่กับเค้าให้มากที่สุด อย่าให้มานึกเสียดายเวลา

ตอนสบายก็ไม่ดูแลให้ดี ตอนป่วยหามาให้กินก็กินไม่ได้

ตอนตายได้แต่เอาของวางไว้ให้หน้ารูป...

...............คิดถึงพ่อ...............

http://www.thaibraintumor.com/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=38&Itemid=122

ผมาเอาให้ท่านอ่านอันนี้จะได้มีกำลังใจครับ

ยากครับทำใจเหอะ

ให้ ญาติๆมาเยี่ยมล่ะกัน

ไม่มีความรู้แต่ขอให้กำลังใจนะครับ

พ่อผมก็เป็น แต่เป็นที่กระเพาะปัสสาวะ

เหออออ ใครเรื้อนวะ ไอหอยเปียกก!

เป็นขั้นนี้แล้วอาจจะไม่มีโอกาสหาย แต่ยังไงก็ขอให้อาการดีขึ้นทุกๆวันนะครับ

ขั้นที่สี่นี่เรียกได้ว่าหมดหวังรักษาแล้วครับ ที่ท่านอยู่ได้ทุกวันนี้คงเพราะใจล้วนๆ ขอให้ใจพ่อคุณเข้มแข็งไปอีกนานๆ นะครับ

ใช้ทุกวินาทีให้คุ้มค่าครับ








ผมบอกกับทุกๆคนครับ รวมทั้งตัวผมเอง

ใช้เวลาทุกวินาทีที่เหลือ พ่อผมเป็นลูคิเมีย แม่ มะเร็งปอดครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ

สู้ ๆ นะครับ

ผมขอให้กำลังใจท่านกับครอบครัวครับ

ตอบในฐานะที่คุณพ่อผมก็เสียไปด้วยอาการมะเร็งสมองนะครับ ระยะสุดท้ายเป็นอะไรที่เร็วมาก สมองจะถูกทำลายไปเรื่อยๆ สำคัญมากที่จะพูดคุย สั่งเสียกันในตอนที่ สมองท่านยังรับรู้สิ่งต่างๆได้ดี เพราะอาการของพ่อผม ช่วงหลังๆจะมีอาการสับสน แยกไม่ออกอันไหนจริง อันไหนไม่จริง

ส่วนหากปรึกษาหมอ ก็แล้วแต่เราครับ หมอจะบอกให้พาคนไข้กลับบ้านไปอยู่กับสิ่งที่เค้าคุ้นเคย แต่ก็เป็นอันเข้าใจว่าคนไข้จะเสียในเวลาไม่นาน ถ้าจะเลือกให้ท่านอยู่โรงพยาบาล หมอก็จะรักษาตามอาการคนไข้ไปเรื่อยๆ เรียกง่ายๆว่า"ยื้อ"

ครอบครัวผมตัดสินใจ พาคุณพ่อกลับบ้านมาอยู่กับครอบครัวในช่วงสั้นๆ ก่อนจากไปอย่างสงบ ถึงจะเสียใจที่ท่านจากไป แต่ก็ดีใจที่ไม่ต้องเห็นท่านนอนทรมานกับอาการเจ็บจากมะเร็งที่ลามไปทั่วทั้งตัว

ใช้เวลาทุกวันกับท่านให้มีค่าเสมือนเป็นวันสุดท้าย เพราะมะเร็งจะให้หายได้ มันก็ปาฏิหารย์ สู้ให้เรายอมรับและสร้างกำลังใจให้คนไข้มีความสุขไปจนกว่าจะถึงวันที่ท่านต้องจากไปจะดีกว่าครับ

เอาใจช่วยนะครับ เข้มแข็งเข้าไว้ครับ หัวอกคุณผมเข้าใจดีเลยครับ

ที่ผมจะบอกต่อไปนี้เป็นความเชื่อของผมเองนะครับท่านลองพิจารณาดูละกัน เมื่อประมาณ

ปีที่แล้วแม่ผมไปตรวจร่างกายแล้วหมอบอกว่าแม่ผมอาจจะเป็นมะเน็งที่มดลูก ตอนนั้นผม

เสียใจอย่างมากไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันเลยลองอ่านหนังสือธรรมะดู มีหนังสือเล่มนึงบอก

ว่าปัจจุบันคนเราทำบุญกันแบบผิดๆ บุญจึงไม่ส่งผลให้เราตามที่เราได้หวังเอาไว้ วิธีทำบุญ

มีทั้งหมด 3 แบบใหญ่ๆ คือ 1.การทำทาน 2.รักษาศีล 3.การภาวนา (การสวดมนต์

การนั่งสมาธิ) ซึ่งบุญที่เกิดจากการภาวนาจะได้บุญมากที่สุด ในตอนนั้นผมได้เริ่มสวดมนต์

ก่อนนอนทุกวัน โดยก่อนสวดมนต์ต้องตั้งนะโม 3 จบก่อน และอธิษฐานว่าด้วยอำนาจ

ของพระพุทธเจ้า ด้วยอำนาจของพระธรรม ด้วยอำนาจของพระสงฆ์ จงดลบันดาลให้บุญที่

เกิดจากการภาวนาของข้าพเจ้าต่อไปนี้จงถึงแก่เจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้บิดาของท่านเป็น

มะเร็งสมอง จงถึงแก่เทวดาคุ้มครองตนของบิดาของท่านโปรดปกปักรักษาให้หายจากโรค

มะเร็งสมอง และโปรดดลบันดาลให้บิดาของท่านหายจากโรคมะเร็งสมอง หลังจากนั้นสวด

มนต์ที่ท่านคิดว่าดีโดยตัวผมเองสวดคาถาชินบัญชร พาหุง ยอดพระกัณไตรปิฎก บทสวด

ต่ออายุ และบทแผ่เมตตา เมื่อสวดเสร็จแล้วขอให้อธิษฐานถึงเจ้ากรรมนายเวรอีกครั้ง ซึ่ง

ตอนที่ผมสวดให้แม่ผมผลออกมาคือไม่พบมะเร็งอย่างที่หมอบอกทั้งๆ ที่ตรวจถึง 3 รอบ

ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดจากการกระทำของผมรึป่าวแต่อยากให้ท่านทำนะเพราะจะดีทั้งตัวท่านและ

พ่อของท่านด้วย เป็นกำลังใจให้นะครับ

ปล.ถ้าอยากได้หนังสือเล่มนั้นขอผมได้นะ ยินดีส่งให้ฟรีครับ

มาให้กำลังใจ พ่อ จขกท. ครับ