ถ้าสมมุติจบแบบนั้นคุณยอมรับได้ไหมครับ

คือหยุดยิงจริง ไม่มีการยั่วยุอีกแล้ว ถอนทหารออกทั้งสองฝ่าย

แต่ขั้นตอนต่างๆการดำเนินงานการใช้ภาษาทางการฑูต ต้องใช้แบบจบแบบเท่าเทียมกันไม่มีฝ่ายใดฝ่ายนึงเสียหน้า

คุณยอมรับได้ไหม

ยอมได้ด้วยเหตุผลดังนี้ครับ

หากจะทำให้สงคราม รีบจบ ผมโอเค เพราะตอนนี้ เรายึดที่ คืนสำคัญได้เยอะมาก กำไรสุดๆแล้ว ถือว่าได้แผ่นดินคืนแล้ว
- มันมีผลต่อการท่องเที่ยง ทุกวันนี้ ก็ชิบหายพอแล้ว คนต่างประเทศ บางทีเค้าไม่รู้หรอก ว่า ตรงไหนมีสงคราม พอประเทศขึนชื่อว่ามีเค้าก็ไม่มาเที่ยว แล้วนี้คือจะเข้าหน้าไฮ ยังรบกันไม่เลิก
- ต่อให้ วันนี้ฮุนเซนไม่เสียหน้า แต่ สิ่งที่ ซ้อนไว้ไต้พรบ ถูก รื้อออกมาเพียบ เดี่ยวก้โดนประชาชนตัวเอง ไล่แหกตอนหลังอยู่ดี ทั้ง การเสียดินแดน รบแพ้ ทหารจาย เศรษกิจะพัง เงินหมด โรงงานย้ายฐาน แรงงาน ตกงาน
ไม่มี ชาตินิยมให้ คลั่งแล้ว เดี่ยวประชาชนมันก็ขุด มาโจมตี อยู่ดี

ก็ต้องถามกลับว่าคำว่า ฮุนเซนเสียหน้าหรือไม่เสียหน้า คืออะไรครับ?

ส่วนตัวคือ ผลักดันเขมรออกจากเส้น 5 หมื่นคือต้องพอแล้วครับ

ถ้ามากกว่านี้คือโลกมองว่ารุกรานแล้ว จรวดลูกหนึ่งไม่ใช่ถูกๆ ชีวิตคนอีกล่ะ

ต้องการแค่บังคับใช้ 1 ต่อ 50000 แล้วเจรจา แค่นั้น ใครจะได้หน้า เสียหน้าไม่เกี่ยวกัน

แต่ถ้าเจรจา แล้วยังมาบิดอีก ก็สนับสนุนให้ยิงต่อไปครับ

จบตอนนี้ยอมรับได้ พื้นที่ก็ได้คืนมาส่วนใหญ่ ขับไล่ชาวบ้านเขมรออกไป
ถ้าจบแบบตอนนี้ไม่มีการรุกล้ำ ไม่มียิงระเบิดเข้ามา

ยอมได้ แต่ไทยก็กดดันเศรษฐกิจต่อไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็ตายเองแหละ

จบได้จบ เป้าหมายไม่ใช่ฮุนเซน หรือยึดประเทศ แต่เป็นการจบสงครามแบบ 100% ไม่มียั่วยุต่อ
ไอ้ฮุนจะลอยหน้าไปโกหกอะไรประชาชนมันก็ตามสบาย เดียวเราเดินหน้าปราบสแกมเมอร์ต่อ

ฮุนเซ็นเสียหน้าหรือได้หน้าไม่น่าใช่ประเด็นหลักนะ

การทำให้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ซึ่งต้องสละทั้งงบประมาณ,ชีวิตคน,และผลกระทบทางสังคมและเศรษฐกิจอีกไม่น้อย ในตอนจบมันต้องมีผลที่น่าพอใจ ไม่งั้นก็ต้องมีคนรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น

ถ้าคิดแบบเด็กทะเลาะกันแล้วเถียงกันว่าใครเริ่มก่อนก็อาจยอมไม่ได้ แต่นี่ชาวบ้านต้องอพยพไปครึ่งล้าน คนก็ตายเพิ่มทุกวัน ทั้งที่ตอนกระทบกระทั่งก่อนหน้านี้รวมทั้งหมดผลกระทบยังไม่ได้เสี้ยวนึงของตอนนี้ด้วยซ้ำ ไอ้สิ่งที่เป็นอยู่มันไม่ใช่การตอบโต้อย่างเป็นสัดส่วน เขมรวางกับระเบิดอีกสิบปีผลยังไม่เท่าตอนนี้สองสับดาเลย

อยากให้สงครามหยุดนาทีนี้เลย

แล้วฟื้นฟูความสัมพันธ์ ระหว่างประชาชน
มันไม่ควรเพิ่มความเกลียดชังที่ไร้ประโยชน์

ช่วยกันหารายได้ ช่วยกันพัฒนา
สร้างอำนาจต่อรองกับภูมิภาคอื่น

อะไรคือเสียหน้า อะ คือที่แน่ๆ นักการเมืองไทยมันต้อง อยู่ใต้ ฮุนแหง ไม่งั้น มันไม่นิ่ง ไม่หงอ กับประเทศแบบนี้หรอก สงสารแต่ คนตาย เป็นเครื่องมือ ให้คนพวกนี้

มันไม่มีทางจบอะ 2500 ขึ้นศาลโลก 2546 เผาสถานทูต 2568 ยิงกัน เจรจาไปเดี่ยวมันก็กลับมายิงใหม่ ที่หยุดได้ตอนนี้คือยุติความสัมพันธ์ไปเลย บีบทุกทางให้ประเทศมันล่มไปจบๆ หยุดย้ำมมัน สินค้าเกษตร เที่ยวบิน ปิดด่าน ห้ามคนเขมรเข้าไทย คนไทยในปอยเปตช่างมัน

แล้วไอ้ที่ทำมันจะจบตอนใหนครับ ต้องเข้าพนมเปญถึงจบ หรือว่าต้องให้ฮุนเซ็นขายสัมปทานให้จีนไปจนกว่าจะขายหมดประเทศ มันจะจบได้จริงๆหรอครับ มีใครซักคนที่บอกได้รึยังว่าปิดถึงใหนคือจบ endpointคืออะไร คือถ้าไม่มีคนบอกได้แล้วสู้ต่อไป คนที่เสียมากสุดคือคนนับล้านตรงชายแดนสองประเทศ ไม่ใช่ฮุนเซ็นหรือนักการเมืองสองประเทศหรอกครับ

ต้องรอดูฮุนเซน จบอะ ผมว่าไปไมรอดหรอก แล้วดูว่ารัฐบาลกัมพูชาหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไง (อันนี้คือจุดจบชั่วคราว) เรื่องพวกนี้มันไม่มีวันจบหรอกเดี่ยวมันก็วนมาใหม่ ในเมื่อประชาชนทั้ง2ฝ่ายต่างไม่เอากันแล้ว อาจจะต้องมีกำแพงแยกกันไปเลยจริงๆ มันไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมอะ

จบแล้วก็ไม่ควรรับแรงงานเขมรเข้ามาทำงานอีก สงครามคราวนี้ทำให้เห็นว่าพวกนี้เลี้ยงไม่เชื่อง ไว้ใจไม่ได้เลย
แค่ปล่อยซื้อขายตามแนวชายแดนก็พอ