ตอนนี้ ไฟฟ้าพึ่งมา หาดใหญ่
วันนี้ 1 ทุ่ม ไฟฟ้าพึ่งจะกลับมาปกติที่บ้านผมแต่ประปายังใช้งานไม่ได้ หลังจากเปิดไฟ เปิดแอร์ ชาร์จแบต สิ่งแรกที่ทำ คือ เข้า SS เชคข่าวสาร แต่สิ่งที่รับรู้ตกใจยิ่งกว่า เพราะ มีแต่เรื่องเขต 8 ม้าน้ำ ยิงเจตสกี หน่วยซีล เปิ้ลนาครกับพรี่แป้ง จำนวนคนที่ตาย น้องเพดเม่ และอีกมากมาย ผมจึงอยากเล่าในมุมที่ผมเป็นผู้ประสบภัยให้ฟัง (ไม่ได้อยู่เขต 8 นะ

)
1. น้ำท่วมรอบนี้หนักมาก น้ำป่ามาตั้งแต่วันเสาร์ กลางเมืองกับหาดใหญ่ใน รวมถึงเขต 8(บางจุดเริ่มมาตั้งแต่ วันศุกร์) โดนก่อนบางจุดก็ระดับเอว บางจุดเข่า และแน่นอนว่าไม่มีการแจ้งเตือนให้หนีหรือเตรียมของ เพราะ นายกบอกเองว่าเอาอยู่ และปีก่อนนายกสาคร เขาเอาอยู่ ทุกคนจึงย่ามใจรวมทั้งผมด้วย แต่ปีนี้เป็นปลัดแป้น (ไลน์เทศบาลผม ไม่มีแจ้งระวังน้ำท่วม มีแต่แจ้งว่ายกเลิกการแข่งเรือยาว

)
2. บ้านผม และร้านของพ่อน้ำมาช่วงตี 1 น้ำไม่เข้าบ้านผมแต่ท่วมเป็นถนนลึกประมาณเกือบ 2 ฟุต ไฟฟ้ายังมาครบ ชิลๆไปสำหรับผม ทำอาหารกินปกติ แต่จุดที่กลางเมืองกับหาดใหญ่ใน ยังท่วมสูง แต่เพราะ เป็นวันแรกๆรถกระบะยังพอวิ่งได้บางจุด
3. วันจันทร์เช้าน้ำลด ละแวกบ้านผมลงเดินถนนได้ แต่เมื่อคืนคุยกับรุ่นพี่ที่สะเดา เขาจะรู้กันว่ามันจะมีน้ำมวลน้ำอีกชุดที่จะมาจากสะเดา ผมเลยเดินไปดูพ่อแม่ที่ร้าน ตอน 8 โมง หลังจากนั้นประมาณ 10 โมงนิดๆ น้ำเริ่มมาจริง ตอนมาเดินเปียกแค่เท้า ตอนกลับ ท่วมมากกว่าเข่า สังเกตุนะคับ ว่า 2 ชั่วโมง น้ำมาเร็วและเยอะมาก และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ พวกเราไม่มีประปา ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์
4. ฝนก็ยังตกหนัก หนักมาก น้ำก็มาเรื่อยๆ จนจะเข้าบ้านผมละ(ยกสูงกว่าถนน 2 ฟุต) และจากนั้น มี THalert ขึ้นมาแจ้งเตือนว่าจะมีน้ำ 1.2-1.45 เมตร และให้อพยพ แน่นอนว่าผมของต่อสิครับ ประมาณบ่าย 3 น้ำเริ่มเข้าบ้านและสูงเรื่อยๆ อย่างรวดเร็ว คืนวันนั้น ผมไม่ได้นอนเลย หลับๆตื่นๆ เพราะ ต้องตื่นมาดูน้ำ ที่อยู่ชั้น 1 และทยอยยกของเพิ่ม(ผมอยู่กับภรรยา 2 คน) สุดท้ายระดับคงที่ ที่ 1.6 เมตร วัดจากพื้นบ้าน
5. ผมและภรรยา ติดอยู่ในบ้าน นอกบ้านฝนตกหนัก หนักมาก หนักจนหลังคารั่วและฝ้าถ่มลงมาในเวลาต่อมา น้ำบนถนนหน้าบ้าน ลึก ประมาณ 2-2.5 เมตร นี่แค่นี้นะ กลางเมืองและหาดใหญ่ใน รวมไปถึงเขต 8 และจำได้ไหม ที่เขาบอกให้อพยพ ผมบอกเลยนะ ไม่มีเรือซักลำ มีแต่เจ็ตสกีหลายคัน ขับเร็วมาก เร็วจนทำให้น้ำซักประตูเหล็กผมเสียหาย
6. ผมติดอยู่ 3 วัน จนถึงวันพฤหัสเช้า อาหารหลักๆก็มีแค่มาม่า กับผลไม้ที่ผมเตรียมไว้ น้ำก็ใกล้หมด เพื่อนบ้านละแวกใกล้เคียงก็เหมือนๆกัน หิวเหมือนๆกัน ลำบากเหมือนๆกัน และเจ็บใจ คับแค้นใจเหมือนๆกัน เพราะ ไม่มีเลย ไม่มีเลย ที่จะมีการช่

วงเหลือ หรือแม้แต่ประกาศจากหน่วยงานไหนที่บอกว่าเราต้องอดและทนจนถึงวันไหน และความหวังของเราคืออะไร เราต้องนั่งมองดูน้ำเชี่ยวๆที่ไหลผ่านหน้าบ้านพวกเราถึงเมื่อไหร่ ฮอบินผ่านทุกชั่วโมง แต่ไร้การช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้น และวันนี้เอง ที่ 7-11 แถวบ้านโดนทุบเหล่าผู้คนเข้าไปหาของที่กินได้ (แต่ผมไม่ได้ทำกับเขานะ)
7. วันนี้ วันศุกร์ น้ำเริ่มหมด สภาพละแวกบ้านแย่มาก และยังไม่มีประปา โทรศัพท์ ไฟฟ้าก็พึ่งจะมา อาหารก็เริ่มที่จะได้จากกู้ภัย
สรุปสุดท้าย ปีนี้น้ำมาแรงและเยอะเกินคาดหมาย และปัญหาหลักๆ คือ การจัดการน้ำที่ย่ำแย่ แย่แล้วยังมาแย่อีกตอนจัดการช่วยเหลือ ผมเดาว่า ไม่มีทีมประสานงานกลาง หัวไม่ดีพอ ไม่มีทีมสูบน้ำ เร่งระบายน้ำออกไปให้เร็วที่สุด(ปีก่อนๆจะได้ยินว่า ระดมทีมสูบน้ำ และประกาศธงแดง แต่ปีนี้ไม่มีข่าวนี้) พวกเราอยู่ในสภาพปิดหูปิดตา ผมโดนไป 4 วัน พวกในเมืองกับหาดใหญ่ใน โดนกัน 6-7 วัน ปีนี้หนักสุดกันทุกคนจริงๆ และได้เห็นนิสัยแย่ๆของหลายๆคน
สุดท้ายจริงๆละ ผมจะงดดูหนัง ซอมบี้หรือภัยพิบัติ ชีวิตจริงที่หาดใหญ่ คือ แบบในหนังจริงๆ ไร้อาหาร ไร้คนช่วย ถึงจุดนึงทุกคนรุมแย่งเพื่อเอาชีวิตรอดกัน
ปล. เขต 8 เถื่อนจริง คนที่นี่เขารู้กัน หวังว่าจะเอาจริงเอาจังนะครับ