สมมุติว่าท่านอยู่ในสถานการณ์ เป็นผู้ประสบเหตุ และรอดมาได้ โดยที่ติดอยู่ที่บ้าน

ปีนขึ้นหลังคาไปขอความช่วยเหลือ อดข้าวหลายวัน พอน้ำลด ท่านจะย้ายออกจากหาดใหญ่มั้ยครับ

ถ้าท่านเกิดและเติบโตที่นี้ มีงานทำที่นี้มาทั้งชีวิต [ผมไม่รู้ว่าหลังเหตุจบลง จะมีผลกระทบอะไรตามมาบ้าง]

อยู่ที่กำลังทรัพย์อะ ถ้าถึงก็ไปแน่

ออกครับ อีก 10 ปีก็จะท่วมอีก

ยิ่งภาวะโลกร้อนเผลอๆ เจอทุก 7-8 ปี

พูดแบบจากใจเลยนะ ผมคงย้ายถิ่นฐานอะ รู้เลยว่าต้องพึ่งตัวเองต้องสัญชาตญาณตัวเองล้วนๆ แบบที่พี่หลายๆคนบอกด้วยว่าพื้นที่มันเป็นพื้นที่น้ำท่วมถ้าไม่แก้มันจะท่วมตลอด

วันนี่ เจอในเฟส 1 ท่าน เป็นร้านขาย อุปกรณ์ คอมพิวเตอร์อยู่ที่ หาดใหญ่
น้ำ ท่วมมา ไม่ต้องห่วง cpu การ์ดจอ ไปหมดเลยทั้งร้าน ธนาคารก็โทรมาทวงนี้

แถมวันนี้ เสียพ่ออีก

ถ้าท่านจะทำธุรกิจที่นี้ต่อโดยไม่่รู้ว่า อีกกี่ปีข้างหน้าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก ท่านทำลงจริงเหรอที่จะปักห
ลักทีนี้

เห็นธุรกิจแต่ละท่านที่พัง เห็นรถเห็นบ้านท่วมทั้งหลัง เห็นเด็กเล็กติดอยู่ในบ้าน เป็นผมผมย้ายนะ

จากใจเลยครับ

จากคนเคยบ้านจมน้ำประมาณสองเดือนปี54

ถ้ามีเงินพอที่จะไปอยู่ประเทศที่เจริญแล้ว ไปอยู่สบายๆ

จะไปแบบไม่คิดจะกลับมาเลยครับ

อย่าว่างั้นงี้เลย หาดใหญ่ยังขนาดนี้ พื้นที่อื่นๆ ที่ไม่เคยท่วมก็ใช่ว่าจะรอดนะ

ผมสงสัยว่า หาดใหญ่ ถือว่าเป็นเมืองท่องเที่ยว จากนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
หรือ แปปๆคนก็ลืมแล้วกลับไปใช้ชีวิตเหมือนเดิม

ตอนนั้นท่านอยู่จังหวัดไหนหรอครับ และพอผ่านมาได้ มันทำให้ท่านได้เรียนรู้ หรือ ตกผลึกอะไร

ที่เปลี่ยนแปลงตัวท่านมั้ย พอแชร์ได้มั้ยครับ

ย้ายดิ ที่ผมไม่ซื้อบ้านเพราะแบบนี้แหละ ที่ดินทรุด น้ำท่วม โคลนถล่มผมย้ายหนี

ไปเช่าที่ใหม่ จะซื้อบ้านก็ว่าจะซื้อแค่ที่เขาใหญ่แค่นั้นแหละ ที่อื่นไม่ซื้อ

แต่รอพาสซีฟอินคัมหลักแสนก่อน ดูทรงละสงสัยไม่ได้ซื้อ

ประเทศที่คนเป็นใหญ่หน้าใหญ่ หน้าโต รักษาหน้าตัวเองไว้ก่อน อย่าไปเสี่ยงเลยครับ หรือมีกำลังทรัพย์ควรมีบ้านหลังที่ 2 ที่อยู่ในจุดปลอดภัยชัวร์ ถึงเวลาก็พึ่งตัวเองดูแอพพยากรณ์อากาศทิศทางฝน มรสุมเรียนรู้ไว้ ไม่ต้องไปรอพวกบ้านี้มันแจ้งหรอก

น้ำท่วม ปี 54 บ้านที่ อยุธยา ก็ท่วมหนัก กทม ก็ท่วม แต่กันได้ทัน รอบบ้าน บ้านอื่นทิ้งบ้านหนีกันหมด ส่วนบ้านอยุธยา ไม่มีใครอยู่ได้ เพราะน้ำท่วมสูงมาก ส่วนใหญ่หนีไปอาศัยรวมกันที่บ้านที่สูงพ้นน้ำ ที่ระดับสูงสุด ดีที่มีเรือกันทุกบ้าน

สุดท้าย คนเกิดโตที่ไหน เช่น ปู่ยา ตายาย พ่อแม่ เขาไม่ย้ายหนีกันไปไหนอยู่แล้ว ก็ต้องปรับปรุงสิ่งที่มีอยู่ ให้อยู่รอดพ้น ในภายหน้า และก็เตรียมสิ่งอำนวยความสะดวกไว้ให้พร้อม เพื่อเหตุฉุกเฉินน้ำท่วมใหญ่กันอีก

เรื่องชีวิต ความเปลี่ยนแปลง ความเป็นอยู่หลังจากนั้นไม่พูดถึงละกันนะครับ

สิ่งที่ได้เรียนรู้คือ ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเองนี่แหละครับ และถ้าประเมินแล้วว่าเอาไม่อยู่ให้รีบ move ครับ อย่างเรื่องน้ำ ผมเห็นข่าวนิคมแห่งหนึ่งใกล้ๆบ้านจม 2 เมตร ผมขับรถออกจากบ้านหนีไปคนละทางกับน้ำเลย สรุปผมรอด รถรอด บ้านไม่รอด ส่วนคนแถวบ้านที่คิดว่าน้ำมาไม่ถึงหรอก หรือ น้ำท่วมก็อยู่ได้วะ สรุป อยู่บ้านจมน้ำได้ 1 คืนถ้วน และหนีน้ำแบบทุลักทุเลขั้นสุด ตอนนั้นน้ำประมาณเต็มชั้น 1 แล้ว ส่วนคนที่อยู่บ้านตลอดสองสามเดือน ก็อยู่แบบตกระกำลำบากอ่ะครับ ผมยังสงสัยเลยอยู่ทำไม

ถ้าไม่มีครอบครัวหรือญาติๆ และมีทุนทรัพย์เพียงพอก็ย้ายหาที่ใหม่
แต่ถ้าติดข้อจำกัดข้างต้นก็คงหาแนวทางบรรเทาแทนเช่น ยกบ้านให้สูง มีเรือเตรียมพร้อมฉุกเฉิน ติดโซล่าเซลล์ไว้ใช้งาน