คือผมอาจจะไม่เหมือนใครนะ แต่ชอบดูบอลใน ซีเกม อาเซียน AFF

จริงแหละถ้วยเล็ก คะแนนฟีฟ่าน้อย

แต่ผมชอบที่มันมี “สตอรี่” ความเป็นคู่แข่ง มากกว่า

ยังจำได้ ยุคประมาณ วินฟรีด เชเฟอ 2012 และก่อนนั้น เคี่ยวกับสิงคโปร์ มันมากกก
มีสิงคโป กรรมการเอียง

อีกอย่างมันเปนถ้วยที่ ไทนมีโอกาสชนะ เยอะด้วยแหละ เลยมันส์

คือจำได้ว่า

2007 ไปแพ้ที่ลอดช่องก่อน(walkout จุดโทษ ในตำนาน) กลับมาพิพัฒ ต้นกันยา พักอกโด่งๆยกขาสูงยิงตั้มมมม เฮๆๆๆ เสื้อเหลืองจำได้แต่สุดท้ายแพ้โคตรเจ็บ
2008 แพ้เวียดโคตรเจ็บ นาทีท้ายๆๆ เลคองวิน โหม่งเสยฟรีคิก

2010 ยุคมืดจำได้แพ้ลาว ทั้งที่มีเทพอย่าง โจ้ 5 หลาค้ำหน้าถ้าจำไม่ผิด พี่โจ้ยังแบกไม่ไหว

2012 ลุ้นกุนซือผมดอกเลาอย่างเชฟเฟอร์ เปิดมือถือมีเสาทีวี ดูในห้องเรียนเลย แต่ก็แพ้ ไทยมีป๊อป เขียวสมบัติจำได้


แล้วทุกครั้งที่แพ้แม่มเซงมากๆ สมัยก่อนมันดูแค่ทีวีไง โคตร fever แต่ละที
แล้วทุกครั้งก้ลุ้นให้ได้สักที

2014 ยุคพี่โก้ ว่าก้ว่าเถอะชุดนั้นต่อบอลกันโคตรสวย

ตอนนั้นมาเลยิงมา ผมจืดเลย จำได้ช่วงหน้าหนาว อากาศหนาวๆๆเลย ดูทีวีบ้าน
ท้ายเกมละ แม่งโคตรเสียใจคือผมแม่งเศร้ามาตั้งแต่ 2007
ก็ไก้ สุดหช่อชัปปุย ยิงตั้มมมมมม ผมนี้พิมไลน์ไปหาเพื่อนว่าเตภนพ่ำนำจกสดสำวกากากา ด้วยความสะใจ

เสดละเมสซี่เจมายิงตั้มมมมมมมอีกลูก ปิดกล่อง โคตรฟินนนน
ละยุคนั้นเล่นแบบสุภาพบุรุษด้วย หล่อแล้วหล่ออีก

อันนี้ประชดใช่ไหม

แต่ถือว่าดีครับ มีความสุขกับจุดที่เราอยู่พอ สมาคมก็คงคิดเหมือนกัน

มันผ่านช่วงปี 2014 แล้วไง มันเลยไม่ได้อยากได้ พอมีคะแนนฟีฟ่าเดย์ ยิ่งพวกหัวๆบ้านเรายิ่งไปให้ค่ามัน เพื่อเอาไปโม้อวดแบบว่า นายกสมาคมอวยหรั่งเรื่องผลงานในอดีต ถถถ วันข้างหน้าก็อวดผลงานตัวเองว่า พาทีมชาติไทยได้แชมป์ อาเซียน คัพ ยันตายเลยมั้ง

อินโดนีเซีย ขนาดเป็นรองเรา อยากได้แชมป์รายการนี้นักหนา ก่อนโธเฮียร์เข้ามา ยังเอาแค่นักเตะ สโมสรละ 2 คนเลย ยังเข้าชิงได้ หลายรอบ ยังคิดได้มากกว่าคนบ้านเราเลย

งั้นท่านก็ควรรู้ไว้ว่าเพราะแฟนบอลแบบท่านนี่แหละคือสาเหตุที่ทำให้ฟุตบอลไทยไม่ได้ไปบอลโลก ขอบคุณครับ



































(ถ้าท่านพิมเอาจริงไม่ได้เอาฮาเอาประชดอะนะ)