ไม่รู้อธิบายถูกไหมครับ ประมาณว่า นั่งในแผนก หยิบพวก เลย์ หรือ ผลไม้แบบหั่นชิ้นขึ้นมากิน คนเดียว
โดยที่คนข้างๆหรือในห้อง ก็ไม่ได้ อยากกินหรือถามอะไรนะ และก็น่าจะไม่รบกวนเรื่องกลิ่นเรื่องเสียง

แต่ผมเองที่เกรงใจ อารมณ์แบบได้กินคนเดียว จะแบ่งก็ไม่ได้เพราะไม่พอทั้งห้อง สุดท้ายเลยเลือกไม่ซื้อกิน
แต่ถ้าหิวหรืออยากกินจริงๆ ไปกินในห้องน้ำ ถือว่าแปลกไหมครับ

บริษัทก็ไม่ได้ว่านะถ้าไม่รบกวนคนอื่น ทั้งเรื่องเสียงหรือเรื่องกลิ่น

555+ โคตรแปลกอะครับ

ผมซื้อไรมาผมไม่เคยแบ่งเลย ยกเว้นกินไม่หมดแน่ๆล่ะ แบ่งดีกว่า
แต่ถ้าไอ้พวกได้น้อยๆแบบเล 5 บาท ไม่แบ่งคับ

แปลก เพราะผมเป็นพวกชอบกินจุกจิก เวลาอยากกินก็จะกิน คนอื่นไม่เห็นเกี่ยวนี่ครับ ช่วงมหาลัยนี่คือกินในคาบเรียนตลอด

ถ้าสมัยเรียนไม่ต้องเกรงใจ หยิบมากินต้องมีคนบอก เห้ยแดกบ้างงดิ แดกไม่แบ่ง

ถ้าเป็นวัยทำงานกินไปเหอะ อยู่ๆจะไปบอกเพื่อนร่วมงาน กินไหมน้อง ผมว่าแปลกๆนะ ไม่ค่อยมีใครกล้ากินของคนอื่นหรอก นอกจากสนิทมากๆ

ก็รู้สึกนะ แต่ก็กินอยู่ดี

ปกติซื้อของกินเยอะๆ มาทิ้งไว้ให้คนอื่นกินตลอดอยู่ละ ก็ต้องมีอะไรที่ซื้อมากินคนเดียวบ้าง

เป็นเรื่องปกติครับ ไม่ต้องคิดมาก คนอื่นๆ ไม่ได้คิดอะไรหรอก

ถ้าตอนเรียนก็กลัวโดนแย่งครับ

ตอนทำงานช่างแม่งก็จะกิน 55555
ใครมองแล้ว ค่อยแบ่ง เอาไหม

เข้าใจที่จขม.จะสื่อนะ คือติดเกรงใจจะกินคนเดียวก็กลัวมีเสียง แต่ก็อยากกินคนเดียวไม่ได้อยากเอ่ยปากเรียกใครกินด้วย

ผมก็ไม่กินนะ ทั้งเสียง ทั้งกลิ่น เกรงใจคนอื่น มันต้องมีคนรำคาญหรือไม่ชอบบ้างละ
น้ำหมดแก้ว จะดูดแล้วมันมีเสียง ผมยังเกรงใจเลย