เปรียบเทียบได้ คนละมักกะโรนี มาก

จริงๆ มันต้อง โรงเรียนได้ ค่าเทอม จากเด็ก

ผู้บริหาร ก็พุงโต

แต่ครูที่ออกทำการสอน ขาดอุปกรณ์การสอน

จึงต้องขอรับบริจาคจาก กลุ่มผู้ปกครองอีกที

อะไรประมาณนี้รึเปล่า?

แต่เอาตรงๆ ทหาร ชั้นผู้น้อย มันก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร

คือ ถ้าไม่มีคนลงไปช่วย มันก็อด เหมือนเดิม

กินข้าวห่วยพอๆ กับ คนคุก อะไรอย่างนั้น

เงินเดือนก็ต่ำกว่า ค่าแรงขั้นต่ำอีก มันเป็นแบบนี้มานานแล้ว

น่าเห็นใจ นะ พอสังคมประนามคนไปช่วย

สุดท้ายทหารผู้น้อยก็อด เหมือนเดิม

ทำอย่างกะเราเพิ่งมารู้กัน? เลยไปนั่งแบน คนช่วย

จริงๆ ที่ถูก คือ มรึงเล่น หัวให้ปรับกระจายลงมาให้สำเร็จก่อน ค่อยไปตีคนมาช่วยเหลือ ดีกว่ามั้ย?

คุณคิดว่า แค่ตี กระทบกัน แล้วกองทัพมันจะเปลี่ยนอะไรให้มันดีขึ้นได้จริงดิ ทั้งที่เรื่องนี้มีการเรียกร้องเคยเป็นกระแส ให้กับทหารชั้นผู้น้อยมาแล้ว

ผมจำได้ สุดท้าย ก็จะเหมือนเคสนี้ คนก็ลืม หายกริบ

คือพอมรึงเปลี่ยนโครงสร้างได้แล้ว มันไม่มีความจำเป็นแล้วที่จะต้องไปช่วยอะไรเค้า อันนี้คือคิดถูก ข้อนี้ผมไม่ได้แย้ง

ผม งง กับ พวกส้มจริงๆนะ ถ้าตัวเองได้ไป บริหาร คุณสามารถช่วยคนตาม อุดมคติ คุณได้อีกเยอะ

แต่คุณเลือกแต่ละเส้นทาง ทำให้ตัวเองลำบาก

สุดท้ายมันก็มีแต่โลกในอุดมคติ เมื่อไหร่จะเกิดขึ้นจริง

ปล. ครั้งหน้าผมก็จะกาส้ม เหมือนเดิม เอาสักทีดิ้ มาบริหารประเทศเอง สักที  

ยังทำอะไรไม่ค่อยได้ ได้แค่ปลุกกระแสให้คนตื่นรู้ คงตั้งใจใช้ไอ่กันเป็นเครื่องมือปลุกกระแสแหละ
ช่วยไม่ได้ ดันไปสนิทพี่ตุ๋ยและหาแสงในกองทัพไว้เยอะ มันเลยเข้าทางเลย  

เกมนี้ ผมเข้าใจแต่แรกแล้ว แต่ผมว่า ผิดสนาม กับผิดขั้นตอน ตามที่บอก

ข้อมูล กัน กับ แป้ง ไม่ใช่ข้อมูลใหม่

ทุกคนรู้

เรื่องงบทหาร กับ ความลำบากของชั้นผู้น้อย หรือ แดรกงบ

ทุกคนก็รู้

ทำไปคือได้กระแสแป๊บเดียว เดียวคนก็ลืม

กัน แมร่งสบายเลยทีนี้

ได้คะแนนสงสารอีก ไปไลฟขายของชิลๆ ยอดวันนึงได้เป็นล้าน

จริงๆจะเอาสะใจ ให้ กัน ลงไปหน้างานอ่ะ เหนื่อยสุดละ

หิวแสงนักอยากทำ ทำเลย สมหน้า ผมคิดงี้จริงนะ

ตอนนี้แมร่ง สบายละ เจอทางใหม่ นั่งไลฟขายของ