ทำไมถึงเลือกตัดสินใจแบบนั้นครับ ส่วนตัวคือไม่ได้คิดแบบนั้น คือไม่รู้จะผ่อนไปทำไม เพราะตายไปไม่รู้จะส่งต่อให้ใคร เรื่องการอยู่ตอนแก่ ก็น่าจะเอาเงินที่ไปผ่อนบ้านไปลงทุนให้งอกเงย มาใช้เรื่องนี้ได้


ก็เลยอยากมาถามเพื่อนชาว ss เผื่อได้แนวคิดที่ไม่เคยคิดมาก่อน

ถ้าไม่อยากมีลูก ยิ่งต้องมีบ้าน จากประสบการณ์ตรงตอนนี้เลย
เพราะผมวิ่งดูแลคนแก่ๆ ที่ไม่มีลูกอยู่เป็น10คน

1. บ้านจะเป็นสิ่งที่ลดภาระค่าใช้จ่ายfixcost ได้เยอะมาก

2. พอแก่มากๆ จะต้องจ้างคนดูแล การมีห้องให้เขาค่าจ้าง
จะถูกลงมาก

3. เอาไว้ให้ญาติหรือหลาน มาพักตอนที่เขามาดูแล หรือมาเยี่ยม

4. เป็นมรดกให้หลาน หรือขายเอาตังมาใช้ (บางคนมีหลายหลัง)
แลกกับให้เขามาช่วยดูแลบ้าง

คิดเผื่อตอนแก่ ไม่มีเงินเพียงพอจ่ายค่าเช่าบ้าน ก็ยังมีบ้านให้ซุกหัวนอนอะครับ

ไม่ได้อยากพึ่งพึงพ่อแม่ไปตลอด(อยู่บ้านพ่อแม่ เอาแฟนเข้ามาอยู่ด้วย อะไรแบบนั้น) หลังเรียนจบก็ออกจากบ้าน ไม่ขอเงินพ่อแม่แล้ว ดังนั้นพอทำงานมาสักพัก ก็อยากสร้างความมั่นคงของตัวเอง สร้างพื้นที่ของตัวเอง ก็ตัดสินใจมีบ้านของตัวเอง

ของๆเรา ถ้าตายไปแล้วเอาไปไม่ได้ ก็ไม่ได้ติดใจอะไรนะ เพราะตายไปแล้ว เช่าเค้าอยู่ก็จ่ายเงินให้คนอื่นฟรีๆ ไม่ได้รู้สึกต่างกันเท่าไหร่ในเรื่องนี้ ถ้าจังหวะเหมาะ บั่นปลายชีวิต ก็ขายเป็นทุนเอาไปอยู่บ้านพักคนชราได้ มันมีมุมมองหลายทาง แต่ถ้าจังหวะไม่ดีก็อาจจะขายไม่ได้ ก็บริหารความเสี่ยงเอา

อีกอย่างก็เรื่องการบริหารความเสี่ยงในการดำเนินชีวิต ซื้อบ้านถ้าจังหวะมันถูก มันก็ fix ราคานั้น(+ต้นทุนการเงิน)ไว้นะ แต่ค่าเช่ามันก็ขึ้นกับสถานการณ์ตอนนั้นอีกที อาจจะกระทบหรือไม่กระทบก็ได้ อย่างราคาบ้านเมกา เฟ้อสูงว่าอัตราการเพิ่มขึ้นของเงินเดือนไปมาก ถ้าไทยเจอสถานการณ์เดียวกัน ค่าเช่าก็พุ่งไปตามราคาของที่อยู่อาศัย พอมันพุ่งสูงกว่าเงินเดือนไปเยอะๆ วันนึงมันก็เป็นภาระได้นะ ก็แล้วแต่จะมองความเสี่ยงจากภาระในปัจจุบัน หรือความเสี่ยงจากการผันผวนในอนาคต ส่วนตัวเลือกเสี่ยงกับภาระในปัจจุบันที่ยังพอ manage ได้มากกว่า ก็เลยได้บ้านมา

ผมกับแฟนตัดสินใจจะไม่มีลูก แต่ก็ยังมองหาบ้านที่ถูกใจกันอยู่ หลักๆเลยอยากอยู่เป็นหลักแหล่ง แก่ไปก็ยังอยากมีบ้านเป็น safe zone ให้ตัวเองกับแมวที่เลี้ยงไว้ ยิ่งถ้าผ่อนหมดไว แก่ไปก็ไม่ต้องเสียค่าที่พักอีก เกิดแก่แล้วไม่มีจะกิน หรือใกล้ตุยก็ขายทิ้งเอาเงินมารักษาตัว หรือเที่ยวรอบสุดท้ายก่อนได้ด้วย

น่าจะเพราะยกให้คนที่จะมาดูแลตอนแก่ บางคนเป็นคนทำงานไปวันๆ ซื้อบ้านไม่ไหว แต่มีเวลา มาช่วยดู เขาก็ยกบ้านให้ เพราะไม่รู้จะให้ใคร

ผมจะทำ Reverse Mortgage ครับ

พอผ่อนหมด ทำReverse Mortgage ต่อ

ธนาคารจะจ่ายเงินให้เราใช้เรื่อยๆ ต่อให้จ่ายจนหมดแล้ว เราก็ยังอยู่บ้านได้

จนเราตายธนาคารถึงจะได้บ้านของเราไป เพราะยังไงเราก็ไม่มีมรดกส่งต่อใครอยู่แล้วครับ

ผมซื้อบ้านเพราะลูกอยากได้นี่แหละ ถ้าลูกเฉยๆ ผมคงไม่ซื้อ

อยากมีพื้นที่ส่วนตัวของตัวเอง อยากเลี้ยงหมา อยากปลุกต้นไม้ อยากจัดสวน
ไปเช่าอยู่มันไม่ได้ตัดสินใจคล่องตัวไปหมดครับ จะทุบจะดัดแปลงต่อเติมอะไรมันสบายใจกว่า

ของผมไม่มีลูกนะ

อยากมี คอนโด 1 บ้าน 1

คอนโด สำหรับทำงานเน้นรถไฟ 0 เมตร หรือเดินขึ้นรถไฟสะดวก ลดเวลาเดินทาง

บ้าน ไว้อายุเยอะๆ แล้วทำงานที่ไม่ต้องเดินทาง หรือในอนาคตอาจจะเป็น Full Time Trader ได้

แล้วคอนโดค่อยปล่อยเช่าทีหลังได้ คิดว่าได้เปรียบ 0 เมตรน่าจะปล่อยเช่าไม่ยาก

ส่วนบ้านนี่ก็คงต้องดูแฟนในอนาคตว่าถ้าแก่ตัวไปจะไปอยู่แถวไหนอีกที

1. เพราะพ่อแม่ ไม่มีบ้านดีๆอยู่ครับ ท่านอยู่อย่างลำบากหาเงินส่งเราจนจบทำงาน ก็อยากเห็นภาพครอบครัวมีบ้านสวยๆอยู่กัน

2. รายจ่ายไม่ได้มีแค่บ้าน ต่อให้ผ่อนบ้านแต่ไม่มีลูก ก็มีเงินให้ตัวเองทำอะไรมากมายครับ ส่วนบ้านสุดท้ายแล้วจะให้ใครไม่ใช่ปัญหา ค่อยว่ากันไม่ยึดติด ตายไปก็ไม่รับรู้แล้ว

อันนี้น่าสนใจ รู้ว่ามีจากท่านคนแรกเลย

ซื้อเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว มีครอบครัวแล้วอยากแยกอยู่

ส่วนตายแล้วส่งให้ใคร ตายแล้วก็ปล่อยวางเถอะ

ผมงงกับตรรกะท่านมากๆครับ
คือปัจจัยการซื้อบ้านเนี่ย ท่านคิดได้เเค่นั้นเองเหรอ

ผมมีลูกนะแต่ก็ซื้อบ้าน ถึงผมไม่คิดจะมีลูกผมก็ซื้อบ้านอยุ่ดี ผมแค่อยากมีบ้านเป็นของตัวเองแค่นั้นเลย พอมีบ้านอยุ่เองแล้วมันสบายใจ ไม่สบาย เบื่อ เซ็ง ก็ยังมีบ้านให้ทุกคนในครอบครัวกลับ เพราะผมไม่เคยมีความรู้สึกแบบนั้นมาก่อนเลยจนมาทำให้มันมีขึ้นมาเอง