https://www.facebook.com/story.php?story_fbid=861028389595128&id=836732432054284

พาฝันเทกไทล์ ปิดไปอีกโรง

ดูแล้วตลาดสิ่งทอจีนตีแตกแบบละเอียดเลย Shein Lazada Shopee ซื้อง่ายขายคล่อง มีไซส์มีแบบชัดเจน

ขนาดเมกายังโดน Fast Fashion ให้ลองใส่ก่อน ไม่พอใจเปลี่ยนคืนได้ งานพรอมนี่สะพัดสุดๆ

พูดถึงแบรนด์ไทย ว่าแต่ยืดเปล่านี่ตัดเย็บในไทยมะ หรือว่าไปสั่งจากจีนมาเหมือนกัน

ดูข่าววันก่อน บอกรถบัสจะส่งพนักงานเป็นเที่ยวสุดท้าย

บ.ญี่ปุ่นชดเชยดีอยู่ เห็นพนักงานบอกมันผูกพันธ์ทำงานกันมาคนละ 20+ ทั้งนั้น

หางานใหม่ก็ยาก

สิ่งทอไทยตายนานละ จีนทำหมด กางเกงช้างยันชุดไทย

งานไทย มันส่งนอก อย่างเดียวกรือเปล่าครับ ผมว่าคุณภาพดีนะ Made inThailand

พวก Shein ผมซื้อครั้งเดียวเลิกเลย ผ้า กาก คัน

สารตกค้างพวกโลหะหนักเยอะด้วยหรือเปล่าไม่รู้

ในเฟสวันนี้ทำไมมันขึ้นฟีดคนโรงงานโพสอำลาเต็มไปหมดเลย

ไม่รู้จัก ไม่ได้กดตาม ไม่ได้เฉี่ยว เเค่ผ่านตานี่เป็น 10 คนละมั้ง

ส่งนอกก็กระทบครับ ตอนนี้บังคลาเทศ ปากีสถาน กำลังมาแรงเลย เสื้อกีฬาส่วนหนึ่งมาจากสองประเทศนี้ ไหนจะเจ้าเก่าอย่างอินเดียกับจีนที่ไม่แค่รับจ้างผลิต แต่หันไปสร้างแบรนด์ของตัวเองแล้ว

ของไทยที่ยังอยู่ได้ก็มี FBT, Grand Sport อะไรแบบนี้แหละ เพราะการคุมต้นทุนเขาก็จัดว่าสุด แล้วคนไทยชอบ ไม่แพงมาก คุณภาพเชื่อถือได้

แต่ถามว่าโดนจีนตีเยอะไหม คุณลองไปดูกางเกงวอร์ม กระเป๋านักเรียนเด็กในแอพออนไลน์ มันถูกเว่อร์จริงๆนะ ถ้าผมฐานะไม่ดีแล้วเห็นราคาแบบนี้ ผมเอา

อาจจะรอออเดอร์สุดท้ายจากราชการ ถ้าไม่มีก็เคลียร์หนี้ ปิดกิจการเลย

เป็นผมก็ไม่รู้จะปรับตัวยังไง แต่การลีน ลดขนาดองค์กรมันจำเป็นต้องทำจริงๆ ตอนนี้แทบทุกอุตฯ ไม่มีใครหนีพ้น ถ้าไม่ปรับ เด่วธรรมชาติปรับให้เอง

สิ่งทอ กับสิ่งพิมพ์ อาการหนักมาก

บังกะปากีก็ได้จากจีนไปเช่นกันล่ะครับ แล้วไปตีว่า made in ที่นั่น เคยมีอินฟูลไปเที่ยวแล้วเจอแบบนี้เลย

เอาแบบอินโดที่เค้าจะมีผ้าชนิดนึงที่เป็นเสื้อผ้าประจำชาติเลยใส่กันทั้งประเทศ จีนก็เอาเลยเปิดโรงงานทำมาขาย จนอินโดประกาศขึ้นภาษีมหาโหดในการนำเข้าผ้าชนิดนี้ แล้วชาติที่เดือดร้อนสุดก็คือจีน ทำเพื่อช่วยผู้ผลิตในประเทศเอาไว้ บ้านเรามันคงยาก่ล่ะนะ รัฐบาลแต่ละชุดมันก็คิดถึงแต่ตัวเองผู้ประกอบการบรรลัยช่างมัน รับแต่เงินแป๊ะเจี้ย เงินเทาๆกันไป

อินโดเหมือนงัดจีนหลายเรื่องละ เพราะคงดูว่าตัวเองมีตลาดใหญ่มาก มีแร่ มีทรัพยากรพอที่จะไม่ต้องพึ่งจีน

ผมว่าเค้ารู้ตัวล่ะว่าจีนอยากได้อะไรจากเค้าเยอะ ตลาดเค้าก็ใหญ่มาก ขนาดอเมริกายังเลียบเคียงอยู่ตลอดอ่านะครับ

สิ่งพิมพ์ตายไปตั้งแต่ออนไลน์กำเนิดแล้วครับ เกิน10ปีละ

ยังครับ โรงพิมพ์บางที่ยังอยู่ ก็ปรับตัวไปรับงานพวกบรรจุภัณฑ์กระดาษ พวกงานที่ต้องไดคัท ปลายปียังมีงานปฏิทินอีก

ีคือหายไปเยอะแหละ แต่มันยังไม่ตายซะทีเดียว แต่ไม่มีทางกลับไปจุดพีคได้อีกละ

พวกงานฝีมือไทย ต้องปรับแบรนด์ครับ

จากที่ผมคุยๆ ในวงการหลายๆ วงการมา

ถ้าเน้นปริมาณสู้จีนไม่ได้ครับ จีนทุนต่ำ เทคสูง

ต้องเน้นคุณภาพอัดเข้าสู้ สร้างแบรนด์ ซึ่งจุดนี้ยากครับ

ต้องลงทุนทั้งผลิต ทั้งตลาด ทั้งแบรนด์

แต่ถ้าไม่ทำสุดท้ายอยู่ไม่ได้ครับ ยิ่ง SME ถ้าไม่รีบทำแบรนด์ ตายครับ

เสื้อผ้าแข่งยากมากกกกจริงนั่นแหละ จีนมันทำมาเยอะๆเสิร์ฟคนทั้งในประเทศที่โคตจะเยอะอยู่แล้ว และยังทำขายทั้งโลกอีกจนต้นทุนผลิตโคตต่ำ เราทำส่งได้แค่ในไทย ...ไปซื้อ Raw mat ตัวเดียวกันคุณภาพเท่ากัน ราคาที่ได้ก็ต่างกันคนละเรื่องแล้ว เราซื้อราคา 500 จีนซื้อราคา 50 ไรเงี้ย แพ้ตั้งแต่ยังไม่ผลิต