ปัญหาของผมอาจจะเป็นพลังงานลบมากๆ ถ้าท่านไม่ไหว ข้ามดีกว่าครับ

ต้องเล่าให้ท่านๆฟังก่อนว่า ผมกับแฟนคบกันมา 10 กว่าปี อยู่ด้วยกันมาตลอด ก่อนหน้านี้อยู่บ้านของญาติที่ตัวเจ้าของเค้าอยู่ต่างจังหวัดผมก็ไปช่วยดูแลบ้านให้เค้า ซึ่งบ้านหลังนี้จะมียายกับพี่ชายผมอยู่กันมาตั้งแต่เด็ก แต่ยายเสียไปแล้วเหลือพี่อยู่คนเดียว และตัวเจ้าของบ้านเค้าไม่ค่อยไว้ใจให้พี่ดูแล เค้าเลยชวนให้ผมไปอยู่เพื่อดูแลบ้านให้เค้า จนเมื่อสามปีก่อนผมตัดสินใจซื้อบ้านและแยกออกมาอยู่กันเอง แต่แฟนผมสอบบรรจุติดต้องไปอยู่ต่างจังหวัดไกลบ้าน ผมกับแฟนก็หาโอกาสช่วงหยุดยาวไปพบปะกัน ไม่ผมไปหาเค้า เค้าก็มาหาผม และเมื่อปีที่แล้วแฟนผมได้กลับมาอยู่จังหวัดใกล้ๆบ้าน ที่ทำให้สามารถกลับบ้านได้ในช่วงเสาร์-อาทิตย์ ชีวิตก็ happy ดีไม่มีปัญหาอะไร หรือบางทีถ้าไม่ติดอะไรผมก็ไปอยู่กับเค้าเพราะผมทำงาน wfh ก็ใช้ชีวิตไปอยู่ด้วยเป็นส่วนใหญ่เลยครับ เดือนนึงจะได้อยู่บ้านตัวเองสัก 1 อาทิตย์

พื้นฐานครอบครัวผม ผมมีพี่ชาย แม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่ผมยังจำความไม่ได้ พี่ชายอยู่กับยายมาเสมอ และมักจะเป็นคนที่มีปัญหามาตลอด เรียนไม่จบ ตกงาน ปัญหา 108 ส่วนผมก็ทำงานจนมีบ้านมีรถของตัว เลี้ยงตัวเองได้ ผมอยู่กับแม่มาตั้งแต่เด็ก แล้วพอมหาลัยผมก็ไปอยู่หอแล้วก็ไม่เคยได้กลับไปใช้ชีวิตอยู่กับแม่อีกเลย อาจจะแค่พาไปกินข้าวในโอกาสพิเศษ ตั้งแต่ที่ผมเรียนมหาลัยจบและเลี้ยงตัวเองตอนนี้ก็ 10 กว่าปีแล้ว ตั้งแต่นั้นมาผมไม่เคยขอเงินแม่ใช้เลยแม้แต่บาทเดียว แต่ช่วยแม่ใช้หนี้ ช่วยเหลือในด้านต่างๆมาเสมอ จนแม่ต้องเกษียรเมื่อเดือนที่ผ่านมา ด้วยความที่แม่ไม่มีมรดกอะไรเลยเป็นข้าราชการที่อยู่บ้านหลวงตลอดมาตั้งแต่เริ่มทำงาน เลยทำให้เค้าต้องเลือกว่าจะอยู่บ้านผมหรือไปอยู่บ้านญาติที่ผมเคยไปช่วยดูแลให้เค้า แม่ก็เลือกมาอยู่กับผม

สิ่งที่เปลี่ยนไป แม่ผมขับรถยนต์ไม่ได้ ขับได้แต่มอเตอไซ ปกติถ้าจะไปไหนก็จะใช้ขนส่งสาธารณะ แต่พอย้ายมาอยู่กับผมแกเอามอเตอไซไปให้บ้านญาติที่ผมบอก ดังนั้นผมเลยไม่สามารถจะไปหาแฟนได้อีก เพราะกลายเป็นต้องอยู่กับแม่ เพราะแม่ไม่สามารถไปไหนได้ และบ้านที่ผมอยู่การจะไปซื้อของใช้ ของกิน ต้องขับรถเท่านั้น ไม่มีขนส่งสาธารณะ

ความเครียดที่เกิดขึ้นในช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ผมแยกเป็นประเด็นแรก คือ การที่ผมต้องใช้ชีวิตกับแม่ ผมนอนไม่หลับเลยในช่วงแรกเพราะการปรับตัวที่มีคนอื่นมาอยู่ในบ้านแล้วเวลาการใช้ชีวิตไม่ตรงกัน ถึงขั้นผมสะดุ้งตื่นเพราะเสียงปั้มน้ำตอนแม่เข้าห้องน้ำตอนเช้า แล้วผมเป็นคน sensitive กับเรื่องเสียงมาก บางทีตอนเช้าสัก 7 โมงแกทำกับข้าวกิน กวาดบ้านหรือทำอะไรสักอย่าง ผมก็สะดุ้งตื่นเพราะเสียงมันดัง การกินข้าวต่างๆ แม่ผมกินง่ายและกินยากในคนเดียวกัน กินง่ายคือกินเมนูง่ายๆทำกินเองได้ กินยากคือ บางครั้งกินเนื้อสัตว์ได้ บางครั้งกินไม่ได้บอกว่าเหม็นคาว หรือกินอาหารรสจัด ติดหวานอะไรพวกนี้ไม่ได้เลย ตอนแรกก็สั่งข้าวให้กินผ่าน grab ไม่เวิค ก็เลยสั่งข้าวแบบรายสัปดาห์ที่ให้เค้ามาส่งที่บ้าน ก็ไม่เวิค สุดท้ายมาจบที่เค้าต้องทำกินของเค้าเอง ซึ่งเรื่องกินกลายเป็นว่าผมจะต้องพาแกไปซื้อของมาเก็บไว้รายสัปดาห์เพราะจะได้ทำกินเองได้ และแม่ผมเค้าไม่ทำอะไรเลย วันๆนึงตื่นมาดูทีวีห้องรับแขกยาวไปจนถึง 6 โมงเย็นแล้วก็ขึ้นไปห้อง จะวนลูปแบบนี้ทุกวัน เอาจริงๆแกปรับตัวอยู่บ้านนี้ได้ค่อนข้างช้า ผมยกตัวอย่างง่ายๆ บ้านผมเป็น digital door lock ตอนแรกที่ผมสอนแม่ แสกนลายนิ้วมือก็ใช้ได้ปกติ แต่พอวันนึงให้แม่ลองแสกนเข้าบ้านหลังจากไปซื้อของกันกลับเข้าบ้าน ประตูดันเข้า mode lock ตาย เปิดไม่ได้เพราะแสกนผิดถี่เกินไป เลยไปใช้กุญแจสำรองเข้าบ้านจากประตูอื่นแทน หลังจากวันนั้นเกือบๆ 1 สัปดาห์แกไม่ออกบ้านเลย ผมก็ถามเพราะอะไร แกบอกกลัวเข้าบ้านไม่ได้....

ประเด็นที่ 2 ความรู้สึกเป็นคนกลางระหว่างแม่และแฟน ผมรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติจากทั้งสองฝั่ง
ฝั่งแฟน พวกผมทะเลาะกันบ่อยมาก เจอหน้ากันก็จะมีเรื่องให้เค้าต้องเสียน้ำตาเสมอ คำพูดคำจาหลายๆอย่างมันเปลี่ยนไป ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม มันจะมีความน้อยใจ การประชดประชันหลายๆอย่างอยู่ในนั้น

ฝั่งแม่ รู้สึกได้ถึงความเกรงใจ ความไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวกับพวกผม เค้าพยายามอยู่ในพื้นทืี่ของเค้า นั่งดูทีวีแล้วก็ไม่พูดกับใครหรือสุงสิงกับใครเลย จนมันทำให้กลายเป็นความอึดอัดที่อธิบายไม่ถูก

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมเจอพวกนี้กำลังทำให้ชีวิตผมพัง ต่างฝ่ายต่างคิดว่าตัวเองมีแนวทางในการใช้ชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้กระทบกัน แต่มันทำให้ผมอึดอัดแบบไม่สามารถอธิบายได้ ผมรู้สึกได้ถึงความผูกมัดที่ผมไม่สามารถเอามันทิ้งไปได้ ผมไม่สามารถไปไหนได้เลย จะหาว่าผมเนรคุณหรืออะไรก็ได้ แต่ผมเครียดหนักถึงขั้นต้องไปพบจิตแพทย์ นอนไม่หลับ เพียงแค่แม่มาใช้ชีวิตอยู่ด้วย งานประจำที่ทำอยู่ก็เจอปัญหาทำงานไม่เรียบร้อย ปวดหัวทุกวัน ผม performance ตกอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีสมาธิหรือโฟกัสได้เลย ผมไม่สามารถหาแนวทางหรือทางออกยังไงให้มันดีที่สุดได้เลย กับแฟนผมก็ถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ผมว่าเวลา 10 ปีที่คบมาอาจจะไม่รอดก็ได้

ท่านที่ผ่านมาถึงตอนนี้ขอบคุณจริงๆ ผมไม่รู้จะระบายที่ไหนเลย หรือท่านๆมีคำแนะนำอะไรบอกผมได้เลย ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงกับชีวิตเหมือนกัน

ให้แม่อยู่กับพี่ชาย ไม่ก็ เอาพี่ชายมาอยู่บ้านนี้ เราไปอยู่กับแฟน

ยากนะปัญหาคุณเนี่ย พี่ชายคุณจะอ้างว่าที่ไม่ได้ความเพราะโดนยายเลี้ยงมาแม่ไม่ได้เลี้ยงแล้วก็จะบอกว่าคุณมันได้

ดีเพราะว่าได้อยู่กับแม่บลาๆๆ(แต่แท้ที่จริงมันไม่เกี่ยวมันเป็นข้ออ้างของคนไม่ได้ความ) คุณไม่ได้เล่าประเด็นที่ว่า

ความสัมพันธ์กับพี่ชายคุณเป็นอย่างไร ถ้าดีพอคุยกันได้ผมว่าเรื่องนี้ไม่ยากอย่างที่เม็นท์บนว่าเลยแยกย้าย ให้แม่

ไปอยู่บ้านญาติกับพี่ส่วนเราก็ดูแลเป็นเงินก็ได้เดือนล่ะเท่าไหร่ก็ว่าไปพี่ชายก็ต้องโอเคแหละ จบแค่นี้ง่ายๆ

ปล ปัญหาแม่ผัวลูกสะใภ้มีทุกบ้าน อยู่กับไม่ได้หรอกได้แค่นานๆเจอทีรักษามารยาทเป็นแบบนี้ 70% ที่เหลือ

อาจจะจำใจหรือผลประโยชน์สมบัติธุรกิจเลยต้องทนกันไป แฟนคุณก็เป็นระดับสอบบรรรจุได้ เขาก็มีความคิดของ

เขาตามนั้นแหละครับ แยกย้ายยยย

จากที่อ่านนี่ไม่ได้มีปัญหาทะเลาะอะไรกันเลยนะระหว่างแม่กับแฟน แค่เค้ายังไม่ได้รู้จักกันดีพอที่จะคุยกันแค่นั้นเลย มันเลยดูอึดอัด ก่อนอ่านผมก็คิดว่าคนเป็นแม่จะมีนิสัยป้าๆเหมือนบ้านอื่นแต่พออ่านจบ เอ้าไม่ใช่เลยแกไม่ได้มายุ่งวุ่นวายเลยนะจากที่อ่าน ถ้าให้ผมเดาแต่คงไม่รู้จะทำตัวยังไงมากกว่าแค่เป็นจุดเริ่มต้นของการปรับตัว


เริ่มง่ายๆที่ตัวคุณที่จะเริ่มเปิดใจเปิดปากถามความรู้สึกจริงๆจังๆ คุยกันแบบตัวต่อตัวนะว่ามันมีปัญหาอะไรไม่สบายใจช่วยระบายให้ฟังหน่อยจะได้ปรับตัวเข้าหากันได้บ้าง จะได้รู้ปัญหาว่าใครติดตรงไหนจะสามารถแก้ไขได้ยังไง


อีกเรื่องคือมอไซ แล้วทำไมไปยกให้อีกบ้านทั้งๆที่มันคือพาหนะหลักของแม่ที่จะไว้ใช้เดินทางด้วยตนเอง ถ้าให้ไปแล้วเอากลับมาไม่ได้ก็ซื้อใหม่ซะ แล้วก็สอนแม่ใช้ประตูใหม่ว่าถ้ามันล็อคมันจะแก้ไขยังไงได้อีกบ้าง

เข้ามาเป็นกำลังใจให้นะครับ ผมว่าต้องลองพยายามปรับตัวแก้ทีละปัญหา
1. เรื่องประตูที่เป็นติจิตอลดอร์ล็อค เปลี่ยนครับอาาจะใช้ติจิตอลเหมือนเดิมแต่ใช้รุ่นที่มันใช้บัตรทาบได้ หรือจะเปลี่ยนไปใช้แบบไขเหมือนเดิมไปเลย
2. คุณแม่ขับเป็นต่อรถมอเตอร์ไซ แล้วการจะไปไหนมาต้องใช้รถก็หารถมอเตอร์ไซมาให้คุณแม่ใช้ครับ จะซื้อรถใหม่ หรือมือสองหรือจะเอาขันของแม่ที่ให้ญาติไวก็ต้องไปเอามาครับ
3. เรื่องเสียงอันนี้ปรับอยากเป็นผมถ้าพอมีเงิน ผมจะซื้อบ้านน๊อคดาวน์เล็กๆ มาไว้ในบริเวณบ้านให้คุณแม่แยกไปอยู่ใกล้ๆ

ลองค่อยๆคิด หาวิธีปรับดูครับ จากที่ฟังมาปัญหาบ้างอย่างมันพอแก้ไขได้นะ ทั้งเรื่องรถเรื่องประตูอะไรแบบเนี่ย

เอาจริงๆกับพี่ชายกับผมก็ไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ครับ ผมก็เลยแยกมาใช้ชีวิตของผมเอง นี่อาจจะเป็นปัญหาใต้พรมอีกหนึ่งอย่างด้วยครับ

ผมอ่านแล้ว มันไม่น่าจะใช่ปัญหาของ ระหว่างแม่ผัวและลูกสะใภ้ แต่มันคือตัวคุณกับบุคคลทั้งสองมากกว่านะครับ

ผมจับประเด็นปัญหาได้ประมาณนี้นะ

1. ปัญหากับตัวเอง
- คุณสะดุ้งตื่นง่ายมาก << หมายความว่าร่างกายคุณเปิดโหมดระวังภัยตลอดเวลา อันนี้เพิ่งมาเป็นตอนแม่มาอยู่ด้วย หรือเป็นมาก่อนแล้วครับ ผลคือมันทำให้สมองส่วนควบคุมสมาธิและอารมณ์(prefrontal cortex)อ่อนล้า
- รู้สึกสูญเสียอิสระเหมือนโดนขังโดยการต้องมาอยู่กับแม่ แต่ดันรู้สึกผิดที่ดันไม่ชอบที่แม่มาอยู่ด้วยไปในตัว

2. ปัญหากับแม่
- แม่แสดงออกว่าเกรงใจ และไม่กล้าพูดอะไรตรงๆ ทำให้คุณยิ่งอึดอัด
- คุณต้องคอยจัดการแม่ในหลายๆเรื่อง เช่น อาหาร, ของใช้, การเดินทาง (ภาระ)
>> ในมุมแม่ เค้าเกษียรงานราชการ = สูญเสีย routine ไป ทำให้ดูเหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ(อันตรายนะ) เป็นไปได้ก็หา routine ใหม่ให้เค้า

3. ปัญหากับแฟน
- แฟนรู้สึกว่าตัวเองถูกลดความสำคัญ เกิดความน้อยใจ/ประชด/เสียน้ำตา/ความสัมพันธ์สั่นคลอน
- ทำให้คุณโดนกดดันสองฝั่ง คือไม่อยากให้แม่ลำบาก แต่ก็ไม่อยากให้แฟนเสียใจ
>> ในมุมแฟน จริงๆอาจจะไม่มีปัญหาอะไรกับแม่คุณเลยก็ได้ แต่อาจเกิดจากพฤติกรรมคุณที่เปลี่ยนไปจากการที่แม่มาอยู่ด้วย เกิดความเครียดสะสมจึงแสดงออกกดดันแฟนอีกต่อนึง

เหตุมันคือสถานะการมันเปลี่ยน แต่คุณไม่อยากยอมรับความเปลี่ยนแปลงนั้น/หรือยังรับการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ผมว่าคุณก็ต้องปรับตัวในการใช้ชีวิตกับแม่อ่ะ(ทิ้งแม่ไปคุณก็เศร้าอยู่ดี)

>>เริ่มจากจัดการใจตัวเองก่อน เอาให้เคลียร์ว่าจะเอายังไงอยากให้แม่อยู่ด้วยมั้ย ถ้าไม่ให้อยู่เรามีทางออกมั้ย ทางออกนั้นยิ่งทำให้เราเสียใจรึเปล่า
>> อาจจัดการเรื่องพื้นที่/เวลาส่วนตัว ให้ตัวคุณเป็นอิสระจากแม่บ้าง
>> สื่อสารกับคนทั้งสองให้เข้าใจ(แม่กับแฟน) ว่าคุณเจอปัญหาอย่างนี้ และอยากลองแก้แบบนี้
>> ตั้งค่าความสัมพันธ์กันใหม่อย่าปล่อยเงียบ
>> หา routine ใหม่ให้แม่ ปลูกต้นไม้/เลี้ยงหมา/แมว กิจกรรมชุมชน ออกกำลังกาย ถ้าไม่มีแม่คุณจะยิ่งเฉา เพราะเค้าอยู่ในกรอบมาตลอดเค้าหากิจกรรมเองอาจจะไม่ค่อยเป็น

ซับซ้อนจริงๆ

แม่เค้าก็ต้องมีที่อยู่ แต่มาอยู่ด้วยทำให้ชีวิตของคุณพังไป .. ตรงนี้ ผมเข้าใจเลย ผมก็อยู่บ้านเดียวกับแม่ผมไม่ได้ครับ เลยคิดว่าท่านฝืนอยู่กับแม่ต่อไปต้องไม่เวิร์คแน่เลย

ลองปรึกษากับญาติบ้างไหมครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

ซื้อมอไซค์มือสองให้แม่

ปั๊มน้ำไม่ชัวร์ว่ามีระบบบัฟเฟอร์แรงดันอยู่มั้ย ถ้ามีอยู่แล้วลองหาที่ครอบมาครอบ ตัดเป็นสเตนเลสใหญ่ๆหน่อยก็ได้ เจาะช่องระบายอากาศด้วย อาจจะลดเสียงได้บ้าง

ส่วนกิจวัตรของวัยเกษียณมันมีไม่กี่อย่าง คุณแม่ของคุณก็ปรับตัวอยู่แหละ ต้องดูว่าอยากทำอะไร ไม่อยากทำอะไร บางคนก็จับกลุ่มกับเพื่อนสมัยเรียนเที่ยวกัน

คุณต้องคุยแฟนเยอะ ๆ นะครับ รับฟังว่าเค้าไม่โอเคเรื่องไหนบ้าง และคุณก็บอกเค้าด้วยว่าปัญหาเป็นแบบนี้ เค้าพอจะแนะนำอะไรได้ไหม
ที่สำคัญนะ อย่าคิดเองตัดสินใจเองว่า เรื่องแค่นี้เอง แฟนต้องทนได้ หรือ ใช้สถานการณ์บีบให้เค้าต้องยอม บางเรื่องคุณอาจคิดว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่แฟนคุณอาจไม่โอเคเอามาก ๆ

ค่อนข้างเห็นด้วยกับ คห ด้านบนนะครับ ที่ว่า มันคือตัวคุณกับบุคคลทั้งสองมากกว่านะครับ

ผมเคยเป็นมาก่อนครับ

ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นมากๆเลยครับ
พอได้รับฟังจากหลายๆมุมมองทำให้ผมมองเรื่องนี้เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเลย ขอบคุณจริงๆครับ