เด็กผู้ใหญ่วันพระวันเจ้าน้าก็ไม่เว้นจกหมด

ม.ต้น สนุกแบบไร้เดียงสา เล่นเกม ทามิย่า ดิจิม่อน
ม.ปลาย เฮ้วไปเฮ้วมาตามประสาวัยรุ่น เข้าร้านเน็ต เล่นเคาท์เตอร์ หักจีบสาว อกหักครั้งแรก เตรียมสอบเอ็นท์
มหาลัย หัดเป็นผู้ใหญ่ ใช้โนเกียจอสี ใช้ชีวิตแบบลองผิดลองถูกไปเรื่อย มีแฟนที่คบกันแบบจริงจัง
วัยทำงาน ทำงาน แต่งงาน สร้างอนาคต มีลูกมีครอบครัว วันๆเครียดชิหาย 555+

สำหรับผมชอบทั้งคู่นะ แต่คนละอย่าง คนละบริบท

วัยเด็ก ชอบความสนุก ไม่มีภาระให้คิดมากมาย ได้ใช้เวลาร่วมกับเพื่อนๆ

วัยทำงาน ชอบตรงความอิสระ อยากได้อะไรก็หาเอง ได้สนองนีดหลายอย่างที่วัยเด็กเราทำไม่ได้

วัยเรียนประถม มัธยม ชอบมากกว่า

แต่ถ้าวัยเรียนมหาลัย ชอบทำงานมากกว่า ตอนเรียนมหาลัยเครียดชิบหาย

วัยเด็กดีกว่า ช่วงนี้เครียด

ผมครับ ไปเรียนทุกวันเหมือนไปลงนรก ทั้งๆจริงๆแทบไม่เคยโดนใครบูลลี่ีเลย แถมแทบจะไม่ต้องรับผิดชอบ
อะไรเหมือนวัยทำงานด้วย เพื่อนก้อมีแบบสนิทกันคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ที่ไม่ชอบคือสังคมโรงเรียนแบบไทยๆ
ที่แทบไม่มีอิสระให้นักเรียนเลย ทั้งการแต่งตัว ทั้งการลุกไปโน้นมานี้ กิจกรรมในโรงเรียนก้อไม่คอยจะแมตช์
กะผมให้เอนจอยด้วยเท่าไร การเรียนให้สอบผ่านมันเหมือนกับต้องทำให้ได้ตามใจอาจารย์ หรือตามหลักสูตร
ให้ได้แค่นั้นพอ จะคิดแตกต่างแบบสร้างสรรค์ก้อไม่ได้ แถมคนชอบเล่นเกมส์อย่างกลุ่มผม ก้อเปรียบเหมือน
ประชากรชั้น2ของโรงเรียนอีก ผู้ชายคนอื่นจะจีบใครก้อจีบได้จะติดตไม่ติดอีกเรื่อง แต่ถ้าเป็นกลุ่มชอบเล่น
เกมส์จะไปจีบใครนี้ รับประกันความผิดหวังไว้ได้เลย ไม่มีผู้หญิงคนไหนเอาหรอก ผิดกับสมัยนี้ลิบลับ

วัยเด็ก

ผมก็ชอบวัยทำงานมากกว่าครับ ไม่ต้องมีสอบอะไรมากมาย แต่ถ้าไม่นับว่าวัยทำงานบุคคลอันเป็นที่รักจะทยอยจากไปก็ไม่ค่อยชอบเท่าไร

ชอบตอน มปลายสุดครับ ใช้ชีวิตสนุกไปวันๆของแท้

ผมชอบตอนนี้ ดูดิ้นรนและเครียดดี

มีเงินเยอะขึ้น แต่ความสุขในชีวิตที่อยากใช้ค่อยๆหายไปตามความเคลียดที่สะสม