ไปงานข้างนอก ต่างจังหวัด ปวดขี้มาก แบบจุกตูดแล้ว

ขอตัวคนอื่นไปเข้าห้องน้ำ แต่ร้านต่างๆ มันจะสกปรกๆ แถมห้องเต็ม

เลยโชคดีเจอร้านนวด ขอเข้าไป สะอาดมาก ปล่อยเต็มที่ อายเหมือนกัน

ผมนี่บ่อยเลยเพราะลำไส้ไม่ดี แต่ส่วนมากรอดเพราะปั๊ม
มีวิกฤติสุดคือกลับบ้านนอกเทศกาล รถติดยาว ปั๊มอยุ่แค่มองเห็นระยะสายตา แต่รถไม่ขยับ
ในหัวคือแบบคิดไปล้านแปด มองข้างทางมีป่ากะว่าถ้าไม่ไหวจอดแมร่ง ตรงนี้แหละ แถมเผลอๆเข้าปั้มอาจคิวยาวคนแน่นเพราะปกติเทศกาล ผญ จะเนียนมาใช้ห้องน้ำชายด้วย แต่เหมือนโชคช่วยรถเคลื่อนทั้งขบวน แต่มันทีปั๊มใหญ่กับปั๊มเก่าๆ เลยวัดใจขี้ปั๊มเก่าเลี่ยงคนเยอะ ถือว่าตัดสินใจดีมีห้องว่างแต่สภาพคือ แมร่งติดตา คิดภาพแล้วกลืนข้าวไม่ลง แต่นะจังหวะนั้นเบ่งเต็มหลอด รอดไป

ประจำครับ
ขี้นอกบ้านจนชิน

ไปมาหมด
เซเว่น
ปั๊มกาก
ร้านอาหารข้างทาง
ร้านยา

Top tier สำหรับผมคือ
ศูนย์ขายคอนโดที่มันตั้งชั่วคราวอะ

เคยเสียกกน.ไปเลย เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้รู้ว่าแพ้นมวัว ท้องเสียแบบวิ่งไม่ทัน

นั่งรถทัวร์จาก ตจว เข้า กทม ปวดขี้แบบไม่ไหวแล้วจนรถทัวร์ต้องจอดให้ขี้ในปั๊ม โดยที่ทั้งรถรอผมนั่งขี้จนเสด

งานพิธีอะไรสักอย่างที่มหาลัยครับ ไม่ไหวลุกออกมากำลังจะดิ่งไปห้องน้ำแต่แตกก่อน เลยรีบวิ่งไปมอไซค์ขับกลับหอ ระหว่างทางก็กลั้นไม่อยู่ ผลคือเบาะรถเปียกเลย แต่ก็แอบโชคดีนะที่ไม่มีใครเห็น

นั่งรถทัวร์กลับบ้านสมัยมหาลัย ก็ชั่วโมงกว่าๆ อะ

ผมขี้ทุกวัน ถ้ามันไหนขี้ตอนเช้าแล้วก็โล่งสบายใจ ถ้าไม่ได้ไปกินอะไรผิดสำแดงก็ปลอดภัย

แต่ถ้ายังไม่ขี้ก็ต้องลุ้น ถ้าได้เดินทางไกลๆ ต้องซื้อชาเขียวใสมากินตลอด แต่ต้องแลกกับการท้องผูกไปอีกวันนึง

เคยสองที ครั้งแรกตอนสอบเข้ามหาลัย ก่อนสอบปวดขี้เข้าห้องน้ำ เริ่มสอบแล้วไปแปบนึง รีบไปเข้าห้องสอบ อดทนต่อในห้องสอบ ๆเสร็จเข้าต่อ ทรมานฉิบหาย


ครั้งที่สองไปตัดผม ทนไม่ไหว ถามหาห้องนี้ ดีที่ร้านมีห้องน้ำบริการว่างอยู่

ขับรถออกจากบ้านไปทำงานเสือกไม่ปวด พอเลี้ยวออกจากหมู่บ้านแป้บเดียวมาเลย กลัวไปทำงานสายเลยขับต่อไปกะไปปล่อยที่ออฟฟิศ แต่มันปั่นป่วนขั้นสุดคือผมว่าผมอั้นได้อีกไม่นาน ขนลุกแล้ว ตัดสินใจยูเทิร์นกลับเข้าบ้านเลย แม่ยังงงบอกลืมอะไรอะ 555

นึกถึงสมัยมัธยมเลย ไปเดตกับแฟน จำไม่ได้ว่าไปกินไรกัน ซักพักรู้เลยว่าเด่วท้องเสียแน่ แต่ยังฝืนไปต่อพาแฟนไปเดินเล่นนู่นนี่นั่น ละไปส่งบ้าน คือจังหวะนั้นรู้เลยไม่รอดแล้ว พอส่งเสร็จขี่มอไซออกมาจากบ้านแฟนได้ซักพัก เรียบร้อย เต็มกางเกง โคตรอนาถ ทำไรไม่ได้ต้องขับไปต่อให้ถึงบ้าน เดินกำกางเกงตัวเองไม่ให้มันไหลออกมาแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ พ่อก็งงทำไมมันไม่พูดไม่จา เป็นประสบการณ์ที่โคตรเละ ดีนะไม่เขร้แตกตอนอยู่กับแฟน ไม่งั้นน่าจะอนาถสุดๆ

จนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เคยเล่าให้แฟนฟังเลยเรื่องนี้ ฮาตัวเองชิบหาย ทำไปได้

ผมเคยขี้ในป่าบนยอดดอยอินทนน ตอนไปเดินกิ่วแม่ปาน
เป็นการขี้ที่ระทึกมาก เพราะทางมันลาดเอียง ผมต้องเกาะต้นไม้ไว้มือนึง พุ่มก็ไม่ได้ทึบมากผมมองออกไปก็เห็นคนเดินไปเดินมาจางๆ กลัวเค้าหันมาเห็นเหมือนกัน 55555+

บนทางด่วนที่รถติดเป็นอะไรที่ระยำที่สุด สูดหายใจลึกๆ ปิดเพลง ห้ามใครคุยด้วย เสริจหาปั้มที่อยู่ใกล้ทางลงที่ใกล้ที่สุด ที่เหลือภาวนาให้รถมันขยับเรื่อยๆ

มีครั้งนึงกำลังจะออกจากพารากอน อีกนิดนึงจะออกเส้นพระราม 1 ละเกิดปวดขึ้นมา กะว่าจะไปเข้าปั้มตรงพระราม4 แต่รถแม่งติดมากไม่ไหว บอกเมียต้องเข้าละ ขับไปรอตรงรพ.ตำรวจละกันนะ แล้วลงไปเลยวิ่งเข้าพารากอน เมียจะไปตรงนั้นได้ไม่ได้ไม่รู้ รุ้แต่กุไม่ไหวละ

เคยแย่ที่สุดคือ ไปห้างห้องน้ำผช.เต็ม โซนพวก department store จังหวะนั้นเปลี่ยนโซนไม่ได้แล้ว เปลี่ยนชั้นก็ไม่ได้ กลั้นใจเอาวะน้ำผู้หญิงโล่งอยู่ ซักพักก็คนมามันมารอต่อ 2-3 คน ไม่กล้าออก ต้องโทรมาบอกเมียให้มาช่วยหน่อย

เคยครั้งนึงตอนที่กำลังนั่งรถไปสอบ แต่ตอนนั้นไม่ไหวแล้ว โดดก็โดดวะแล้วลงป้ายที่มีปั๊มก่อนเลย

นั่งรถไปดอย ปวดตลอดทาง ถึงยอดดอย เจอห้องน้ำสังกะสี ทางเข้ารก
เปิดประตูเข้าไป อึเต็มพื้น มีส้วมหลุมอยู่ตรงกลาง หายปวดเลย

กลับจากหัวหิน แวะกินข้าวแกง ตรงแถวๆสามร้อยยอด เลยอยากชมวิวนาเกลือ เลยเข้าทางลัดเพื่อไปคลองโคน อยุ่ดีๆปวดขี้ ไม่มีปั้มเลย วัดก็เลยมาแล้ว ไม่ไหว เข้าข้างทางป่ามะพร้าว นั่งขี้หลังรถ แฟนอยุ่ในรถ ล้างตูดด้วยน้ำสองขวด ขับมาไม่ถึง 2 นาทีเจอวัดแวะอีกทีล้างให้สะอาด

ซั่งปัจจุบันก็ขี้ทุกที่ครับ แต่ต้องมีน้ำล้าง ไปฮ่องกงต้องซื้อขวดน้ำพับได้ติดไว้เลย