ผมให้นะครับ ไม่เก็บมาคิดมากด้วยว่าควรไม่ควร ช่วงปีหลังๆผมมีแนวคิดที่ว่า ถ้ามันไม่ได้หนักหนาอะไรกับชีวิต ก็ใจดีกับโลกกับสังคมบ้าง แล้วเดี๋ยวมันจะมีเรื่องดีๆเข้ามาในชีวิต ซึ่งแล้วมันทำให้ชีวิตดีขึ้นจริงๆ เวลามีปัญหา มันก็มักมีโอกาสเข้ามาช่วยแก้ไขให้ตลอด เหมือนโลกมันก็ยังพอใจดีกับเรา เหมือนที่เราใจดีกับคนอื่นๆเช่นกัน พอคิดแบบนี้แล้วการใช้ชีวิตมันสบายขึ้นเยอะ

-ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

-ตั้งครรภ์

-ภิกษุ

นอกเหนือจากนั้น มาก่อนได้ก่อน

ก่อนเคารพสิทธิคนอื่น เคารพสิทธิตัวเองก่อน

คนแก่ลุกให้

สาวๆไม่ลุก

ผมจะลุกให้ก็ได้

แต่

มี

ข้อ

แม้

เเล้วเเต่วันอะ วันไหนทำงานเหนื่อยๆ เมื่อยขา ถ้าไม่ใช่คนท้อง หรือคนพิการ ผมไม่ลุกให้นั่งอะ

คนแก่ ดูมีอายุ ดูเหนื่อยๆ ผมให้หมดอะ ไม่สนใจเลย
คนเพศไหนก็ตาม เจ็บ บาดเจ็บ พิการ ท้อง พระภิกษุ ผมให้มาตราฐานเหมือนคนแก่ครับ ลุกให้นั่งหมด

แต่สตรีที่ไมไ่ด้เข้าปัญหาข้อบน = ไม่ให้ครับ

ดูหน้างานครับ เด็กน้อยที่ยืนจับไม่ถึง คนท้อง คนแก่คนเจ็บ คนพิการ คนแบบดูจะยืนไม่ไหว หรือคนของเยอะแบบถือยืนไม่ได้นานๆแน่ ถ้านั่งแล้วเห็นลุกให้แบบอัตโนมัติเลย สตรีโปรดยืนต่อไป

ถ้ารถไฟฟ้าคงลุกตลอดแหละ แต่รถเมล์ต้องดูหน่อยเนี่ยเจอตอนนี้เลยสดๆร้อนๆขึ้นมาไม่จ่ายเงินค่ารถนั่งด่ากระเป๋ากระเป๋าก็ไล่ลงรถไม่ได้เพราะแกเล่นขึ้นป้ายก่อนทางขึ้นทางด่วนมันทำอะไรไม่ได้และ

ผมจะไม่นั่งแต่แรก กลัวลงโซเชียล

อยู่ที่สามัญสำนึกของแต่ละคนละกันครับ
ส่วนของผม ถ้าไม่ได้ลำบากชีวิตอะไรมาก ก็ลุกให้ยืนหมดครับ

ถ้าคนพิการ คนท้อง คนแก่ เด็ก ผมลุกให้หมด

คนท้อง คนสูงวัย พิการ เด็กเล็กๆ ผมลุกให้นะ ส่วนคนอื่นๆแล้วแต่อารมณ์ครับ

ผมลุกให้หมด ถ้าตรงนั้นไม่มีที่ว่าง ไม่จำเป็นว่าผมนั่งที่นั่งแบบไหน เห็นเดินเข้ามา ผมลุกให้ก่อนเลย
ขาเรายังแข็งแรง ไม่ได้ลำบากอะไร ผมลุกให้หมด

ส่วนตัวผมลุกให้นะ ไม่รู้สิแค่รู้สึกว่ามันเรื่องเล็กน้อยมากเลยที่จะทำให้สังคมมันน่าอยู่ ไม่เคยคิดไกลตัว แค่คิดว่าคุณป้าก็รุ่นแม่เรา ผู้หญิงยังไงก็คือผู้หญิง การเสียสละไม่ใช่ว่าต้องทำแล้วหน้าจะหล่อขึ้น หรือหวังใครมาเชิดชูชื่นชม มนุษย์มันก็คือสัตว์สังคมที่จะต้องเรียนรู้และปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกัน มันก็แค่นั้น..

ผมจะลุกให้ที่นั่งอยู่ 3 กลุ่ม

1.คนแก่จริงๆ&คนพิการ
2.หญิงท้อง&หญิงที่มีลูกเล็ก
3.เด็กที่ไม่เกินมัธยม

3 กลุ่มนี้ ผมลุกให้ตลอด

อ้อ มีกลุ่มพิเศษด้วย สาวๆสวยๆ ที่โดนใจ อิอิ