ผมเคยพี่เจอคนนึง แกเปิดใจเล่าให้ฟังตอนกินเหล้า

แกบอกสมัยเรียนมหาลัย มันเหมือนเป็นจิตเภทแบบอ่อนๆ เหมือนแกหลงผิดว่าแกเป็นดารา มีคนมาคอยตั้งกล้องแล้วเฝ้าดูอยู่ มีการตอบสนองของสิ่งรอบตัวให้เข้ากับชีวิตแก

หลงขนาดกระทั่งว่า มีคนรู้เรื่องที่แกคิดในหัว

จากนั้นพฤติกรรมก็เริ่มเปลี่ยน ไม่คุยกับใคร ไม่ค่อยอาบน้ำ แต่ก็ยังดิ้นรนจนจบมาได้ เหมือนจะเรียน 8 ปี แกเริ่มดีขึ้นเองประมาณปีที่ 6 เพราะความกดดันลดลง ได้เรียนกับรุ่นน้องมากขึ้น ไม่เจอคนที่ทำให้แกเป็นประสาท

แต่ตอนเรียนคือ ทุกคนคิดว่าแกก็คงเครียดเฉยๆ สมัยนั้นยังไม่มีสื่อที่สะท้อนเรื่องโรคทางจิต แม้แต่ซึมเศร้า อะไรแบบทุกวันนี้ก็ไม่มี ใครป่วยก็ต้องไปหาหมอเอง

แกบอกเคยไปปรึกษาหมอ แต่ไม่กล้าพูดสาเหตุจริงๆ หมอก็เหมือนถามๆไปงั้นแล้วก็ให้ยาแก้เครียดมา ก็นอนเยอะขึ้น

มีครับ มีโอกาสหายได้ แต่ขึ้นอยุ่กับวินิจฉัยและความรุนแรง

แต่สิ่งสำคัญ คือ ยา และความสม่ำเสมอในการติดตามรักษาต่อเนื่อง

ไม่รู้ว่าเ้าข่ายมั้ย เคยเจอคนนึงแกเป็นเกย์ แต่แกคิดว่าแกเป็นชายแท้ พยายามมีแฟนเป็น ผญ หลายคน
ก็ไม่สำเร็จ ช่วงหนักๆ เหมือนเป็นซึมเศร้าแถมไปด้วย ช่วงนึงแกมีแฟน ละดันไม่มีงานประจำทำ
พองานหมดตังก็หมดไปเรื่อย ๆ พอตังเริ่มหมด ผญ แม่มรวมหัวกันไล่แกออกจากหมู่บ้าน
ที่ดิน บ้าน รถ ที่แกซื้อโดนเอาไปหมดเลย ยังไม่รวมกับที่พาครอบครัว ผญ เที่ยว ตปท
กับทัวร์ยุโรปอีก

แกก็เลยเกลียด ผญ แล้วไปชอบ ผช แทน ตอนนี้ชีวิตแฮปปี้ ไม่มีแฟน แต่เข้ายิมประจำ
งานก็มีมากขึ้น แล้วก็จ้างหนุ่มจากหมู่บ้านนั้นมาเอ็นเรื่อยๆ

ผมนึกถึงเรื่องนี้ครับ
และชอบมาก
แต่นี่พระเอก คือ อัจฉริยะ

เคยเจอติดยาจนหลอน เหมือนคนบ้า
บำบัดหายกลับมา ปกติเลย คนดีคนหนึ่ง
พอกลับไปเล่นยาอีก ทีนี้กลับมาไมไ่ด้แล้ว

ยังไม่เคยเจอกลับมา100%สักคน

เพื่อนคนนึงโดนหมากัดที่แขน เป็นอาการซึมเศร้าเลย แบบจะ ฆตต ก็หาหมอทานยาจนปรับสมดุลได้ เจ้าตัวยังบอกเลยหยุดยาไม่ได้ ไม่งั้นอาการกำเริบ

ผมเคยโรคจิตเอากกน.แฟนมาดมตอนมี sex กัน ยิ่งมีกลิ่นน้ำหรือมีน้ำหล่อลื่นติดด้วยยิ่งคึก

แต่พอเจอตกขาวเข้าไปเรื่องจบ รักษาอาการโรคจิตนั้นหายขาด

กลับมาไม่ได้หรอกครับ เต็มที่ได้แค่ 70-80 + ต้องกินยา

ไม่เคยครับ กลับมาได้แต่ไม่หายขาด เพื่อนผมคนหนึ่งคือไปฝึกงานแล้วเครียดจัด ได้ยินเสียงในหัวตลอดเวลา ก็ทานยาครับแต่หยุดทานไม่ได้ มันเลยไปบวชทำสมาธิ บ้าไปกว่าเดิมอีกทีนี้จากนั้นมันก็สึก แล้วพยายามกลับมาเรียนแต่ก็เรียนไม่จบ แล้วก็กลับไปบวชอีกคราวนี้มันลองภาวนาให้น้อยลงก็พอกลับมาได้บ้าง แต่ตอนไปเยี่ยมเมื่อสัก10ปีที่แล้วก็ดีขึ้นมากกว่าตอนเรียนครับ แต่ไม่หายขาด นานๆจะได้ยินเสียงในหัวบ้าง

เป็นครับ พอน้อนหนอนพ่นน้ำก็หาย ก่อนนั้นนี่จิตหงุดเงี๊ยวมาก