เดือนก่อนหลานผมที่ต่างจังหวัดก็เพิ่ง ผูกคอ ฆตต.ไปเหมือนกันครับน่ากลัวจริงโรคนี้

เพื่อเก่าผม เป็นเพื่อนสนิทตอน ป.5 ประมาณ10 กว่าปีที่แล้ว พยายาม ฆตต ไป 2 รอบ

รอบแรกมีคนเห็นเลยช่วยทัน แต่ไม่ได้รักษาอะไร เพราะตอนนั้นเรื่องโรคซึมเศร้า พูดตรงๆว่าคนยังไม่ได้ตื่นรู้มากนัก

ทั้งๆที่พอมองย้อนกลับไป คือ อาการซึมเศร้าแท้ๆ น่าจะผลจากการเลิกกับสามี แล้วมีเรื่องแย่งกันเลี้ยงลูก

ครั้งที่ 2 ไม่มีคนเห็น มาเจอตอนเสียแล้ว พอคิดถึงเรื่องนี้ผมยังซึมมาตลอดเลย

ยังไงก็สู้ๆนะครับ

สู้ๆครับท่าน

ท่านต้องต่อสู้กับอะไรหลายอย่างเลย

หมอ รพ รัฐครับ ตอนนี้จะเปลี่ยนหมอละครับ คนไข้เคยกินยาเกินขนาด เขาก็ยังให้ยาตัวเดิมมาเยอะอีก งง เลยผม

สภาพแวดล้อมสังคมที่อยู่รอบตัว ถ้าไม่มีสิ่งเหล่านี้มากดดัน น่าจะช่วยได้เยอะ ขอให้ผ่านไปให้ได้ครับ

แฟนผมก็เป็นหนัก มาหลายปี กินยาวันนึงเป็นกำมือ ยังโชคดีไม่เคยคิดจะ ฆตต .

ขอให้่ผ่านไปได้ ท่านก็ต้องดูแลตัวเองด้วยฮะ

โคตรจะหลายปัจจัย

แมร่ม มาจากประวัติส่วนตัววัยเด็ก ความเครียด ความกดดัน

สภาพแวดล้อม พอเริ่มเตาะแตะมันมาจากความเครียด

แล้วสะสมเกิดเป็นภาวะ แล้วภาวะบวกการสะสมความเครียด

กลายเป็นสมองหลั่งอะไรไม่รู้แมร่งผิดปกติ

และจากภาวะกลายเป็นโรคซึมเศร้า

และโรคห่านี่ก็มีหลายระดับอีก


ผมก็เคยเป็นแมร่งและอาจจะยังไม่ไปถึงระดับลึกๆ

เอาตัวเองออกจากสภาพแวดล้อมนั้นก่อนเป็นอย่างแรก

และอาจจะต้อง On ยาไปแบบพักเล็กๆ


และเริ่มจากตื่นรู้สภาวะตัวเองด้วย แต่มันทำยาก มันจะรู้ว่าแมร่งมันมาละ


สุดท้ายผมหายด้วย หยิบรองเท้าไปวิ่งเช้า เย็น ทุกเดือน เริ่มลดยา

หลังจากนั้นก็จะพอรู้ละว่ามันมา


ทำสมาธิก่อนทำงานห้านาที


ไม่เก็บห่านไรไว้ ด่าได้ก็ด่า แต่แบบด่ากับคนที่ฟังได้นะ ไม่เก็บมันไว้รอระเบิดแบบเมื่อก่อน


และก็ออกไปใช้ชีวิตบ้าง มันก็เริ่มดี


จะบอกว่าคนรอบข้างช่วยมั๊ยนะ ถ้าไม่เข้าใจมันจะแย่กว่าเดิม กว่าจะผ่านมาได้ไม่ง่ายเลย


เอาจริงๆ คนที่เข้าใจโรคนี้คือ นั่งฟังไม่ให้ความเห็น แค่ฟัง แล้วก็ฟัง

พอฟังจบพาไปหาอะไรอร่อยๆกิน แล้วก็พาไปเรื่องอื่น

เคยช่วยคนอื่นได้ คือทำแค่นี้จริงๆ แล้วก็แบบมีไรมาเล่าให้กูฟังนี่มา



มันไม่ใช่แค่แก้ปัจจัยเดียวแล้วหายจริงๆครับ

จะอย่างไรก็ให้กำลังใจนะครับ หวังว่าจะผ่านมันมาได้

โรคนี้มันยากจริงๆ
โดยเฉพาะคนใกล้ตัว เพราะต้องเป็นจุดรับอารมณ์ของคนเป็นโรคนี้แบบหลีกเลี่ยงลำบาก จะกลายเป็นซึมเศร้าอีกคนไปแทน

ส่วนคนเป็นก็ยากในมุมของคนเป็น การต้องยอมรับว่ามันเป็นปัญหาและต้องแก้ไขมันก็ยากสำหรับคนเป็นหลายๆคนจริงๆ เพราะอยู่ที่มุมมองของบุคคลนั้นเป็นหลักเลย ที่จะทำให้จิตใจและอารมณ์ของเค้าดิ่งหรือไม่ดิ่ง จะรับมืออาการได้หรือไม่ได้

ใครที่กำลังประสบเรื่องนี้อยู่ก็ขอให้รับมือให้ดีที่สุดนะครับ เป็นกำลังใจให้เสมอ

ให้กำลังใจครับ

สำคัญที่สุดเลยคือให้เวลากับเค้ามากๆ รับฟังเค้าและไม่ตัดสินเค้าครับ

แต่แค่ฟังอย่างเดียวก็กินพลังชีวิตเรามากมายแล้วครับ เพราะงั้นท่านต้องรักษาใจท่านเองมากๆเช่นกัน

เวลาคนซึมเศร้าจะมองแต่ด้านในของตัวเองล้วนๆ ไม่เปิดรับสิ่งใดๆ แม้แต่คำแนะนำของเรา

แค่พยายามให้เค้าได้ทำอะไรได้ต่อเนื่อง ก็ดีมากแล้วครับ เพราะโลกมันมืด เค้าจะไม่ชอบอะไรเลยที่เคยชอบ

อยากดีขึ้นต้องจัดตารางชีวิตให้ไม่มีเวลานั่งว่าง แม้จะต้องฝืนก็ต้องทำเช่นลุกเดิน5นาที ทุกชม

ไม่งั้นมันดึงสู่ด้านใน แล้วก็จะเศร้าตามมาเพราะมัวแต่คิดวนปัญหาในใจซ้ำๆ

จนกว่าเค้าจะแก้ปัญหานั้นได้ หรือยอมรับปัญหาได้มันใช้เวลานานมาก

ซึ่งเค้าไม่สามารถผ่านไปได้ จนลงเอยด้วยการหนีปัญหา


ขอยาดแนะนำเพราะเคยเป็นเหมือนกันครับ

ผมก็เคยเป็น กินยาอยู่3ปี ต้องคอยสังเกตดีๆครับ ช่วงที่เค้าดิ่งมากๆ มันจะมีอาการอยู่ อย่าให้อยู่คนเดียว

ขอให้ปลอดภัยนะครับ เป็นกำลังใจให้ท่านและแฟนนะครับ เพื่อนผมก็จากไปจากโรคซึมเศร้า ทั้งๆที่เราบอกว่าไว้เจอกันใหม่ แต่ได้เจออีกทีตอนไปงานศพด้วยการ ฆตต.

ทำได้แค่เป็นกำลังใจให้คุณครับ ฮึบๆ

ส่วนตัว เคยผ่านจุดที่เลวร้ายที่สุดมาแล้วเหมือนกันครับ แฟนเป็น ไม่บอกใคร ไม่พูดกับใคร นอนไม่ได้ เพลียตลอดเวลา หาหมอ 3-4 ที่กว่าจะเจอคนที่จ่ายยาที่ได้ผล


หลักๆเท่าที่ดูคือ สภาพรอบกายมีผลมากต่ออาการ การนอนหลับ การพักผ่อนคือสิ่งที่ขาดไม่ได้ การอยู่ด้วยแต่เป็นแค่ที่พักพิงก็ค่อนข้างสำคัญ คนที่เป็นโรคนี้เค้าจะกังวลตลอดเวลาว่าเป็นภาระคนอื่น ไม่กล้าพูดกับคนอื่น และถ้าโดนกดดันให้พูดเยอะๆมันจะยิ่งแย่ลง


สิ่งที่คนรอบตัวต้องทำคือ ห้ามตัดสิน ห้ามบอกว่าทำไมไม่ทำแบบนั้น ควรจะนั่งรับฟังให้เค้าระบายไปเรื่อยๆ แล้วก็เก็บมาปรับปรุง


ยากครับ ไม่ง่ายแน่นอน บอกได้แค่ว่าต้องสู้ๆ ต้องพยายาม อย่าแสดงให้เค้าเห็นว่าท้อ หรือเหนื่อย เพราะจะทำให้เค้าคิดว่าเป็นภาระมากขึ้นไปอีก


ที่สำคัญคือ ต้องบังคับหรือควบคุมให้กินยาเป็นประจำและต่อเนื่อง ถ้ายาไม่ได้ผล หรือไม่ดีขึ้น ต้องเปลี่ยนหมอ เปลี่ยนยา หา thrid opinion เรื่อยๆครับ


ยามีที่ทั้งได้ผล และไม่ได้ผล หรือบางทีผลข้างเคียงมีปัญหามากกว่าการแก้อาการ มันก็ต้องปรับไปเรื่อยๆครับ และถ้าอาการไม่คงที่ ญาติควรต้องคุยกับหมอด้วยว่าต้องสังเกตุอะไร หรือรับมือแบบไหนเมื่อมีอาการแบบไหน