ช่วงนี้เห็นในหลายเพจที่เกี่ยวกับการ์ตูน ชอบทำคอนเทนต์แนวๆ ตัวร้ายสุดสิ้นหวังในโลกมังงะ
ที่เห็นติดอันดับบ่อยๆ น่าจะเป็น ราชามด "เมลเอม" จาก HunterxHunter กับ ฟรีเซอร์ จากดราก้อนบอล
ที่เหลือก็ประปราย เช่นตัวร้ายจากเคนชิน บ้าง โจโจ้บ้าง

แต่เด็ก(หนวด)วัยโข่งแบบผม ที่เพิ่งได้กลับมาอ่านการ์ตูนเก่าอีกรอบ ถึงกับขนตูดชูชัน
เมื่อเจออีกหนึ่งตัวร้ายสุดสิ้นหวัง

"เหวินจ้ง" [聞仲]- ราชครูแห่งอิน จากเรื่อง Hoshin Engi หรือ ตำนานเทพประยุทธ์ นั่นเอง

ซึ่งจริงๆแล้วตำนานเทพประยุทธ์ก็คือการนำเอาวรรณกรรมจีนอย่าง ห้องสิน มาตีความ เรียบเรียงใหม่ สไตล์โชเน็นครับ เล่าเรื่องของ ต้ากงอ้วง(พระเอกของเรื่อง)* สู้กับจอมวายร้ายอย่างต๋าจี่ ซึ่งเป็นชนวนเหตุของการล่มสลายของราชวงศ์ "อิน" ในอดีต ก่อนเปลี่ยนเป็น โจว ตามตำนานนั่นแหละครับ แล้วก็มีเหล่าเซียนเข้าร่วมต่อสู้ด้วยมากมาย จนไปถึง last boss ของเรื่อง (ที่เรื่องนี้ตีความไปสุดอยู่เหมือนกัน )

อย่างไรก็ตาม หนึ่งในสุดยอดตัวร้ายที่ผมกำลังพูดถึงคือ ราชครูแห่งอิน หรือ เหวินจ้ง นั่นเองครับ



ซึ่งบอกเลยว่า ด้วยพลังของเหวินจ้ง ตอนอ่านนี่โคตรสิ้นหวังเลย เพราะรู้เลยว่าพระเอกกับพรรคพวกเอาไม่อยู่แน่ๆ
ลำพังตัวเหวินจ้งเองก็เก่งแล้ว (เป็นเซียนที่มีร่างกายธรรมชาติ เกิดจากการฝึกฝน)


เหวินจ้ง ยังมีสัตว์เทพ อย่าง เฮยฉีหลิน
แต่เป็นสัตว์เทพขนาดใหญ่ มีเกราะที่ป้องกันการโจมตีรุนแรงได้ เคลื่อนที่ในอากาศได้





รวมถึงยังได้รับเป่าเป้ย 1 ใน 7 สุดยอดอาวุธแห่งโลกเซียน "จินเปียน" มาครอบครองอีก
ซึ่งเป็นแส้ที่โหดสัส มากๆ ฟาดภูเขาแตกยับๆ



เหวินจ้งเองยังมี 4 เซียนแห่งอิน เป็นลูกน้องในสังกัดอีกด้วย (นี่มึงไม่ใช่ลาสบอสแน่นะ )


ทีนี้ไปดูวีรกรรมของ เหวินจ้งในเรื่องบ้าง ว่าโชว์เทพขนาดไหน จนผู้อ่านถึงกับท้อ หมดวังเลยทีเดียว

1. ในอดีต แกนี่แหละที่ขับไล่ต๋าจี่ และพรรคพวกออกจากอินไปในอดีต จนต๋าจี่ต้องถอยไป และไปอัพพลังมาใหม่ (ซึ่งอัพมาใหม่ก็ยังไม่กล้าชนตรงๆด้วยนะ ทำสัญญาสงบศึกกันเพื่อสู้กับพระเอก)

2. เกือบจะเก็บ ต้ากงอ้วง ได้สองสามครั้ง แต่ปล่อยไป เพราะติดรู้สึกผิดที่เซียนในสังกัดเข่นฆ่ามนุษย์ เลยปล่อยพระเอกไป

3. แกสอน เจ้าเมืองอิน มาตลอด 300 กว่าปี (ด้วยความเป็นเซียน) เป็นราชครูมาทุกยุค ปั้นking มากับมือ

4. ทีเด็ดเลย ในช่วงสงครามโลกเซียน ระหว่างเกาะ "คุนหลุน" ของพระเอก กับ "จินเอ๋า" ของฝั่งเซียนมาร
12 เซียนแห่งคุนหลุน ต้องรวมตัวกันปราบ เหวินจ้ง คนเดียว

และผลการต่อสู้เป็นที่แน่นอนว่า จาก 12 เซียน เหลือแค่ 3 เซียน อีก 9 กลายเป็นปุ๋ย กลับสุสานเซียน



ฟาดสองที ตัวแตกกลับสุสานเซียนเฉย

5. เอาชนะพลังของเป่าเป้ย ผานกู่ฟาน ของหยวนสื่อเทียนจุน ประมุขแห่งคุนหลุน ที่สร้างแรงโน้มหนึ่งพันเท่าได้




ตอนอ่านนี่เป็นตัวที่ เสียวตลอดทั้งเรื่อง ว่าจะโผล่มาตอนไหน
เพราะ พลังของแกน่าจะ Top 1 ใน 5 ของเรื่องละ รวมต๋าจี่ด้วยนะ


สุดท้าย
หลังจากเอาชนะเพื่อนรักตัวเองอย่าง อู่เฉินหวัง - หวงเฟยหู่ได้ ก็ระลึกขึ้นได้ว่าอินที่ตัวเองอยากปกป้องนั้น พังทลายลงไปแล้ว เลยยอมรับแนวคิดเรื่องโลกที่ไม่มีเซียนของต้ากงอ้วง






พอผมอ่านรอบนี้คือแบบ โห.. นี่แม่งตัวบัครุ่นแรกๆเลยนี่หว่า
เอาจริงๆ ยกมาทั้งสวรรค์น่าจะเอาไม่ลงเลยมั้ง ถ้าไม่เอาพวกรุ่นเดียวกัน(top 5 ของเรื่องมาสู้)
สุดท้ายเหวินจ้งเองที่ยอมจบชีวิตตัวเองไป ไม่งั้นก็น่าจะลากพวกพระเอกลงสู่สานไปอีกเป็นกอง

ใครเคยอ่านเรื่องนี้บ้าง มาแชร์กันครับ

งงมาก เว็บบอร์ดใส่รูปภาพแล้วตัวหนังสือเลื่อนหมดเลย

เป็นเรื่องที่ตอนเด็กอ่านจนจบแล้วแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องเลย ไม่รู้เพราะแปลไม่ดีหรือตอนนั้นเด็กไป

ชอบตรงภาพสวยดี

อ่านตอนสมัยเด็กๆ มันไม่ค่อยรู้เรื่องจริงๆ สมัยนั้นไม่เคยสัมผัสกับ story ของตำนานห้องสิน พวกเทพเซียนของจีนถ้าอ่านอีกหนสมัยนี้คงรู้จักเยอะแยะแน่
ผานกู่ หงจวิน ไท่ซ่างเหล่าจวิน อะไรพวกนี้ตัวเทพๆสมัยก่อนไม่ใช่จะรู้จัก 555

ชินกับชื่อ อุ้นจ้วง มากกว่าแต่ฉบับสยามเวอชั่นแรกก็แปลมั่วเยอะ

อีก1ตัวละครที่ถ้าไม่ยอมรับความคิดของอีกฝั่งจนยอมทำตามยังไงก็เอาไม่ลง

ส่วนสัตว์เทพถ้าจำไม่ผิดเรียกหลิงโส่ป่าวก็โหดจริง

แต่ผมก็ยังให้ซื่อปู่ร่างอีโวเก่งสุด

ผมคนนึงคิดว่าเรื่องนี้เขียนความโกงของหมอนี่มาได้ดีมากๆ ปกติเวลาเราเจอตัวร้ายโกงๆจะคิดว่ามันแพ้ได้ไง ทำไมตอนแรกมันไม่ระเบิดพลังไล่ตบทุกคนไปเลยจบๆ แต่เรื่องนี้ตัวร้ายอย่างอุนจ้วงมันเป็นคนมีเกียรติ เป็นขุนนางตงฉินที่แทบจะไม่เหลือแล้วในประเทศ แล้วฮ่องเต้มันดันมัวเมาไปหลงมารยาบอสอีกตัวที่ถึงไม่เทพแต่เส้นใหญ่เลยเกิดสภาวะคานอำนาจ มันหาทางขัดขากันเอง เป็นเหตุผลให้ความโกงเว่อร์ๆมันถูกกำราบได้แบบสมเหตุสมผล พอประเทศแพ้สงครามโดนยึด เลยยอมตายเองเพราะทุกสิ่งที่ปกป้องมันพินาศหมดแล้ว

แปลผิดไปไกลเลยครับ โชคดีที่เล่ม bigbook แก้มือได้
ผมงงเลย วั่งไท่กง กลายเป็น ต้ากงอ้วงเฉยเลย 555

แต่คิดว่าพอคุ้นชื่อแล้ว ก็คงเลยตามเลยครับ

ลึกซึ้งเหมือนกัน ไม่น่าเชื่อว่าตอนโตแล้วกลับมาอ่าน กลายเป็นเข้าใจเมสเซจที่คนเขียนต้องการสื่อเพิ่มขึ้นเยอะเลยครับ

เรื่องแอบลึกครับ ตอนเด็กผมก็น่าจะภาพได้แค่การ์ตูรสู้กันเรื่องนึง มีเป้าเป้ย (อาวุธเทพสุ้กัน) พอโตขึ้นถึงค่อยเข้าใจว่า ผู้เขียนเอาตำนานห้องสินมาตีความใหม่ แล้วก็เข้าใจการตัดสินใจ กับ setting เบื้องหลังของเรื่องเยอะมากขึ้นมากเลยครับ

โชคดีมี นาจา ชื่อนี้ไม่เคยเปลี่ยน ไปยันไซอิ๋วก็ไม่เปลี่ยน