ใครที่ไม่ยืนอยู่บนหลักการประชาธิปไตยและหลักสากลต้องกําจัดทิ้งไปเสีย อย่าให้มีที่ยืนในสังคม ตัวอย่างคนอเมริกาชอบเผด็จการ ลัทธิฟากซิส มีไหม ตอบว่ามี แต่จํากัดไม่ให้มีหน้ามีตา ชี้นําสังคมได้ พรรคนาซีในเยอรมันยังมีอยู่ไหม ตอบว่ามี แต่เช่นกันไม่ให้มีหน้าตาในสังคมจนไปชี้นําประชาชนได้อีก คนไทยไม่น้อยเข้าใจผิดอย่างมากว่าประชาธิปไตยเปิดรับฟังความเห็นทุกฝ่าย แต่ทุกฝ่ายของต่างประเทศเขาที่รับฟังเพราะมันยืนอยู่บนหลักการประชาธิปไตยและหลักสากลอยู่แล้ว มันถึงรับฟังกันได้ แต่ของเราไม่ใช่ เรายังมีคนแค่ระดับหนึ่งที่ยอมรับหลักการประชาธิปไตยและความเป็นสากล แต่ไม่ใช่ทุกคน ของเรายังมีพวกศักดินา พวกเผด็จการ ในจํานวนไม่น้อย และคนชนชั้นสูงต่างเปิดโอกาสให้คนพวกนี้มาชี้นําสังคมด้วย เพื่อรักษาผลประโยชน์ของกลุ่มก้อนชนชั้นนํา

ดังนั้นใครที่ไม่ยืนบนหลักการประชาธิปไตยและหลักสากล ไม่ควรแม้แต่จะรับฟัง ต้องกําจัดคนพวกนี้ทิ้งไป ประนามอย่าให้มีที่ยืนในสังคม มันเป็นอันตรายต่อหลักการประชาธิปไตยและหลักสากลถ้าเราต้องการสิทธิและอิสรภาพในการแสดงความคิดเห็น อํานาจอยู่ในมือประชาชนจริงๆ ดังต่างประเทศที่เราอยากให้เป็น ประชาธิปไตยแบบเต็มใบ

helldivers2

เมื่อก่อนจะมีคนชอบเผด็จการ แต่พอโดนเรื้อนจนบิน ร้องหาประชาธิปไตยเฉย

คุณถูกในแง่เจตนารมย์ในการรักษาประชาธิปไตย ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็นสิ่งหลักที่ต้องการจะสื่อ ยกเว้นแค่ "กำจัด" นี่แหละ ที่มันดูparadoxical เพราะมันฟังดูฟาสซิสต์เผด็จการซะเอง

ใช่ครับ มันต้องมีการกําจัดถ้าพวกที่ไม่อยู่ในหลักการประชาธิปไตยและหลักสากลแต่มีอํานาจในการบริหารบ้านเมือง ตัวอย่างปฏิวัติคุกบาสตินในฝรั่งเศสจนถึงประท้วงในเนปาล ผมถึงเคยบอกไง อยากได้ประชาธิปไตยเต็มใบถ้าไม่นองเลือดมันไม่มีทางได้ ฝ่ายมีอํานาจถ้าไม่ถูกต้อนให้ต้องยอมรับอํานาจอธิปไตยเป็นของประชาชนหรือถูกกําจัด ไม่มีทางยอมให้มี มันเป็นความจริงอันเจ็บปวดที่ต้องยอมรับให้ได้ ถ้าประชาชนไทยยังรับไม่ได้ก็ไม่ทีทางไปถึงระดับต่างประเทศที่เราอยากให้เป็น

ก็อะไรที่มันจะเป็นภัยต่อระบอบ มันก็ควรถูกจำกัดอ่ะแหละ เป็นทุกระบอบ ไม่งั้นความมั่นคงมันก็จะไม่มี

ผมว่าการจะบอกว่าต้องแลกด้วยเลือดถึงจะได้ประชาธิปไตย ก็ไม่ถูกต้องซะทีเดียว To be fair อาจจะจริงในหลายประเทศ แต่ก็ไม่เสมอไปมีหลายประเทศแลกด้วยเลือดมาไม่รู้กี่รอบแล้วก็ยังไม่ได้มาซึ่งประชาธิปไตยอย่างยั่งยืน ประเทศที่ได้มาซึ่งประชาธิปไตยลงท้ายมันต้องมีฐานความคิดร่วมการของประชาชนก่อน

เนปาลที่ท่านว่ามา ก่อนหน้านี้ก็ตายกันเป็นหมื่นคนเพื่อโค่นล้มกษัตริย์มาเมื่อ20ปีก่อนแล้ว แต่สิ่งที่ได้คือความไม่เสถียรและการเมืองวนลูป ไม่ใช่ประชาธิปไตยมั่นคง

ส่วนฝรั่งเศสยุคหลุยส์16หลังจากยุคนั้นก็วนลูปมาเป็นเผด็จการใหม่เช่นนโปเลียนแทนระบอบกษัตริย์อยู่ดี ที่ประชาธิปไตยจริงๆมันเกิดขึ้นหลังจากนั้นเป็นเกือบร้อยปีซึ่งไม่ได้เกี่ยวกับปฏิวัติพระเจ้าหลุยส์เลย

จริงๆมีตัวอย่างที่ไม่เวิร์กอีกเพียบเลย ปฏิวัติกษัตริย์ซาร์ตายhaกันเพียบลงท้ายได้โซเวียต, ปฏิวัติกษัตริย์อิหร่านลงท้ายได้รัฐเผด็จการอิสลาม, สงครามกลางเมืองจีนลงท้ายได้พรรคคอมมิวนิสต์, หรือใกล้ๆตัวอย่างพม่านี่แลกมาไม่รู้กี่ศพมาหลายสิบปีแล้วก็ยังไม่ไปไหน

ในขณะที่ประเทศที่เปลี่ยนผ่านแบบค่อยเป็นค่อยไปมีอีกเยอะแยะ และยั่งยืนกว่าด้วย classic case คือสเปนที่ประชาชนล้มตระกูลเผด็จการตั้งแต่รุ่นพ่อของJuan Carlosได้โดยเริ่มจากค่อยๆรณรงค์แก้กฎหมายทีละนิดเนี่ยแหละ, ไต้หวันก็ได้ประชาธิปไตยมาอย่างค่อยเป็นค่อยไปและยั่งยืนจากก๊กมินตั๋งโดยไม่ได้แลกมาด้วยฆ่ากัน

ในบริบทประเทศไทย ผมว่าเราก็ผ่านเลือดมาเยอะแล้วเหมือนกันเพื่อประชาธิปไตยเต็มใบตั้งแต่2516, บวกลบ2519, 2535, 2553 ซึ่งมันพิสูจน์แล้วว่าตายกันกระจุยขนาดนั้น ก็ไม่ได้แลกมาซึ่งประชาธิปไตยเลย ตราบใดที่คนไทยยังมีคนจำนวนไม่น้อยให้ท้ายการรัฐประหารที่ถูกสนับสนุนโดยตรงจากท่านอิม ในบริบทประเทศไทยผมว่าที่ส้มทำอยู่นี่แหละคือถูกต้องแล้ว โดยการรณรงค์ทางความคิดให้คนยอมรับกติกาของทุกฝ่าย และ การสื่อสารแก่นของปัญหาที่เป็นแบบเฉพาะประเทศไทยจริงๆ(ที่ทหารแทรกแซงการเมืองผ่านการสนับสนุนของท่านอิม) ซึ่งถึงจะไม่ได้สื่อสารโดยชนกับท่านอิมโดยตรง แต่การรณรงค์ผ่านนโยบายที่เปิดความเชี่ยของอำนาจซ้ายขวาของท่านอิมที่เป็นรากเหง้าปัญหาของประเทศไทย(ปฏิรูปตำรวจ ปฏิรูปทหาร ยุบองค์กรอิสระที่ขึ้นตรงกับคสช แก้112)นี่แหละที่ผมเชื่อว่าจะเปลี่ยนผ่านประเทศไทยได้อย่างยั่งยืนครับ

ใครว่าไต้หวัน สเปน ไม่เคยผ่านการนองเลือดครับ ไต้หวันนี้ชัดเลยสงครามกลางเมืองในจีนแผ่นดินใหญ่ระหว่าง พรรคคอมมิวนิสต์ และพรรคก๊กมินตั๋ง ศึกล้มระบอบของเจียงไคเช็กที่กินระยะเวลาไม่ต่ำกว่า 20 ปี ไม่รวมสงครามมหาเอเชียบูรพากับญี่ปุ่นอีก สเปนตอนจะเป็นสาธารณรัฐก็รบกันฉิบหายวายป่วง ทั้งศึกนอกประเทศอย่างฝรั่งเศสและอังกฤษ ศึกในประเทศที่ประชาชนไม่พอใจการบริหารของกษัตริย์สเปน ก่อนตกเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศสในสมัยพระเจ้านโปเลียน ก็ต้องต่อสู้ในรูป "ประกาศเอกราช" ผมยืนยันอีกครั้งไม่เคยมีประเทศไหนจะเป็นประชาธิปไตยเต็มใบโดยไม่ผ่านการนองเลือด

ส่วนประเทศที่นองเลือดแล้วยังไม่ได้ประชาธิปไตย ของจีนคือไม่มีประเทศโลกเสรีให้ความรู้เรื่องประชาธิปไตยกับชาวจีนในสมัยนั้น มีแต่โซเวียตที่ทำ จึงไม่เป็นประชาธิปไตย กว่าคนจะตื่นรู้เรื่องประชาธิปไตยในจีนก็เกิดเหตุการณ์เทียนอันเหมิน

ถ้าเอาแค่สู้กัน ทุกประเทศมันมีประวัติศาสตร์สงครามอยุ่แล้ว แต่ ไต้หวัน ฝั่งประชาธิปไตยเค้าไม่ได้มาฆ่ากับฝั่งก๊กมินตั๋งนะ ลงดีเทลจิงๆคือลูกเจียงไคเช็กโดนกดดันจากม็อบสันตินี่แหละ ซึ่งมันต่างกับปฏิวัติฝรั่งเศส เนปาล รัสเซียที่ประชาชนมาไล่ฆ่าผู้มีอำนาจ ถ้าเรายังคุยเรื่องเดียวกัน ถ้าไม่ใช่เราก็แค่เห็นต่างกัน