ผมอาจจะไร้สาระนะเเต่ผมไม่มีที่ระบายจริงๆ คือผมเป็นไตระยะ 2 ใช่ปะ ผมก็ไปสืบทุกทางว่าผมเป็นเพราะอะไรคนเป็นเขาเป็นเพราะอะไร ผมความดัน ไม่เคยเกิน140 ไม่สิ ส่วนมากไม่ถึง 130 ด้วยซ้ำ 118 120 125 เหล้านานๆผมกินทีไม่เกิน 3 ครั้งต่อปี บุหรี่ผมไม่สูบเลย น้ำตาลไม่เคยเกิน มีแค่น้าหนัก เพิ่งมา 97 กรกฏาปีนี้ปีก่อน 65 70 75 80 ตอนนี้เหลือ 89 กินของผมก็กินจุหน่อยเเต่ไม่เคยไปสันหาอะไรแปลกๆมากิน เลย

เรียกว่ากินเหมือนคนทั่วไป เเค่เยอะหน่อย แต่ค่าไตผมตกมาก ผมน้อยใจนะชีวิตผมเหมือนโดนคำสาป เกิดมาพ่อไม่เหมือนชาวบ้านเขาต้องดิ้นรนกัน 3 คนกับแม่ ไปโรงเรียนก็โดนเเกล้งโดนรังเเกตลอด สอบโควต้าติดก็ต้องลาออกเพราะโดนรังเเก พอจบมา ปรับทััศนคติให้เข้มเเข็งตั้งตั้งตัวได้ผมเคยลำบากขนาดทำงาน 3 ที่ในวันเดียวเพื่อหาเงิน ไม่ยอมโดนรังเเกจนมีร้านมีนู่นมีนี่ พอ 30 วัยที่ควรจะเดินหาความมั่นคงจากคนไม่มีอะไรปลอกคอฝังระเบิดเวลาที่ชื่อว่าโรคไตก็มา คล้องคอผมอีกเเล้ว

บางทีผมก็น้อยใจนะ และคิดว่าชีวิตที่บัดซบแบบนี้ ผมไม่ต้องเกิดมาซะดีกว่า ยิ่งผมถามคนที่เขาเป็นนะบางคนกินสมุนไพร เบาหวาน ดื่มเหล้าเบียร์ แต่ผมทำอะไร ชาบูหมูกระทะนานๆทีกิน ผมยังมีแม่ต้องดูแลถ้าผมแย่กว่านี้ผมจะทำยังไง ผมพยายามเอาชนะโรคด้วยการตั้งสติอยู่ ทั้งซื้อเครื่องชั่งอาหาร คุมแคล คุมโปรตีน คุมโซเดียม ฟอสกับโพรแตสเซียม ออกกำลังกาย ซื้อของลดโซเดียม มาใช้ศึกษาอย่างละเอียดแต่บางครั้งก็นอนไม่หลับ เพราะกังวลใจถ้าต้องฟอกอยากตายไปเลยดีกว่าผมไม่อยากมีชีวิตเฮงซวยแบบนี้แล้ว มีคนบอกโรคเวรโรคกรรม ผมก็สงสัยผมไม่เคยฆ่าตัวอะไรสักตัว กรรมผมมาจากไหน

ผมอาจจะทำกระทู้ดีๆตกไปแต่ผมไม่รู้จะระบายที่ไหนแล้ว ปลายเดือนมีนัดพบอาจารย์หมอเฉพาะทางใจนึงก็อยากไปนะใจนึงก็ไม่อยากฟังสิ่งที่กลัว ว่าไตคุณเสียหายมากเเล้ว ฟื้นฟูไม่ได้แล้วมันคงเหมือนรู้ว่ามีนาฬิกานับถอยหลังอยู่ในตัว

จะหาว่าผมเบียวมั้ย เวลาผมเจอคนท้อแท้ชีวิต ผมต้องอยากชวนเข้าทางธรรมตลอด
สนใจเจริญภาวนามั้ยครับ คุยส่วนตัวกับผมได้

พยายามทำกรรมฐานกับสายพระป่าอยู่ครับ แต่ใจผมไม่สงบเลบ

เป็นกำลังใจให้ะนะคับ คิด เคยคิดนะ

แต่ก็ พอผ่านมาได้ ก็คิดว่ามันเป็นเกม ให้เราเล่น ให้เราผ่านด่าน

ก็เลยผ่านมาได้ แล้วมันจะดีขึ้นคับ ทุกเรื่องเลย

ตั้งจิต ตั้งใจให้ดีก่อน

เป็นกำลังใจครับ คนปกติที่ไม่ได้มีของเก่ามา ฝึกกันเป็นปีหรืออาจจะหลายปีกว่าจะสงบ ขอให้ทำต่อไปเรื่อยๆครับ

เจอนิ่วในไตไหมครับท่าน ผมก็ค่าไตเริ่มเสื่อมระยะ 2 พอๆกัน แต่เจอว่ามีนิ่วตอนนี้ก็รักษาอยู่
หนักไปกว่านั้นเหมือนจะมีโรคหัวใจเพิ่มมาอีก ทั้งๆที่ไม่สูบบุหรี่ไม่ดื่มเหล้า

เรื่องโรคไต ลองเข้ากลุ่มเฟซหาข้อมูลเพิ่มเติมก็ดีนะครับท่าน ชื่อกลุ่ม ผู้ป่วยโรคไตวายเรื้อรัง
ถ้าเครียดมากก็ลองอัพรูปค่าไต+ข้อมูลอายุ นน. ส่วนสูง แล้วถามคนในกลุ่มดูว่าต้องทำตัวยังไง
แต่ส่วนใหญ่เค้าจะแนะนำว่าอย่าเครียดเพราะความเครียดทำให้ฮอร์โมนป่วน + ออกกำลังกาย ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ กินโปรตีนตามปริมาณที่แนะนำ ฯลฯ
ลองดูครับสู้ๆ ผมก็เคยเครียดมาก แต่หลุดมาละ เพราะค่าไตมันขึ้นๆลงๆไวอยู่พอควร

ซาวน์แล้วไม่เจอครับ นิ่วไม่เป็นขนาดไตปกติ โปรตีนไม่รั่ว จนหมออายุรกรรมบอกว่ามันแปลกซักผมว่าเคยกินยาสมุนไพร ยาลดความอ้วนดื่มเหล้าสูบบุหรี่ไหม ผมก็บอกไม่เคยกินเพราะผมกลัวฟอกไต เขาเลยว่าบอกว่าวัยขนาดผมถ้าไม่ทำอะไรเเผลงไม่น่าลงมาได้ขนาดนี วัยขนาดผมไม่น่าลงมาได้ขนาดนี้ทุกอย่างปกติหมด เขาเลยส่งไปเจอหมอเฉพาะทาง ผมถามหมออายุรกรรมว่ามีทางฟื้นไหมเขาก็ไม่กล้ายืนยันให้ไปเจอหมอเฉพาะทางเอา

เรื่องเครียดผมเจอปัญหาชีวิตเยอะ จนเครียดตลอดเเทบตลอดเวลาครับ ผมพยายามคุมอาหารอยู่อาการตอนนี้คือนอนไม่หลับฉี่เป็นฟองบางครั้ง

ลองแบบนี้มั้ยครับ ทำprojectอะไรก็ได้สักอย่าง จะทำธุรกิจ ก่อตั้งบริษัท หรือมูลนิธิ หรือสร้างสินค้าบริการอะไรสักอย่าง

ผมคิดว่าพวกภาระทั้งทางกายและใจเนี่ย มันเป็นอะไรที่ทำได้แค่ดึงให้เราช้าลงมา แต่ถ้าโฟกัสเรานิ่งไปที่เป้าหมายได้ เราจะลดความผูกมัดกับภาระแบบนี้ แล้วไปให้ความสนใจกับเป้าหมายที่เราตั้ง แม้ผมไม่ได้มีภาระทางกายแบบท่าน แต่มั่นใจเลยว่านี่คือsolutionที่ดีที่สุดอันนึง ให้เราไม่ต้องมาเซ็งกับlimitationของเราอะไรแบบนี้ จริงๆทุกคนมีlimitationหมดแหละครับ เงิน ร่างกาย จิตใจ แต่ส่วนนึงที่เราจิตตกผมว่าปัจจัยภายนอกมีผลกับเราพอสมควรแหละ วิธีแก้คือไปโฟกัสกับเป้าหมายของเราดีกว่า จะเล็กหรือใหญ่ก็ได้ ตราบเท่าที่มันมีความหมายกับท่าน นั่นแหละจะบรรเทาทุกข์ เอาใจช่วยครับ

ความจริงผมตั้งเป้าหมายไว้ อีก 20 ปีเกษียณครับ ตอน 50 แต่ก่อนนั้นอีก 3 ปี ผมจะต้องให้เเม่ผมเกษียณก่อนให้แกมีเงินใช้ทุกเดือนเหมือนพวกข้าราชการเพื่อนๆแกแม่ผมไม่ใช่ข้าราชการ แกลำบากตั้งแต่เด็ก อยากให้แกสบายตามอัตภาพตอนเเก่เท่ที่พอหาได้ไม่เกิน 20000 บาท/เดือนกับร่วมกับน้องหาเงินก้อนใหญ่สักก้อนไว้รอรับเวลาเเกป่วย ก็พยายามกันอยู่แต่พอรู้ตัวว่าเป็น ใจมันไปโฟกัสกับโรคกับเรื่องที่ต้องระวัง จนกระทบกับการทำงานครับ ผมไปใหนก็ต้องห่อข้าวใส่ปิ่นโตไปกิน จากเมื่อก่อนกินข้าวร้านโปรดได้ และผมก็ไม่รู้ว่าถ้าต้องฟอกจริงๆ จะเป็นไงจะหาช่องทางหาเงินรองรับไว้ทันไหมในสภาวะแบบนี้ ตอนนี้รู้สึกเหมือนรถที่ เส้นชัยโดนขยายออกไป และเครื่องใกล้พังจากที่วิ่งได้ 100 วิ่งได้ 70 ต้องมาลุ้นว่าเครื่องจะพังก่อนหรือถึงเส้นชัยก่อน

ชีวิตไม่แน่นอนครับ เรียนจบมหาลัยไม่กี่ปีเพื่อนผมตายไป2คนแล้วได้แต่พยายามปลง

ผมรู้นะผมแค่อยากสัมผัสความสุขมั่ง

ระบายมันออกมาดีแล้วครับ โลกแห่งความเป็นจริง คุณอาจเกรงใจคนรอบตัวที่ต้องรับฟัง แต่SS ขอเพียงคุณสบายใจ จะมีคนฟัง จะมีคนสนหรือไม่ อย่างน้อยก็ได้ระบายมันออกมา.

ออกกำลังกายเกือบทุกวัน วิ่งวันละชั่วโมงถึงชั่วโมงครึ่ง เลือกกินอาหารคลีนๆ
ล่าสุดอยู่ๆวูบในห้องน้ำ หัวฟาด เลือดออกสมองซีกขวา5เซน นอนรพ ไป 18วัน จำอะไรไม่ค่อยได้
เวรแท้ รอดู3-4เดือน ถ้าไม่ต้องผ่า จะใช้ชีวิตให้สุดติ่งเลย
ถ้าผ่าไม่เต็ม100 แน่ๆ

เสี้ยววิที่คุณมีโอกาสจะตายมากกว่ารอด คุณจะคิดว่าอะไรก็ได้ขอให้รอด
ถ้าคุณเปรียบเทียบกับคนที่สบายกว่า คุณก็ลำบากกว่า
ถ้าคุณเปรียบเทียบกับคนที่ลำบากกว่า คุณก็สบายกว่า
คุณมอง โฟกัสที่จุดไหนหล่ะ

คำถาม
?? ชะตาคุณมาแบบนี้ คุณจะเลือกเดินต่อไปยังไง ยอมรับและหาทางมีความสุขกับมัน ? หรือยอมแพ้มัน ?
ถ้ายอมแพ้คุณก็ไม่ต้องไปหาหมอ แต่คุณก็จะกังวลกับสิ่งที่คุณเป็นไปตลอดเวลาหลังจากนั้น
ความเครียดคุณจะสูงกว่าเดิม ชีวิตคุณก็อยู่กับความคิดของคุณเอง(ไม่ได้ตั้งอยู่บนความเป็นจริง) โชคดีก็ดีไป
โชคร้ายก็ทรุดไป

ถ้ายอมรับและสู้มัน แล้วออกมาไม่ร้ายแรงก็ค่อยๆปรับพฤติกรรมไป
ถ้าออกมาร้ายแรงก็คงทรุดไปซักพัก ถึงวันนั้นค่อยมาตัดสินใจอีกรอบก็คงไม่สาย

ไม่มีอะไรผิด / ถูก ขอให้คุณโชคดี ชีวิตคุณ คุณเป็นคนเลือก
ไม่มีที่ระบายก็มาโพสต์แบบนี้ เดี๋ยวผมเป็น 1 คนที่ยินดีรับฟัง