เป็นดีลที่ win win ทุกฝ่ายดิอาซได้ค่าเหนื่อยเพิ่ม ลิได้ค่าตัว บาเยินได้ปีกซ้าย

ไปบาร์เยิน ได้ค่าเหนื่อยเพิ่มหลายเท่าตัว และลิเวอร์พูลมองว่าไม่คุ้มเสี่ยงที่จะต่อสัญญาค่าเหนื่อยระดับนั้น แถมราคาขายก็ค่อนข้างดี กำไรเกือบเท่าตัว วิน-วิน

เคส ลูโซ่ ไม่มีอะไรซับซ้อน ขอเรียกค่าจ้างเพิ่ม ถ้าหงส์พร้อมจ่าย ดิอาซ ก็พร้อมจะอยู่ แต่ ลิเวอร์ มองว่าอายุ 28 ปี ถ้าเซ็นยาว 3+ ปี ไม่คุ้มแน่ๆ ก็ต้องขายออก และ ดิอาช ไปอยู่กับทีมที่จ่ายได้

ผมชื่นชมเม้นต์อื่นๆ ที่พยายามตอบอย่างเป็นเหตุผลนะครับ แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจ comment ประมาณนี้ ด้วยตัวคำถามดูแล้วไม่น่าจะต้องไปดูถูก ถากถาง อะไรกันขนาดนั้น

ก็เพราะเจ้าของมู้มันชอบแซะลิเวอร์พูลไงครับ มู้นี้มันก็แอบแซะ ไปเช็คประวัติการตั้งมู้ดูก็ได้ครับ

ดังนั้น ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ ถ้าจะมีคอมเม้นถากถางเจ้าของมู้บ้าง

ไม่อยากตอบสาระเลยพอเห็นชื่อคนตั้งมู้ แต่ตอบให้ประมาณนี้สั้นๆครับ

1. ดิอาสต้องการสัญญาใหม่ ซึ่งสัญญาเดิม เหลือ 2 ปี ค่าเหนื่อยเดิมรับแถวๆ 140K(ข้อมูลจาก Paul Grost ของ LFC echo ผมเชื่อคนนี้มากกว่าเว็บทั่วไป)​ โดยลูโช่ต้องการ 250K++

2. ลิ้วพูลมองว่าไม่คุ้ม ยินดีใช้จนหมดสัญญาโดยไม่ต่อ แต่ในมุมลูโช่ มันคือสัญญาก้อนใหญ่ฉบับสุดท้ายในชีวิตแกแล้วเพราะอายุ 28 แล้ว รอหมดสัญญาก็ 30 จะเรียกสัญญายังไง

3. ลูโช่ แสดงเจตนารมณ์ชัดเจน คือ ต่อสัญญาเขา หรือ ขาย เท่านั้น ซึ่งสุดท้ายลิ้วพูลเลือกขาย โดยตั้งราคาไว้ 70 ล้านยูโร ++ เป็นการเปิดการเจรจา

4. บาซ่าอย่าว่าแต่ค่าเหนื่อยเลย ค่าตัวก็ไม่ไหว แถมได้ แรชฟอร์ด สุดยอดนักเตะทีมท่านไปแล้วด้วย

5. ก็เหลือบาเยิน แถมต้องเร่งขึ้นด้วยเพราะ มูเซียล่า เจ็บหนัก

เอมเร่ชานนี่เอ็ดตั้งใจปล่อยเลยนะครับ เพราะว่าจะเอาค่าฉีกสัญญา แต่ถ้าให้ชานก็เท่ากับต้องให้ทุกคนหลังจากนี้

เลยปล่อยฟรีให้เป็นตัวอย่างเลย ไม่มีใครมีค่าฉีกสัญญาทั้งนั้น

ดิอาซ ต้องการสัญญายาว และค่าเหนื่อยที่เพิ่มขึ้น เนื่องด้วยอายุ 28 ย่าง 29 แล้ว ต้องการหลักประกันที่มั่นคง แต่สโมสรไม่ให้ ก็เลยต้องขาย