ผมแว้นทุกวันแถวรังสิต ดอนเมือง ปากเกร็ด ผ้าบัฟช่วยได้เยอะครับ

ผมเมื่อคืนเลยขับรถมาค่อนข้างดึกกำลังจะถึงไฟแดงเตรียมเบรค แต่ข้างหน้ามีรถอยู่คันหนึ่ง ทำท่าชะลอ

พอเห็นว่าไม่มีรถสวนมาก็ฝ่าไฟแดงไปเลย ผมรอจนไฟเขียวแล้วก็ออก ไปเจออีกทีไฟแดงถัดมา

ผมนึกในใจมึงจะรีบฝ่าไฟแดงมาทำไม

นี่คือสาเหตุที่ผมไม่อยากเป็นรถคันแรกช่วงที่ติดไฟแดง แม่มธุระพันล้านอะไรนักหนารอไม่ได้
แต่ก็ไม่อยากด่าแต่มอไซนะ บางทีก็เจอ4ล้อโง่ๆ มันเป็นสะพานข้ามแยกก็มีบ่อยๆ เลี้ยวออกทางเข้าพวกเวน

อันนี้ไม่นับว่ารู้มากติดไฟแดงตรง พี่ก็เลี้ยวซ้ายแล้วยูกลับมาจะได้ไปเลย แต่จะบวกกันเองกับมอไซก็บ่อย
นี่ผมก็เพิ่งโดนมอไซชนท้ายมา ประกันไม่มี พรบยังไม่ต่อ แล้วประกันผมอย่างดุ ใจนึงก็สงสาร เกือบใจอ่อนไม่เรียกประกันละ

คิดงี้จริงดิครับ ถึงว่าสังคมมันเป็นแบบนี้

the floor is lava ครับ

อยากให้เหมือน ปักกิ่ง มีเลนมอไซ จักรยานแยกเลย แต่คงเป็นไปไม่ได้

พวกห่านี่ มันเบรคไม่เป็นครับ เอาเท้าลงมาแตะพื้นมันเสียศักดิ์ศรี
ขับรถแต่ละวันปวดหัวกับพวกนนี้แหละ กระจกไม่มอง แทรกตอนเลี้ยว ฝ่าไฟแดง ขี่รถแบบ วันนี้ไม่ตายเท่ากับโชคดี

ผมก็เดินริมถนนมาร้อนๆ เหม็นควันด้วย มาถึงม้าลายนี่ยังไม่ค่อยหยุดกันเลย โดยเฉพาะมอไซ แบบนี้ผมขอเดินผ่าไฟแดงไปเลยได้มะ รถช่างมัน ให้มันจอดไป

แล้วมันจะมีพวกส้นตีนบางตัว แฉลบซ้ายดูท่าทีก่อนนะค่อยพรุ่งตรงไป
แม่มแฉลบเป็นมารยาท ถ้าเมิงจะผ่าก็ไปต้องแฉลบหรอก
ค่าเท่ากัน

ผมสงสัย ทำไมมอเตอร์ไซค์เลี้ยวออกจากซอยต้องไปแทรกซ้ายรถยนต์ ทั้งๆที่รู้ว่ารถยนต์เขามองแต่ด้านขวาไม่มองซ้าย

ผมเจอทุกครั้งที่ออกจากซอยแล้วต้องคอยเบรคกึ้กให้มอเตอร์ไซค์ พร้อมสบถด่ามัน

เป็นสิ่งที่ผมโคตรไม่เข้าใจมอเตอร์ไซค์

เหมือนพวกแว๊นแหละครับ แต่งรถท่อดัง ควันดำ พวกนี้คิดว่าเท่แต่ที่จริงกุ๊ยครับ ขยะ

มันเป็นแบบนี้แหละ ร้อนจริงกลางแดด หลายคนใส่เสื้อแบบแขนยาวปิดคอ ตอนขี่มันก็มีลมตีไม่ร้อน ตอนจอดนี้อย่างนรก ไหนจะเสื้อ ใส่หมวกอบ ๆ อีก บางคนเลยต้องผ่าไม่อยากจอดไง
ผมเอาความจริงมาพิมพ์ก็ยังงงจะพิมพ์เอาหล่อทำไม

ใจเห้ๆ

เม้นหน้าแรก กุจะรั่ว 555

ไม่ควรมีข้ออ้างใดๆ เพราะมันไม่ควรทำ