พ่อผม เกษียณ 10 ปีที่แล้ว รับบำนาญเดือนละ 39000 บาท

ตอนนี้ ผ่านมา 10 ปี รับเงินบำนาญไปแล้ว เกือบ 5 ล้านบาท

พาสซีพอินคัม ระดับนี้ ไม่รู้ว่า ต้องมีเงินต้นเท่าไหร่ ได้ผลตอบแทนเท่าไหร่ ถึงจะทำได้ขนาดนี้



แม่เลี้ยง จะเกษียณ อีก 2 ปี ตอนนี้ เงินเดือนเต็มขั้นแล้ว 69000 เกษียณ คงได้ประมาณสัก 50000 ต่อเดือน

ยังไม่รวมพวกกองทุนต่างๆ ที่น่าจะได้หลักล้าน

เอาแค่เงินเกษียณ ก็ได้เท่าพนักงานเอกชนระดับหัวหน้างานในต่างจังหวัดแล้ว

อาชีพรับราชการ สบายตอนแก่จริงๆ

ถ้า สามารถเอาตัวรอด ช่วงอายุ < 45 โดยไม่มีหนี้สินล้นตัวจนเกินไป สบายโคตรๆๆๆ

เอกชน ตอนอายุ 40+ เริ่มหนาวๆ ร้อนๆ กันแล้ว

ถ้าตอบแบบตามหลักการเลย

อาชีพอะไรก็ได้ครับ ที่วางแผนทางการเงินเป็น

ถ้าตอบแบบตามหลักการเลย

อาชีพอะไรก็ได้ครับ ที่วางแผนทางการเงินเป็น

วางแผนให้ดี น่าจะดีทุกอาชีพนะ

ไม่ได้สบายทุกคนหรอกครับ ราชการ

คนเอกชนหลายคนที่ทำงานจนอายุถึงวันเกษียณเขาไม่ค่อยหยุดทำงานกัน เขาไม่ชินการว่างงาน

ก็เอกชนทั่วๆไป นี่แหละ ที่จริงมันอยู่ที่แผนการเงิน
อย่างบำนาญมันก็การลงทุนอย่างนึง เพราะมันก็ตัดมาจากเงินเดือน
ที่ควรจะได้เอามาเฉลี่ยจ่าย

เหมือนพ่อผมเลย 60 กว่าละ ยังไม่ยอมหยุด ออกไปคุมไซต์งานตลอด ลูกบอกให้พักผ่อนอยู่บ้าน ก็ไม่ยอม เค้าบอกว่าถ้าไม่ทำงาน รู้สึกตัวเองไม่มีประโยชน์ อะไรแบบนี้

คำว่า เป็น นี้ ต้องระดับไหน


อยากมีเงินใช้ เดือนละ 50000 และ เงินก้อนอีก 2 ล้าน หลังเกษียณ

สมมติ ตายตอน 75 ปี ก็ใช้เงิน 9 ล้านบาท

สรุป เก็บยังไง ก่อนเกษียณให้ได้เงิน 9+2 = 11 ล้านบาท


ทำงาน 38 ปี ก็คือ ต้องเก็บหรือลงทุนให้ได้เดือนละ 24000 บาท

ที่จริงดีนะครับ

การทำงานจะทำให้คนเราอายุยืนขึ้น มีการทำงานกับร่างกายและสมอง

ร่างกายจะเสื่อมช้าลงกว่าการไม่ได้ทำอะไรเลย โดยเฉพาะสมอง

มันก็ถือว่าวัดใจอยู่นะครับ ถ้าใครอายุยืนก็ดีไป บางคนไม่กี่ปีเป็นมะเร็งตายก็จบ บำนาญมันจะคุ้มก็ถ้าอายุยืนยาว แต่ยังไงมันก็ได้ตรงรักษาตัวฟรี ไปกาญจนา ไปศิริราช คลีนิคพิเศษก็เสียเพิ่มนิดหน่อยเลือกหมอได้

ส่วนอาชีพที่เกษียณแล้วมีความสุข(ถ้าคุณหมายถึงพาสซีฟอินคำ) ก็น่าจะเป็นการวางแผนแหละ เช่น ทำงานบริษัทเอกชนมาทั้งชีวิต เงินเดือนสูงกว่า ก็เอามาซื้อที่ปลูกบ้านเช่าห้องแถวให้เช่าโกดังให้เช่าแบบนี้ครับ หรือซื้อหุ้นปันผล อะไรทำนองนี้

ราชการสบายตอนแก่ชัวว์เลย แต่ยุคนี้รอไม่ไหว ไม่รู้ว่าจะอยู่ถึงแก่ได้ใช้ตังค์หรือป่าว สมัยก่อนอยู่ง่ายๆสบายๆได้ ยุคนี้น่าจะเปลี่ยนไปเยอะราชการกู้แหลก ตอนแก่จะเหลือกันเท่าไหร่

เอกชนก็ทำได้ครับ ถ้าบริหารเงินเป็น + รายได้เพียงพอ

อย่างที่อีกความเห็นบอกว่าต้องรู้จักเก็บออมเอาเอง เช่นซื้อประกันบำนาญก็ได้ อันนั้นก็หักปีละ 30-50k ได้ตอบแทน 160-170% ของเงินต้นที่ส่งไป (ผมส่ง 50k ตัวนึง จ่ายคืน 83k ต่อปี อีกกรมธรรม์ส่ง 30 จ่ายคืน 49k หลัง 60) หรือกองทุนสำรองของบริษัทก็ได้ หรือกระทั่ง RMF ก็ได้

พวกนี้อยู่ที่การจัดการทั้งนั้นครับ

มันก็สมควรให้เขาแหละ ถ้าเป็นข้าราชการปกติไม่ได้โกงกิน รายได้ช่วงสามสิบกลางๆไม่สามารถขยับไปฟุ่มเฟือยอะไรได้เลย โดยเฉพาะถ้าต้องผ่อนบ้านกับรถด้วย กว่าเงินเดือนจะเยอะ กว่าจะภาระจะโล่งส่วนใหญ่ก็ 50+

ถ้าจะไม่มีหนี้เลยมันเป็นไปไม่ได้หรอก ยกเว้นจะมีทรัพย์สินจากพ่อแม่มาอยู่แล้ว มีบ้านให้ มีรถให้ แล้วถ้ามีแบบนั้น ไม่ต้องข้าราชการทำอะไรมันก็สบายปะ นอกนั้นอยากได้ไรก็ต้องผ่อน ฐานเงินเดือนไม่ได้เยอะขนาดจะกำเงินสดไปซื้ออะไรก็ได้ ซื้อมือถือเครื่องสองหมื่นยังเก็บเงินอยู่ตั้งนาน ไอโฟนคือเลิกหวังที่จะซื้อเงินสด

มันเป็นคนอาชีพที่คนนอกมองเข้าไปก็คิดว่าสบาย แต่คนที่อยู่ข้างในก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะรับจุดนั้นได้ หลายคนที่ออกจากข้าราชการก็เพราะรายได้มันอยู่ลำบาก อยู่ได้ก็คืออยู่เหมือนพระอ่ะ ตัดกิเลศทุกอย่างแล้วใช้ชีวิตไปวันๆ เพื่อรอไปได้เงินเยอะตอนแก่ แล้วก็อย่าลืมนะว่าอายุเท่านั้นจะไปเที่ยวไหนหรือทำอะไรมันก็ลำบากแล้ว

ทุกอาชีพมีข้อดีข้อเสีย ข้าราชการคนอยากไปเพราะขี้่เกียจต้องมาคอยเรียนรู้และพัฒนาตัวเองให้ทันโลก ขี้เกียจต้องมาวางแผนการเงินตอนเกษียณ ขี้เกียจทำนั่นนี่ ขออยู่ไปวันๆ เช้าชามเย็นชามได้เลยจนแก่ก็พอ

ส่วนพวกเอกชนที่ได้รายมากกว่าข้าราชการหลายเท่าตั้งแต่วัยรุ่น เขาวางแผนการเงินตอนแก่กันก็สบายกันหมดละครับ

อีกอย่าง ข้ารายการที่บำนาญมันเยอะขนาดนั้น ก็คิดสภาพคนรายได้น้อยกว่าเอกชนมา 30-40 ปีสิ เงินมันจะเยอะขนาดไหน แล้วอย่างที่บอก สบายตอนแก่ คิดจะอยู่ตอนแก่ไปอีกสักกี่ปี บางคนเป็นโรคร้าย ตั้งตอน 65 แปลว่าชีวิตที่ทุ่มเทมาตลอด 30-40 ปี ได้ใช้ความสบายแค่ 5 ปี แถมบางคนเป็นความสบายที่เข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลอีก

สรุปแล้วข้าราชการมันแค่สบายกว่าเพราะมีคนวางแผนเกษียณให้อัตโนมัติ ไม่ต้องมาทำเอง ส่วนเอกชนก็นั่งทำเอง ดับกิเลศเอาเอง

ขอบคุณครับ ผมเข้าใจนะ เพราะผมก็ค่อนข้างบ้างาน แต่แกชอบไปตากแดด ตากฝุ่น คุมคนงานไรงี้ เราก็กลัวมันหนักเกิน

เอกชนทำธุรกิจแล้วลงทุน คุณภาพชีวิตดีกว่าตั้งแต่เริ่มทำงาน ถ้าลงทุนเป็นพาสซีฟอินคัมก็เยอะกว่าบำนาญราชการ

สรุป คุณภาพชีวิตดีกว่าตั้งแต่เริ่มทำงานยันเกษียน ถ้าลงทุนเป็น พ่อแม่ผมก็ราชการบำนาญแต่พ่อ

ผมใกล้ๆจะกลับดาวละ เด๋วก็เงินไม่พอใช้เพราะพ่อแม่ผมแบกพี่ผมเมียพี่ผมน้าผมด้วย ถึงตอนนั้นน่าจะขายที่

กินกัน เพราะถ้าจะให้ผมไปแบกผมบอกเลยผมไม่แบก ถ้าจะมาบอกว่าไม่แบกไม่ให้มรดก ไม่เอาก็ได้อะ

เอามาแล้วให้ไปแบกยังไม่รู้จะพอรึป่าวเลย ให้แบกคนทำตามใจตัวเองไม่วางแผนมีเท่าไรก็แบกไม่ไหวหรอก

เงินเดือนหลักหมื่นนี่มันน่าภูมิใจตรงไหน ถ้าหลักแสนนี่ภูมิใจนิดๆ หลักล้านนี่น่าภูมิใจสุดๆ

อยู่ที่วางแผนก่อนเกษียนมากกว่า