สไตล์เป็นเรื่องของแต่ละบุคคล สำหรับผมขอแค่พากย์ถูกต้อง ไม่พูดอะไรมั่วๆ ใช้ึคำให้ถูกต้องกับไม่พูดไร้สาระก็พอแล้วครับ

นักพากษ์ของโมโน ถึงตอนนี้ให้ผ่านแค่ เกมเอง กับ เจ๊ดำ และอยากให้ลองผลักดันนักพากษ์รุ่นใหม่ให้มากกว่านี้

ส่วนพวกรุ่นใหญ่ไม่ชอบเลย แมว จอม จ๊ะ ฉุย กุ่ย เม้ง กบ พวกนี้ควรไปวิเคราะห์บอลอย่างเดียว

ผมฟังเจ้ดำไม่ได้จริงๆครัล เปลี่ยนฟัง eng เลยเมื่อวาน

"พากย์"

ผมขอแค่
- ไม่หยาบคาย
- ข้อมูลไม่เพี้ยนเกินรับได้ บางครั้งถ้าพากษ์ผิดคนก็ไม่ว่าเกมเร็วๆ พลาดได้ สมัยทรูก็มี
- อย่าเอียงมากเกิน มันน่าเกลียด
- อยากให้มีมุกบ้าง
- เสียงไม่โมโนโทน

จบ

บู๋ ผมว่าแฟนหงส์บางคนจะไม่ค่อยชอบ ส่วนตัวผมเองเชียร์หงส์ แต่ไม่ได้ติดใจอะไร ฟังได้หมด

แบบไหนก็ได้หมดนั้นแหละ แต่จริตคนมันไม่เท่ากันใครรับไม่ได้ก็ไปฟังengเอา

ถ้าเอาแบบที่มาตรฐานดีก็จารฟลุ๊ค ฟลุ๊ค แฟมิลี่ , ชิตตี้ ชิตพล

แบบคุณชิตพล

แบบน้าหัง

มาตรฐานเดิม มันแบบดูค่อนข้างเป็นทางการ ไม่ค่อยมีคอนเทน ยุคนี้คือพยายามสร้างเอกลักษณ์ สร้างคอนเทน มันเลยดูเกินไปในบางที บางทีมันก็สนุกดี มันเลยเสียงแตก
ส่วนตัวผมชอบแบบไม่อวยเวอร์ ไม่แซะกากๆ เชียร์ทีมในใจ เข้าใจได้ไม่ติด ไม่แย่งกันพูด พอ ที่เหลือจะมุก จะเอาฮา อะไรผมไม่ค่อยติด

วีรศักดิ์ นิลกลัด โอ้โหแหม่!

แบบพี่ฟลุ๊ค พี่ชิต พี่ท็อป พี่ถม น้ำเสียงน่าฟัง พากย์ผิดพลาดน้อย

ผมชอบแบบคนที่อยู่ในเกมส์ตลอด สอดแทรกข้อมูลเสริมในเวลาที่เหมาะสม
เมื่อคืนคู่ซันเดอร์แลนด์กับเบรนฟอร์ด ไม่ทราบว่าใครพากย์นะครับ
แต่สำหรับผมถือว่าใช้ได้อยู่นะ ไม่ค่อยนอกเรื่อง
ส่วนตัวให้คู่ น้าหังกับพี่ชิตตี้ ดีที่สุดในตอนนี้ครับ
แต่คนอื่นๆที่ผมชอบก็คุณฉุย คู่ระหว่าง วาว+บก.ไช้ ถือว่าดีเลย
จริงๆแบบวาวควรพากย์อย่างเดียว ไม่ควรพูดวิเคราะห์เลอะเทอะเกิน
ส่วนตากบควรวิเคราะห์อย่างเดียว ไม่ควรพากย์เพราะไม่มีจังหวะจะโคนในการพูดเลย

สำหรับผม นักพากษ์ น้ำเสียงต้องฟังง่าย สบายรูหู

แล้วยิ่งเล่นฟุตบอลเป็นระดับหนึ่งด้วยยิ่งดี เพราะจะมองเกมขาด ว่าจังหวะในสนามที่เกิดขึ้น เกิดจากอะไร

เคยฟังบางคนพากย์ดี น้ำเสียงผ่าน แต่ต้องรอเหตุการณ์สรุป ถึงจะบอกได้ว่าเกิดอะไร มันไม่ทันกิน