พูดถึงสถานการณ์ไทย- ขเมรนี่ล่ะ เราโกรธเกลียดขนาดที่ยอมทำร้ายตัวเราเลยหรือ


ทั้งคลั่งสงคราม อยากจะรบต่อ แต่ชาวบ้านชายแดนต้องอยู่ศูนย์อพยพ


อยากจะยิง อยากจะเอา F16 กริพเพนไปทิ้งระเบิด โดยไม่สนใจว่า ภาพของประเทศจะเป็นยังไงในเวธีนานาชาติ

จะไม่รับรักษาคนขเมร ทั้งที่อาจจะทำให้การเจรจาที่เราควรได้เปรียบจากการที่เขมรใช้กับระเบิด เป็นได้เปรียบน้อยลง


ไม่อยากให้เด็กขเมรมารับการศึกษาในไทย ทั้งที่ถ้าตัดไปจริง เอาเงินไม่ถึงพีนล้านนั้น ไปซื้อภาพลักษณ์ในเวธีโลกจะได้มั้ย

เขมร พิมพ์แบบนี้ไม่ใช่เหรอครับ

ขอบคุณครับม ตกภาษาๅทยซะงั้น

เห็นหัวกระทู้ นึกว่า asadong หรือ calimkz อะไรนี่

จขท เขาตั้งใจพิมพ์ ขะแม

ไม่เคยกล้าทำร้ายทำลายใครเลย แค่คิดก็รู้สึกว่าขัดแย้งภายในจิตใจแล้วครับ แม้บางเรื่องเกินใจจะอดทนก็เถอะ

หลังๆผมอ่านคอมเม้นท์ในต่างประเทศ เยอะเกินกว่าครึ่งที่เขมรพิมพ์ๆเป็นengนี้เขาบอกเองนะครับว่าบ้านเขาเจริญกว่าบ้านเราเยอะมากๆ ทั้งระบบการศึกษา ระบบสาธารณสุข ระบบแรงงานที่ไทนพึ่งพาเขา เหมือนบอกกลายๆว่าเศรษฐกิจเราพึ่งพาเขาเยอะมากๆ

ดังนั้นคำถามที่ผมมักจะตั้งไว้ในใจเสมอเวลาอ่านจบคือ ในเมื่อเขามั่นใจขนาดนั้นทำไมเรายังต้องเสียเงินภาษีเราในการส่งเสริมการศึกษาให้เขา ตอนนี้propaganda เขาเน้นเรื่องอวดอ้างความก้าวหน้าไปไกลกว่าไทย แล้วทำไมเราต้องแคร์ภาพลักษณ์เราด้วย ทั้งๆที่ภาพลักษณ์เราในสายตาชาวโลกบางทีเขามองเราไม่ต่างกับเขมรเลยนะครับ อันนี้คือคำถามในใจผม ยังไงท่านช่วยตอบทีครับ

เอาตรงๆเราไม่ได้เกลียดเพราะตัวพวกเราเองเราเกลียดเพราะการกระทำของรัฐบาลเขาสื่อคนชั้นนำแค่นั้นเองสงครามมันไม่ใช่ของประชาชนแต่เป็นของคนได้ผลประโยชน์ทั้งสองประเทศ ส่วนตัวผมไม่ได้แอนตี้คนทางนั้นเลยอะไรที่มนุษย์หยิบยื่นให้กันได้ผมคิดว่าควรทำ

ภาพลักษณ์ของเราที่สำคัญหมายถึงใน UN ใน คณะมนตรีความมั่นคง หรือ องค์กรนานาชาติอื่น ๆ

ตัวอย่างอีกอันนึง ที่เราเสียเขาพระวิหารปี 53 เราก็รบกันนะ ทหารเขมรก็ตายยับ ๆ ตายมากกว่าครั้งนี้อีกมั้ง แต่ผลคืออะไร แพ้ศาลโลกเสียเขาพระวิหาร

ไอส่วนที่เขมร ไป fake news ว่าเค้าเจริญกว่าเรา ก็ปล่อยมันพูดไป หลักฐานจริง ๆ มีอยากแก้ตัวเราก็แค่เอาหลักฐานไปแย้ง



สิ่งที่ฮุนเซ็นอยากได้ คือ ทำยังไงก็ได้ให้เรื่องมันขึ้นศาลโลกให้ได้ แล้วสิ่งที่ทำให้พอจะบังคับไทยให้ขึ้นศาลโลกได้คือ กัมพูชาต้องถูกไทยรุกราน

ตอนนี้ที่เราทำยังอยู่ในกรอบของการป้องกันตัวอยู่ โดยหลักการแล้วเรายังถือว่าได้เปรียบในเวธีระดับโลก เพราะมีหลักฐานว่า กัมพูชาโจมตีก่อน ใช้ทุ่นระเบิด เรายังปฏิบัติตัวตามหลักการอยู่

แล้วถ้าเราเลือกที่จะประกาศไม่รักษาตัวคนเขมรเลย ถามว่าประหยัดได้ซักกี่บาท แลกกับการทำผิดสนธิสัญญาระดังประเทศ ยื่นความได้เปรียบให้เขมรมันไปอีก

ในเรื่องการศึกษาที่เราไม่อยากจะให้เด็กบ้านเค้ามาเรียนก็เหมือนกัน มันจะประหยัดได้กี่บาทเชียว ไม่ต้องนับเรื่องประโยชน์อะไรเลยก็ได้ มันคุ้มหรอที่จะเล่นบทคนเลว คนเฟียส

เรื่องศาลโลก ไทยเราไม่รับอำนาจศาลโลกครับ ดังนั้นไม่จำเป็นเลยที่บอกว่าไทยรุกรานก่อนถึงขึ้นศาลโลกนั้นไม่เป็นความจริงครับ การขึ้นศาลโลกคือกลไกในการแก้ปัญหาระหว่างสองประเทศครับ ไม่มีการบังคับให้ชาติใดชาติหนึ่งนำเรื่องขึ้นศาลโลกเองได้ด้วยชาติเดียวครับ ถึงเขมรมันจะกวนหรือยั่วยุขนาดไหนถ้าไทยไม่ขึ้น จบคือจบครับ

เรื่องรบปี53เขมรบอกมันตายหกร้อย ฝ่ายไทยเราคาดการณ์ว่ามันตานแปดร้อย แต่ครั้งนี้ขนาดทรัมป์ยังออกมาพูดเองว่าเขมรน่าสองพันดังนั้นก็ไม่เป็นความจริงเรื่องที่บอกว่าครั้งนั้นหนักกว่าครั้งนี้ครับ

ส่วนเรื่องการรักษามีกฏ7ข้ออยู่ครับ เรื่องที่สำคัญที่สุดของการรับการรักษาคือ แพทย์หรือผู้ให้การพยาบาลต้องปลอดภัยมากที่สุด ดังนั้นการที่เขมรมันระเบิดโรงพยาบาลพนมดงรักเรา เราอาจใช้ข้อนี้แย้งว่าคณะแพทย์เราหวาดกลัวต่อการรับรักษาเขมรในช่วงสงคราม เราก็อาจไม่รับรักษาได้ครับ แต่หลังจากสงครามถ้าเราเนียนๆไม่รับรักษาเรื่องนี้ต้องทำหลังบ้าน แต่ช่วงนี้เขมรมันกลับหมดแล้วดังนั้นไม่น่าเป็นปัญหาครับ

การศึกษา ผมคือคนหนึ่งที่ทำงานและจ่ายภาษีเต็มทีคนนึง ถ้าพ่อแม่ของต่างด้าวทำงานที่ไทยยังไงถือว่าเขาเป็นส่วนนึงของระบบภาษีเรา แต่ถ้าให้ทุนถึงบ้านเขาเอง อันนี้ไม่เห็นด้วยครับ อีกอย่างขนาดเมกายังตัดงบนักศึกษาพม่าที่เรียนในไทยเลยนะครับ เพราะกลับไปให้ความสนใจชาติตัวเองก่อน แถมเดือดร้อนไทยเราด้วยนะครับเพราะต้องมาอุ้มนักศึกษาพวกนี้ต่อ ตัวอย่างคือในมหาลัยพายัพที่เชียงใหม่ โดยที่ไม่มีองค์กรมาทำไรได้ด้วย ขอบคุณที่ได้แลกเปลี่ยนความคิดกันครับ