แล้วแต่บริบท เลย ไม่มีตายตัว
เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ถ้าลูกมีจิตสำนึกที่ดี ก็ตอบแทนบุญคุณ
ตามปกติทั่วไปของสังคมในไทย

ถ้าไม่ได้เลี้ยงมา แล้วมาอ้างสิทธิความเป็นพ่อแม่ อันนี้แย่จัด

ถ้าจากข่าว ลูกกับพ่อ(พระเอกเอ็มวี) อันนี้น้อง(ลูกสาว)เค้าทำถูกแล้ว

คุณเลี้ยงลูกยังไง คุณก็ควรจะได้อย่างงั้น

แต่ญาติผม เลี้ยงลูกดีงาม ส่งเรียนจบ ป.ตรี เอกชน มีงานทำ
พอแต่งงาน ไม่เคยเห็นหน้าเลย มีมาเยี่ยมปีละครั้งได้มั้ง(อยู่ กทม. เหมือนกัน)
พอถามก็บอกคุยกันทุกวัน แต่คงงานยุ่ง

ผมในฐานะที่เป็นลูกและเป็นพ่อด้วย อยากบอกว่าอยู่ที่การเลี้ยงดูล้วนๆครับ ผมโชคดีที่ทุกคนในครอบครัว "รับผิดชอบชีวิตตัวเองได้" ไม่จำเป็นต้องให้ใครเลี้ยงดู พ่อแม่ผมวางแผนการเงินมีกินมีใช้ตอนเกษียณสบายๆ พี่ชายก็มีครอบครัวของเค้า ผมก็มีครอบครัวของผม ต่างคนต่างใช้ชีวิตที่ไม่ลำบากซึ่งกันและกัน เจอกันบ้าง ซื้อของให้กันบ้าง กินข้าวด้วยกันบ้าง ในโอกาสสำคัญ สำหรับผมแบบนี้มันดีมันโอเคสำหรับทุกคนครับ พ่อกับแม่ผมบอกว่าถ้าเค้าป่วยให้ ใช้เงินของเค้าในการรักษา ถ้าดูแลไม่ไหวให้เค้าไปอยู่ที่บ้านพักคนชราหรือ Nurse Care ได้ ไม่ต้องห่วงเค้าโอเค ผมคิดว่าผมโชคดีมากๆ ถ้าเทียบกับครอบครัวฝั่งภรรยาที่ตรงข้ามกับผมแทบทุกอย่าง

และแน่นอนผมจะปลูกฝังลูกของผมต่อไป ไม่ต้องมาเลี้ยงดูผม ใช่ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการได้เลย พ่อกับแม่ก็จะใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนกัน เรามาเจอกันบ้าง มากินข้าวกันบ้าง ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง แค่นั้นพอแล้ว ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองเลือก มีความสุขกับมัน รับผลในสิ่งที่ตัวเองเลือก ไม่เดือดร้อนคนอื่นแค่นั้นก็พอแล้ว

เลี้ยงแบบทิ้งขว้าง ปล่อยเป็นภาระของคนเดียวหรือปู่ย่าตายายเลี้ยง ก็ดูแลตามความเหมาะสม

ถ้าทิ้งครอบครัวไปมีคนอื่นหรือเอาไปทิ้งข้างทาง ดังหรือมีเงินค่อนกลับมา ไม่แลแน่

ผมสืบทอดกิจการจากทางบ้าน มรดกต่างๆก็ด้วย ทำไมผมจะไม่เลี้ยงดูแลพ่อแม่

หรือต่อให้ไม่ได้อะไรก็จะเลี้ยงเท่าที่มี พ่อแม่ไม่ได้สอนว่าต้องเลี้ยง ขนาดแก่ตัวแล้วแกยังไม่หยุดทำงาน แม่ก็ทำงานบ้าน พ่อก็แต่งสวนแต่งนี่เลี้ยงหลานๆ แต่เห็นหัวอกคนเป็นพ่อแม่เวลาเราแสดงความกตัญญูแล้วแกน้ำตาไหล อยากมีโมเม้นแบบนี้ไปเรื่อยๆ

สำหรับผม พ่อแม่ไม่ได้คาดหวังกับผมมาก ขอให้เติบโตไปเป็นผู้เป็นคน ดูแลตัวเองได้ อย่าทำร้ายหรือเบียดเบียนใคร ถ้าทำได้แล้วมีเวลาค่อยมาดูแลพ่อกับแม่

จึงเป็นที่มาของการสอบข้าราชการของผม ตอนนี้ผมยังไม่ค่อยมีเวลา ยังไม่ถือว่าประสบความสำเร็จ แต่อย่างน้อยเวลาพวกแกป่วย พวกแกก็ไป รพ. ได้อย่างสบายใจ นี่คือสิ่งที่ผมจะสามารถดูแลแกได้ในตอนนี้

สรุปคือ ผมว่าไม่มีเคสถูกเคสผิดหรอกเรื่องนี้ บางครอบครัวผูกพัน ต่างคนก็ต่างตอบแทนกัน เป็นเรื่องปกติ แต่กับบางครอบครัวที่เราเห็นในหลายๆข่าว ทุบตีลูก ทิ้งลูก เคสนี้ลูกก็ไม่ผิดที่จะไม่กลับไปดูแล

สำหรับตัวผมนะ
ที่บ้านผมลำบาก เข้าขั้นจนได้เลย แต่พ่อแม่ทำงานหนัก ส่งผมจนเรียนจบ ป.ตรี แบบผมไม่ลำบากอะไรมากมาย(มีทำงานหาเงินเองบ้าง เพราะอยากได้เงินเพิ่ม)
พ่อแม่ก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรนะ แต่ผมก็ส่งเงินให้ทุกเดือน มีขอเพิ่มบ้าง ผมก็ให้แบบเต็มใจตลอด
ผมยินดีดูแลท่านนะ ถึงผมจะลำบากขึ้น
... ส่วนลูกผม ผมก็จะดูแลให้ดีที่สุด เค้าจะกลับมาดูแล หรืออะไรก็แล้วแต่เค้าเลย ผมเชื่อว่าเค้าก็จะโตมาด้วยความคิดและชีวิตที่ดี สามารถดูแลตัวเอง เอาตัวรอดในโลกนี้ได้

ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ครับ

ผมไม่เชื่อเรื่องบุญคุณต้องทดแทนของพ่อแม่ครับ ตอนเกิดเราไม่เคยขอ การเกิดของเราคือความตั้งใจของเค้า
แต่เชื่อว่าความกตัญญูเป็นสิ่งที่ดี ฉะนั้นแล้วไม่ใช่สิ่งที่ต้องเลือกเลย
เพราะสำหรับผมเค้าดีกับผม ผมก็ดีกับเค้าครับไม่มีอะไรต้องคิดมาก เต็มใจเสมอถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงเกินไป
แต่ถ้าสถานการณ์เป็นแบบหลายๆคน ก็คงได้คำตอบไม่เหมือนกัน

ถ้ามีลูกผมคงไม่ชี้นำว่าลูกต้องตอบแทนแบบต้องทำ แต่คงให้การกระทำของผมเองเป็นตัวบอกให้ลูกอยากทำหรือไม่อยากทำมากกว่า

ผมคาดหวังกับลูกผมนะ ถ้าเขาโตขึ้น
ถ้าอยู่ใกล้กัน อยากให้มากินข้าวกันบ้าง 1-2 เดือนครั้งนึงก็ได้
แต่ถ้าเขาอยู่ไกล ก็อยากให้คอลมาบ้าง ได้เจอกันปีละครั้งก็ยังดี

ถ้าลูกเลี้ยงตัวเองได้ ไม่อยู่แบบลำบาก ผมก็พอใจละ

ส่วนตัวผม ถ้าอยู่จนถึงดูแลช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ต้องมีคนช่วย ถ้าถึงขั้นนั้นอยากให้ การุณยฆาต ตัวเอง ไม่อยากเป็นภาระให้คนข้างหลัง

จากคนที่มีลูกตอนนี้ (1.4 ขวบ) ไม่เคยหวังให้ลูกมาเลี้ยงดูตอนเราแก่เลยนะ

ขอแค่อย่างเดียว เติบโตเป็นคนดี ดูแลตัวเองได้ ผมกับภรรยา คิดเหมือนกัน

เราเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด สุดท้ายแล้วเขาจะคิดถึงเราไหม มันอยู่ที่เขาแล้ว

ดูเป็นเคสๆ ครับ
ผมเองตอนแก่ตัวไปลูกมาหาหรือโทรมาบ้างก็ดีใจแล้ว ตอนนั้นน่าจะทำสวนกับเมียสองคนละ

ถ้าผมมีลูก ผมคงไม่คาดหวังให้เขามาเลี้ยงดู เพราะเขาไม่ได้ขอมาเกิด แล้วผมก็ไม่ใช่เจ้าของชีวิตเขา

เป็นสิทธิ์ของเขาว่าอยากดูแลหรือไม่อยาก

คนนึงได้ 1 ล้าน อีกคนได้ 0 บาท

คิดว่าคนที่ได้ 0 บาท มันจะเลี้ยงปะหละ ถามตัวคุณถ้าคุณได้ 0 บาท

ไม่อาจบังคับทำอะไรใครได้ แต่เป็นผมคงดูแลตามกำลังความสามารถ

ผมตอบกระทู้เรื่องพ่อแม่ลูก ความกตัญญู การเลี้ยงดูบุพพการีแบบนี้ มาเยอะมากละ
ผมก็เกิดและเติบโตมาในครอบครัวคนจีน โดนเฆี่ยนตี มาปกติเลย ครอบครัวใหญ่ อากง อาม่า พ่อ แม่ยุคเบบี้บูม ผมก็เจน X เติบโตมากับคำสอนกตัญญูต่อผู้ให้กำเนิด วัฒนธรรม ประเพณี ไทย-จีน รับมาเต็ม
พอ พ่อแม่แยกครอบครัว ออกมาจาก อากง อาม่า เค้าก็ไม่มีใครเรียกร้องให้พ่อแม่ผมไปเลี้ยงดูพวกเค้านะ มาเจอ แฟน พ่อแม่ แฟน ก็ไม่เคยเรียกร้องว่าต้องดูแลเค้าเหมือนกัน แต่ให้รู้จักความรับผิดชอบ และศีลธรรมอันดี

พอมาตอนนี้ผมก็มีครอบครัว ลูกๆ เจน Z 3 คน ที่เรียนจบ กันหมดมีงาน มีรายได้หมด แต่ก็ยังแบมือขอเงินผม เหมือนเดิม ให้ออกไป ท่องยุทธจักร ไปใช้ชีวิตของตัวเอง เพื่อเก็บเกี่ยวสังคมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ก็ไม่ไป บอกอยากอยู่ดูแล พ่อแม่ ที่ไม่รู้ว่าจะจากกันวันไหน พูดแบบเดียวกันทั้ง 3 คน แต่ตอนหลังก็มายอมรับตรงๆว่า กลัวลำบากอยู่กับพ่อแม่ คือเซฟโซนที่ดีที่สุดแล้ว