คือผมได้ข่าวอยู่ตลอดว่าจุดที่น้องคนสนิทของผมคนนี้อยู่ ปะทะกันหนักมาก ผมก็ส่งข้อความไปถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง ส่งทิ้งไว้วันสองวัน จนวันนี้มาตอบผม ผมถามเขมรตายเยอะไหม น้องบอกเยอะ นับไม่ไหว จะกิน จะนอนก็ไม่ได้ตอนนี้ เพราะศพส่งกลิ่นแรงมาก แนวปะทะที่ยิงๆกัน อยู่ห่างกันแค่ประมาณ 100 เมตร เขมร จะมาเก็บพวก ก็กลายเป็นว่ามานอนทับกันเพิ่ม ฝนก็ตกไม่หยุด ผมนี่เข้าใจเลย ผมเคยเห็นร่างที่เสียมาแล้วสี่วัน กลิ่นนี่อย่าให้บรรยาย ไม่รู้จะเทียบกับอะไรเลย อันนี้เป็นหลายร้อยร่าง แถมกระจุยด้วย ฝนก็ตก ไหลไปทั่วบริเวณ เคี้ยวๆปลากระป๋องอยู่คงมีอ้วกแตก ผมว่ากองทุนบริจาค น่าจะส่งหงส์ไทยหรือโป๊ยเซียนไปบ้าง น่าจะช่วยได้เยอะ สูดอะไรหอมๆผ่อนคลายจิตคลายใจบ้าง น่าจะช่วยได้เยอะเลย

กลิ่นน่าจะเหมือน ตอนตึก สตงถล่ม

ไม่รวมทั้งสภาพความเป็นอยู่ด้วยนะ ฝนตก ชุดเสื้อผ้าเปียกหมดละ ถ้าย้ำไปตอนฝนหยุดตก เหงื่อเปรี้ยวไปหมด

แค่ 1 ก็แย่แล้ว นี่หลักร้อย ไม่อยากจะคิด

Respect

ไอที่12ศพล่าสุดที่ทหารไทยเก็บให้ หลักๆก็กลิ่นนี่แหละครับ

ภาพมันจะติดตาไปด้วยไหมนิครับ

เห็นว่า เหม็นกว่า เหยื่อปลากฏคัง อีก ผมนึกไม่ออกเลย คงร้ากแตก แน่นอน คลื่นไส้เลย แค่อ่าน

ผมว่าต้องเกณฑ์เอานักจิตมาบำบัดทหารผ่านศึกด้วย เพื่อป้องกันคุ้มคลั่ง กับเช็คสติด้วยว่ายังอยู่ครบดีไหม

ผมเป็นห่วงสภาพจิตใจนะ ทั้งเห็นศพคนเป็นร้อย ๆ ทั้งเรื่องกลิ่นอีก
ไม่แน่ใจว่าควรมีนักจิตวิทยาไปดูแลด้วยไหม ตอนหลังรบเสร็จ หรือจบการยิงกันแล้ว
หรือว่ามีอยู่แล้ว

ผมเห็นใน X แอ็คเคาท์ Army ลงรูปศพทหารเขมรแบบไม่เซ็นเลย แอบน่ากลัวเหมือนกันนะ

คือไม่ได้ตายแบบธรรมชาติไง

ตายจากอาวุธสงครามกับลูกปืนใหญ่นี้

แค่คิดก็สยองแล้วครับ

แอคไหนเหรอครับ

ตากแห้งจากแดด อีก หนอนอีก อื่อหื่อ อวสานอาหารเย็น

เรื่องแบบนี้ไม่ค่อยพูดถึงกัน นึกย้อนกลับไปปีที่เกิดสึนามิ คือกลิ่นศพเหม็นทั่วพังงาเลย