เป็นคนไทยถ้ามีโอกาส อายุยังน้อยก็ไป ต่างประเทศดีสุด ไทยลีคกลับมาเล่นตอน ใกล้เลิกนุ้น หาคอนเนคชั่นอย่างเดียวตอนนั้น ตอนนี้ไม่มีประโยชน์

ในยุคนี้จะมีนักบอลคนไหนกล้าเดินไปบอกสโมสรมั้ยครับ

"ผมอยากออกไปลุยยุโรป " แล้วให้เอเย่นต์ใช้คอนเนคชั่นหาทีมให้

1 ปีแรก ซ่อม (ปรับตัวทั้งร่างกาย และ วิธีการเล่น)
1 ปีต่อมา สร้าง (หาเกมส์ลงเล่นให้มีดีกรีว่าเคยผ่านลีคนั้น สัก 9-10 นัดเป็นอย่างน้อย จะกี่นาทีก็ได้)
1 ปีต่อมาหาทางลงสม่ำเสมอ

ที่สำคัญต่อไม่สนเงินเดือนก่อน หาทีมเล็กๆในลีคนั้นๆลง
เนี่ยโมเดล นักบอล ญี่ปุ่นที่ไปยุโรปเลย
แต่เขาได้ลงครับ จนได้เซ็นสัญญาซื้อขาย

หลังจากนั้นเก็บ ปสก แล้วขยับทีมหรือขยับลีคเอา
เห็นนักบอล ญี่ปุ่นไปเยอะยังงั้น ใช่ว่าจะรอดทุกคน
ล้มเหลว ซมซานกลับเจลีคก็ไม่น้อย ใครที่อยู่ได้ก็ค่าเหนื่อยเพิ่มขึ้น แถมทีมชาติได้ประโยชน์ทั้งผลงานและเรตติ้งอีก



สุดท้ายส่วนใหญ่นักบอลบ้านเราไปได้แค่ปีเดียว สโมสรก็ดึงกลับละ ให้เหตุผลกันว่าเพราะต้องใช้แถมไม่ได้ลง
พวกญี่ปุ่นนี่ ปล่อยยืมให้ไปสู้คว้าโอกาสเอาให้เต็มที่ (จนกว่าจะยอม) แล้วปั้นนักบอลคนใหม่แทน
แถมเอเย่นต์ได้คอนเนคชั่นกลับมากันก็ไม่น้อย ทำให้ดีลต่อไปของนักบอลญี่ปุ่นรุ่นต่อไปง่ายเลย
(เมื่อก่อนซื้อขายหลักแสนยูโร แต่ปัจจุบัน ซื้อขายยืนพื้นเฉียดล้านเป็นอย่างน้อย)

แค่นี้มายเซ็ทคนทำทีม และนักบอลบ้านเรา มันก็ห่างชั้นแล้วครับ
รอนานไม่ได้

ถ้าแกร่งพอได้ลงตัวจริงยาวๆนี่ สุดๆละ น่าจะเป็นคนที่ไปได้ไกลสุดในประเทศละตอนนี้ ร่างกาย เทคนิค คงไปอีกระดับ