กูต้องรู้มั้ย

วันนี้ไม่ใช่ครับ
แต่อนาคตซึ่งผมว่าไม่นานหรอก มันไม่แน่ เพราะของพวกนี้มันมีเส้นแบ่งอยู่ แต่ก่อนบ้านเราก็ค้านคาสิโนครับ แทบมองไม่เห็นความเป็นไปได้เลย ก่อนที่จะมีบ่อนชายแดนซะอีก ต่อมาเรื่องก็เริ่มกระพือ เส้นก็ขยับเข้ามา เริ่มมีการศึกษา เส้นยิ่งขยับเข้ามาอีก คนทำก็พูดว่าแค่ศึกษาเอง ฝั่งตรงข้ามก็ถามกลับ เอ็งไม่ได้จะทำ จะศึกษาหาอะไร เส้นก็ขยับใกล้มากแล้ว จนตอนนี้มันเป็นเรื่องเข้าสภาเรียบร้อย จากแค่ศึกษาตอนนี้จะทำจริงจัง ถ้าทำเสร็จเส้นแบ่งมันก้จะอยู่ที่คนมีเงินกับคนต่างชาติเข้า ถามว่าคนออกกฎมันโง่ขนาดไม่รู้เหรอว่าทำแค่นี้ยังไงก็เจ๊ง มันรู้ แต่มันต้องรอให้เส้นแบ่งมันขยับ วันหน้าก็ลดวงเงินในบัญชี ปล่อยใครก็ได้ที่อายุ 20+ เข้า แล้วไปหยุดที่บ่อนออนไลน์ ใช้เวลาไม่นานหรอกครับ เดี๋ยวก็สร้างสถานการณ์เพิ่มโน่นนี่นั่นกดดันรัฐบาล เส้นแบ่งมันขยับได้เสมอเพราะมันใช้คนตีเหมือน VAR (ลองไปดูพวกสัมปทานบางอย่าง หาเรื่องแก้โน่นแก้นี่ไปเรื่อยไม่ทำสักที เส้นแบ่งข้อกำหนดมี บางทีฝนตกมันก้อาจจะเอามาอ้าง เพราะทำธุรกิจไม่คิดจะรับความเสี่ยงห่านอะไรเลย ได้เอา เสียไม่จ่าย กะหายหัว ไม่ต้องสนมันหรอกว่าสัญญาว่าไว้อะไรบ้าง) หรือทางต่างระดับก็จะหาเรื่องยืดอายุ ลากเส้นใหม่ตลอด ทั้งๆที่เส้นแบ่งเส้นหยุดมันมีมาแต่แรกแล้ว แน่นอนผลประโยชน์+วิ่งกันทั้งนั้น ซึ่งไอ่ฮุนมันก็รู้อยู่แล้ว การเมืองบ้านเราถึงดีกว่าบ้านเขา แต่ก็ซิกแซกอยู่ดี ดีไม่ดีคนของเรานี่แหละไปเล่าให้มันฟังอาจจะมีการชักวนลงทุนด้วยซ้ำ (ผมเดา) แต่ถ้าในไทยเริ่มได้บ่อนชายแดนกับพวกเซิฟพนันนับถอยหลังได้เลย เพราะไม่นานคนไทยก็ได้เข้า บ่อนออนไลน์ยังไงก็มา

อันนี้ผมเขียนจากความคิดที่ไปยืนฝั่งตรงข้ามนะ ซึ่งมันเป็นเรื่องความกลัวและความระแวงล้วนๆ

่ส่วนฮุน ยังมีใครกล้าคบอีกเรอะ

ลับซาบ ลู้เลื่อง