ชอบที่บอกว่า เราทุกคนยืนบนไหล่ของคนที่มาก่อน เท่ชิบหาย  

ชอบทรงของน้าแกมาก  

มีเพื่อนแฟนไก่ตั้งกระทู้โทมัส แฟรงค์ แล้ว

ขออนุญาตโพสต์คำสัมภาษณ์แรก โทมัส แฟรงค์ ในกระทู้นี้เลยนะครับ

[Part 1]

การร่วมทีมสเปอร์ส
แฟรงค์: ความรู้สึกที่ได้มาเป็นหัวหน้าโค้ชคนใหม่มันยอดเยี่ยมมาก ผมตั้งตารอความท้าทายครั้งใหญ่ครั้งนี้ร่วมกับผู้คนดี ๆ มากมาย

ผมได้ยินแต่เรื่องดี ๆ เกี่ยวกับทุกคนที่นี่ สนามซ้อม นักเตะ ทีมที่แข็งแกร่ง น่าตื่นเต้น เป็นสโมสรขนาดใหญ่ที่มีศักยภาพมหาศาล ดังนั้นผมจึงรู้สึกตื่นเต้นสุด ๆ จริง ๆ ครับ

เส้นทางกว่าจะมาถึงตำแหน่งนี้
แฟรงค์: ผมคิดว่าเหมือนกับเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงทุกคนนั่นล่ะครับ ผมแค่รักการเล่นฟุตบอล ตอนที่วิ่งเล่นอยู่ในบ้านเกิดของตัวเอง แล้วก็คงรู้ตัวเร็วพอสมควรเลยว่าผมคงไม่มีทางได้เป็นนักฟุตบอลอาชีพ

ดังนั้นผมจึงเริ่มต้นอาชีพโค้ชตั้งแต่อายุ 20 ปี และก็ทำงานโค้ชมาตลอดกว่า 30 ปีแล้ว เริ่มจากระดับรากหญ้า ฟุตบอลเยาวชน จากนั้นก็ได้คุมทีมชุดใหญ่เป็นครั้งแรกที่สโมสรบรอนด์บี้ ซึ่งถือเป็นสโมสรใหญ่ในเดนมาร์ก

ต่อมาก็ย้ายมาอังกฤษ เริ่มต้นจากการเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีม แล้วก็ได้เป็นหัวหน้าโค้ชในที่สุด และได้มีช่วงเวลาที่มหัศจรรย์กับเบรนท์ฟอร์ด เป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมมาก ทั้งกับทีมงาน นักเตะ และแฟนบอล

การทำงานร่วมกับผู้บริหารของสเปอร์ส
แฟรงค์: พวกเขาทำกระบวนการได้ดีมาก ๆ เลยครับ ผมขอพูดถึง แดเนียล เลวี่ วินัย และ โยฮัน ลังเก้ ผมได้พูดคุยและประชุมกับพวกเขาในหลายครั้ง ซึ่งเป็นการพูดคุยเชิงลึกมาก ๆ เกี่ยวกับโครงสร้างของสโมสร กระบวนการต่าง ๆ และแน่นอน ผมก็นำมุมมองของตัวเองมาพูดถึงว่าผมเห็นสิ่งต่าง ๆ อย่างไร ความคิดของผม วิธีการทำงานของผม และแนวทางที่ผมใช้ในการสร้างทีมและสร้างสโมสร

แต่แน่นอนว่า... ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวครับ

ผมคิดว่าสิ่งสำคัญมากคือ แม้หัวหน้าโค้ชจะเป็นบุคคลสำคัญ แต่ถ้าผมไม่มีคนดี ๆ อยู่รอบตัว ผมจะทำอะไรไม่ได้เลย ผมเชื่อว่าคุณไม่สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวคนเดียว

ถ้าคุณอยากทำอะไรเร็ว ๆ คุณอาจไปคนเดียวได้ แต่ถ้าคุณอยากสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่ หรือประสบความสำเร็จในระดับที่ยิ่งใหญ่ คุณต้องไปด้วยกัน ดังนั้นเรื่องนี้มันคือการทำงานร่วมกัน ผม ทีมงาน และนักเตะ

ผมคิดว่า ความสอดคล้องกันเป็นหัวใจสำคัญ จากบนลงล่าง ซึ่งแน่นอน มันเริ่มต้นจาก แดเนียล วินัย โยฮัน และผม ยิ่งพวกเราทั้งสี่คนสามารถร่วมมือกันได้อย่างเหนียวแน่น เหมือนหน่วยที่ไม่อาจแตกแยกได้ เราก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น และแน่นอนมันจะต้องมีทั้งช่วงที่ดีและไม่ดี

ตอนนี้มันเหมือนเทพนิยาย ทุกคนมีความสุข แดดออก ฟ้าสวย ทุกอย่างดูเยี่ยมไปหมด แต่เรายังไม่ได้เล่นแม้แต่นัดเดียว

หวังว่าเราจะชนะได้เยอะ ๆ เราจะทำงานหนักทุกวัน เพื่อสร้างช่วงเวลาแห่งความมหัศจรรย์ให้กับแฟนบอลให้ได้มากที่สุด เก็บเกี่ยวช่วงเวลาเหล่านั้นไว้ด้วยกัน และหวังว่าพอจบฤดูกาลมันจะเป็นฤดูกาลที่ดีมาก

แต่สิ่งสำคัญคือความสอดคล้องในทุกด้าน ทั้งโครงสร้าง กระบวนการ การซื้อขายนักเตะ ขุมกำลังทีม สไตล์การเล่น วัฒนธรรมของทีม ทุกอย่างต้องไปในทิศทางเดียวกันครับ

สไตล์การเล่น
แฟรงค์: ถ้าพูดถึงสไตล์การเล่นของผม ตอนนี้ขออธิบายนิดหน่อยก็แล้วกันครับ แต่เอาจริง ๆ ผมอยากแสดงให้เห็นมากกว่า พูดได้ก็จริงแต่สุดท้ายมันอยู่ที่สิ่งที่เราทำให้เห็น สิ่งที่เราพยายามจะทำ

ถ้าจะพูดสั้น ๆ จุดมุ่งหมายของผมคือการเล่นฟุตบอลแบบบุกดุดัน เดินหน้าเข้าใส่ ซึ่งผมรู้ดีว่าสโมสรแห่งนี้มีแนวทางและประวัติศาสตร์ที่เน้นฟุตบอลเกมรุกอย่างชัดเจน แล้วผมก็คิดว่าทีมชุดนี้มีนักเตะเกมรุกฝีเท้าดีอยู่มากมาย ผมตื่นเต้นกับตรงนี้มาก ๆ

ที่ผ่านมาในสองฤดูกาลล่าสุดก็เห็นชัดเลยว่าทีมมีศักยภาพในการทำประตูที่ยอดเยี่ยม และผมก็เห็นด้วยเต็มที่ ผมรักทีมที่ยิงประตูได้เยอะ

ผมให้ความสำคัญกับหลักการพื้นฐานมาก โดยเฉพาะสิ่งที่เราทำในพื้นที่สุดท้าย การสร้างโอกาส การเปิดบอลเข้าเขตโทษ การวิ่งสอดแนวรับคู่แข่ง พวกนี้แหละครับคือกุญแจสำคัญ

ดังนั้นเป้าหมายของผม คือการต่อยอดจากแนวทางเกมรุกที่เรามีอยู่แล้วในสโมสรแห่งนี้

การกล้าเสี่ยง
แฟรงค์: ผมเชื่อมั่นเรื่องนี้มาก ๆ ครับ ผมชอบพูดประโยคหนึ่งเสมอว่า "ถ้าคุณไม่กล้าเสี่ยง นั่นแหละคือความเสี่ยง"

เพราะผมคิดว่าการกล้าเสี่ยงเป็นเรื่องสำคัญ ตัวอย่างเช่น ถ้าเราจะเล่นแบบตัวต่อตัว (man-to-man) ในบางสถานการณ์ เราต้องกล้าเล่นไปข้างหน้า ถ้าคุณไม่เสี่ยงกับบอลเลย คุณก็จะไม่มีทางสร้างอะไรได้เลย

ผมเชื่อเรื่องนี้มาก ๆ เราต้องกล้าเล่น นักเตะต้องกล้าในเวลาลงสนาม และพวกเขาต้องเชื่อมั่นในตัวเอง

หน้าที่ของผมคือพยายามทำให้พวกเขารู้สึกมั่นใจให้ได้เต็มที่ และพวกเขาต้องกล้าเล่น สำหรับผม ถ้านักเตะพยายามแล้วเสียบอล นั่นไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผมเลย

แน่นอนว่าบางครั้งผมอาจมีปฏิกิริยาบ้าง เป็นธรรมดา แต่นั่นคือสิ่งที่พวกเขาควรทำ แต่ถ้านักเตะไม่ขยัน ไม่วิ่ง ไม่ทุ่มเท นั่นแหละคือสิ่งที่ผมรับไม่ได้เลย

ถ้าพวกเขาทำเต็มที่แล้วเสียบอล หรือพยายามแล้วพลาด ไม่มีปัญหา แต่ถ้าไม่ขยัน นั่นคือเรื่องที่ผมต่อรองไม่ได้

เพราะสุดท้ายแล้ว ถ้าเราไม่กล้าเสี่ยงมันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ได้ครับ

[มีต่อ Part 2 นะครับ]