ผมว่าเคสมันก็ต่างออกไปในแต่ละเคสนั่นแหละครับ

เบนเซม่าท่านก็บอกอยู่ว่ามาดริดพร้อมต่อแค่ปีเดียว เบนอยากได้มากกว่านั้น ก็คือการตกลงไม่ได้ของสัญญาระหว่างทีม/นักเตะล้วนๆ

(หงส์เองก็มีเคสนี้ ดุมตอนปีสุดท้ายก็แบบนี้เจ้าตัวอยากได้หลายปี สโมสรอยากต่อสั้นกว่านั้น ก็แยกย้ายปกติ แฟนยังรักเหมือนเดิม)

วารานก็เช่นกัน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลจำนวนปีหรือค่าเหนื่อย มันไม่ meet กันระหว่างสโมสรกับนักเตะ เจ้าตัวก็ชัดเจนว่าจะไม่ต่อสัญญา

เมื่อนักเตะชัดเจน ทีมก็มีเวลาและทางเลือกในการตัดสินใจว่าจะปล่อยเลยเอาเงิน หรือใช้ให้ครบจนหมดสัญญาแล้วตัวใครตัวมัน

ไอ่เทรนต์ที่แฟนโมโหคือมันกั๊ก ไม่ต่อก็ไม่บอกตรงๆ ใช้วิธีดึงเช็ง เบี่ยงโน่นนี่นั่น ทีมมันก็ตัดสินใจขายทิ้งแบบวารานไม่ได้

และถามว่าทำไมดึงเช็ง ก็เพราะไปคุยกันลับหลังกับทีมอื่นรึเปล่า ให้รู้ความจริงไม่ได้ สโมสรรีบตัดสินใจขาย ตัวเองก็อดได้เงินกินเปล่า

(ที่แฟนแค้นกว่านั้นคือนักเตะอื่นๆทำก็ไม่สบอารมณ์ละ นี่เด็กท้องถิ่นเองแท้ๆ ปากบอกรักโน่นนี่นั่น ถึงเวลาถีบหัวส่งก็เคืองแหละ)

ลองสโมสรอื่นเจอแบบนี้ หรือมาดริด ไอ่เวเนดึงเช็งจนหมดสัญญาย้ายฟรี แฟนก็สาปส่งไม่แพ้กันแหละครับ ไม่มีใครวิเศษวิโสกว่าใคร

เพียงแต่โอกาสมันน้อย ยิ่งทีมใหญ่ การที่จะมีทีมอื่นที่จะมา offer ให้เหนือกว่าหรือดึงดูดมากกว่า มันก็น้อยตาม

แต่สุดท้ายก็ตามที่ผมพิมพ์อันแรกแหละครับ ระบบนี้มันปลาใหญ่กินปลาเล็ก ไอ้หลายๆทีมใหญ่ๆที่โดนกระทำแต่กลับไม่ทำอะไรเอง

ก็เพราะตัวเองก็ใช้วิธีเดียวกัน ทำกับทีมเล็กกว่า แค่นั้นเอง สำหรับผมสงสารทีมมั๊ยก็คงไม่ (ยกเว้นทีมเล็กที่เสียเปรียบจริงๆทุกทาง)

แต่จะมาเข้าข้างฝั่งนักเตะมั๊ย ก็คงไม่อีกเช่นกัน มีนคนละบริบท คนละกรณีกันอ่ะครับ นักเตะทำอะไรจนแฟนบอลสาปส่งก้รับผลลัพธ์ไป

เชรดเข้