ไหนๆแกก็น่าจะได้มาเป็นทีมนักพากย์บอลพรีเมียร์ละ มาทำความรู้จักตำนาน

กรุ่ย สตาร์ทหมากันซักหน่อย



คุณกุ่ย ตังกุย ในสมัยที่ยังเป็นคอลั่นนิสลงหนังสือของสยามกีฬา

มีอยู่วันนึงแกรีบขับมอเตอร์ไซต์เพื่อจะรีบไปตอกบัตรให้ทันเวลาเข้างาน

ด้วยความรีบจึงไม่ได้ระวังว่ามีน้องหมาวิ่งตัดหน้า แกเลยชนหมาตัวนั้น รถไปทาง หมาไปทาง คนไปทาง แว่นก็หลุดหายไป

แกไม่บาดเจ็บอะไรมากในใจคิดแค่จะรีบไปเข้างาน

พอดีสีหมากับสีมอเตอร์ไซตืคล้ายกัน แกสายตาสั้นแว่นไม่มี ลุกมาขึ้นคร่อมหมา แล้วสตาร์ทแล้วบิดหูหมา

หมาร้องตั้ง เอ๊งงงง!!

จนเกิดเป็นตำนาน กรุ่ย สตารท์หมา จนถึงทุกวันนี้

อ่านจากพล็อตเรื่องก็รู้แล้วว่าอำกันในวงเหล้า แต่อ่านแล้วนึกภาพตามก็ฮาอยู่ดี 5555

ปีกคอมพิวเตอร์

อ่านไปเเละก็คิดถึงเสียงประมาณเเจ็คเล็ก หรือ โทนคุง เป็นคนเล่าเรื่องนี้
พรวดอยู่หน้าคอม 555

ผมชอบแกนะ ถึงแกจะเนิบๆช้าๆก็เถอะ แต่ข้อมูลแกก็เต็มที่เหมือนกัน แล้วเวลาเข้าคู่บอบู๋เจ๊ดำนี่มุขเนิบๆกัดเจ็บๆนี่อย่างลั่นเลย ปีที่แล้วมีหลุดเชียร์บิลเบาออกนอกหน้า โดนถล่มยับเป็น "กุ่ยบิลเบา" "กุ่ยแคว้นบาสก์" 5555555

แต่ก็ยอมรับตามตรงว่ามีทัศนะบางอย่างที่มีต่อลิเวอร์พูลที่ผมก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน เพราะบางเค้าสายซัพพอร์ท100% ไม่ด่าไม่แตะเลย แต่ก็เข้าใจครับ ต่างคนต่างความคิด อันไหนผมไม่ชอบก็ปิดๆไป

หมาก็นะโดนรถชนไม่ตายและไม่ร้องโหยหวน(จนเฮียกุ่ยปีนขึ้นไปนั่งสตาร์ท)

แถมมาร้องเอ๊งตอนโดนบิดหูอีกตะหาก(รู้ครับว่ามุขอำแต่ขอวิเคราะห์ในความเป็นมุขหน่อย)

Reality In A Joke

ตังกุย คอลัมนิส อันดับ 1 สำหรับผม
แล้วมียักดอยแดง รองลงมา ในสมัยนั้นนะ
แต่ละบทความแม่งสุดยอดจริงๆ คิดถึงวัยเด็กเลย