แฟนผมก็เป็นครับ แล้วผมเป็นพวกถ้าไม่ผิดผมไม่ยอมด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ จนหลังๆ ผมเริ่มรู้เหนิ่อยที่จะทะเลาะด้วยแล้ว ก็เลยเอาวะ ยอมๆไปจะได้จบๆ

55555+

โรงงานเดียวกันหมด

หลายๆครั้ง การตั้ฃคำถามของเขาไม่ได้ต้องการคำตอบของผมนะ แต่เป็นการตั้งคำถามปลายปิด เขามีธงอยู่ละ

ล่าสุดไปเที่ยว ผมก็บอกแหละว่ามันไกลกับที่เราอยู่มากนะ แต่ก็ไปได้แหละมาเที่ยวทั้งที พาลูกๆมาเที่ยวด้วย พอมาถึงก็บอกผมแหละว่าถ้ารู้ไกลเค้าคฃไม่ให้มาหรอกเนี่ย ผมก็ได้แต่ยิ้ม


และก็เที่ยวครั้งเดียวกันนี่แหละ ก่อนจะนอน ลูกออกมาหาผม เมียตะโกนถามผมว่าลูกอยู่ข้างนอกไหม ผมตอบไปว่าอยู่นี่ๆ แต่ไม่ได้ยิน ก็ยังตะโกนถาม ก็ตอบกลับ ก็ไม่ได้ยินอีก

รอบสุดท้ายตะคอกใส่ผม ผมเลยตะคอกกลับ ว่าอยู่นี่ไง!!!
เขาก็เสียงอ่อนลง และบอกว่าไม่ได้ยินเองแหละ

รักนะ แต่บางครั้งมันก็มากไปหน่อย ผมไม่กล้าพูดตรงๆด้วยมั้ง กลัวเขาเสียใจ อยากเตือนนะ แต่เหมือนเขาเป็นคนรับความจริงอะไรไม่ค่อยได้ ผมเลยเลือกเงียบดีกว่า

ขึ้นต้นประโยคทุกคำที่จะเถียงด้วยคำว่า"ไม่ใช่" พอจำนนแล้วปิดประโยคด้วยว่า"ขอโทษแล้วจะเอาอะไรอีก"

สงสัยถือคติ "ถ้ากูยอมรับแล้วเมื่อไหร่คนอื่นจะผิด"

ไม่ยอมก็เป็นปัญหาอีก

แฟนผมที่เคยคบกันหลายปี คำว่าขอโทษไม่เคยมีหลุดออกจาก
ปาก แน่นอนเค้าไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดอะไรกับทุกๆเรื่อง

ผมทะเลาะแทบเลิกกันเมื่อวาน ผมนั่งตี Dot อยู่หยิบโทรศัพท์ผมไปเล่น แล้วก็พูดเรื่องงานว่าไม่ถูกพูดนู่นพูดนี่พูดนั่น ผมคิดในใจให้guเล่นจบก่อนเดี๋ยวไปหารือด้วย ซักพักตายแล้วมันรอนาน ผมเลยไปหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างๆคุณเธอมานั่งเล่น social รอเกิด ปิดไฟปิดพัดลมเข้าห้องน้ำออกกมาปิดประตูใส่ดังมากๆให้รู้ว่าไม่พอใจ (ระยะเผาขน) ผมนี่ขึ้นเลย ด่ากันไป 1 ชุด แต่ผมไม่เคยออกอาวุธกับ ผญ. แต่ผมดุผมให้เข้ามุมแปปนึงแล้วปล่อยให้หนีผม(หลังจากที่ยอมมาหลายครั้ง) แต่อันไหนมันไม่ maksenc จริงๆผมนี่ไม่ยอมอยากอยู่กันยึดยาว นิสัยแบบนี้ต้องน้อยลง

ผมเลยแม่มแบบบางทีอยากขอvarเลย แบบเมิงพึ่งจะพูดมะกี้ตูก็ทำให้ตามนั้น บอกว่าไม่ได้พูด หัวปวดจัดๆ

ผลิตเยอะจริง รุ่นผิดไม่เป็นเนี่ย

ถ้าไม่ toxic ก็ยังโอเคนะ ก็ยอมๆไป

แฟนผมออกจากบ้านไปลืมเอากุญแจ ผม wfh

เค้ากลับมาบ้านโทรมา ผมติด meeting อยู่เห็นช้าไป 5 นาที

บอกรับช้างี้เค้าคงตายไปละ แล้วไม่เอากุญแจไปแต่แรก งง